1 Dawut yazghan küy: —

(Eslime üchün)

I Perwerdigar, ghezipingde tenbih bermigeysen,

Qehringde méni jazalimighaysen! ■ Zeb. 6:1

2 Chünki oqliring méni zeximlendürüp sanjidi,

Qolung üstümdin qattiq basti.

3 Qattiq gheziping tüpeylidin etlirimde héch saqliq yoq,

Gunahim tüpeylidin ustixanlirimda aram yoqtur.

4 Chünki gunahlirim boyumdin tashti;

Ular kötürelmigüsiz éghir yüktek méni bésiwaldi.

5 Exmeqliqimdin jarahetlirim sésip, shelwerep ketti.

6 Azabtin bellirim tolimu pükülüp ketti,

Kün boyi ghemge pétip yürimen!

7 Chatiraqlirim otqa toldi,

Etlirimning saq yéri yoqtur.

8 Men tolimu halsirap, ézilip kettim;

Qelbimdiki azab-qayghu tüpeylidin hörkireymen.

9 Reb, barliq arzuyum köz aldingdidur;

Uh tartishlirim Sendin yoshurun emes;

10 Yürikim jighildap, halimdin kettim;

Közlirimning nuri öchti.

11 Yar-buraderlirimmu méni urghan waba tüpeylidin, özlirini mendin tartti;

Yéqinlirimmu mendin yiraq qachti.

12 Jénimni almaqchi bolghanlar tuzaq quridu;

Manga ziyanni qestligenler zehirini chachmaqta;

Ular kün boyi hiyle-mikirlerni oylimaqta.

13 Lékin men gas ademdek anglimaymen,

Gacha ademdek aghzimni achmaymen;

14 Berheq, men angliyalmaydighan gaslardek bolup qaldim;

Aghzimda qilidighan reddiye-tenbih yoq.

15 Chünki ümidimni Sen Perwerdigargha baghlidim;

Reb Xudayim, Sen iltijayimgha ijabet qilisen.

16 Chünki men: — «Ular méning üstümge chiqip maxtanmighay;

Bolmisa, putlirim téyilip ketkende, ular shadlinidu» — dédim men.

17 Chünki men deldengship, tügishey dep qaldim,

Azabim köz aldimdin ketmeydu.

18 Chünki men öz yamanliqimni iqrar qilimen;

Gunahim üstide qayghurimen. ■ Zeb. 32:5

19 Lékin düshmenlirim jushqun hem küchlüktur;

Qara chaplap, manga nepretlen’genlerning sani nurghundur.

20 Wapagha japa qilidighanlar bolsa, men bilen qarshilishidu;

Chünki men yaxshiliqni közlep, intilimen.

21 I Perwerdigar, mendin waz kechmigeysen!

I Xudayim, mendin yiraqlashmighaysen!

22 I Reb, méning nijatliqim,

Manga chapsan yardem qilghaysen!