1 گڑا چے بگوَشێن، اِبراهێم که جِسمی هسابا مئے بُنپیرُک اِنت، آییا چے کَٹِّت؟ 2 اگن اِبراهێم چه وتی کار و کِردا پاک و پَلگار زانگ بوتێن، آییا چیزّے هست‌اَت که آییئے سرا پَهر بکنت، بله هُدائے چمّا چُش نه‌اِنت. 3 پاکێن کتاب چے گوَشیت؟ اِبراهێما هُدائے سرا باور کرت و همے باور په آییا، پاکی و پَلگاریے هساب بوت.* 4‏:3 پێدایش 15‏:6. 4 نون کَسے که کارَ کنت، آییئے مُزّ، تُهپه و ٹێکیے هسابَ نبیت، آییئے هَکّ اِنت. 5 بله آ که نێکێن کارانی سرا تئوکلَ نکنت، هما هُدائے سرا تئوکلَ کنت که رَدکار و بێهُدایان پاک و پَلگارَ کنت، آییئے باور په آییا پاکی و پَلگاری هسابَ بیت. 6 همے پئیما داوود هم هما مردمئے بَهتاوریئے هبرا کنت که هُدا چه آییئے کار و کِردا ڈنّ آییا پاک و پَلگار هسابَ کنت و گوَشیت:

9 اے بَهتاوری تهنا په همایان اِنت که سُنّت کنگ بوتگ‌اَنت؟ یا په آیان اِنت هم که سُنّت کنگ نبوتگ‌اَنت؟ ما گوَشێن که اِبراهێمئے باور، په آییا پاکی و پَلگاری هساب بوت. 10 چۆنێن هال و جاورێا چُش بوت؟ سُنّت بئیگا پێسر یا سُنّت بئیگا رند؟ پکّا اِنت که سُنّت بئیگا پێسر پاک و پلگار هساب آرگ بوت، رَندا نه. 11 بله سُنّت بئیگئے نشانی آییا رَست تان په آییئے پاکی و پَلگاریا مُهر و نَکشے ببیت که سُنّت بئیگا پێسر، چه باورئے راها هست‌اَتی. مَکسد اِش اَت که اِبراهێم هما سجّهێن مردمانی پت زانگ ببیت که بے سُنّت بئیگا ایمانَ کارنت و اے ڈئولا آ هم پاک و پَلگار هسابَ بنت. 12 همے پئیما، ابراهێم آیانی هم پت اِنت که نه تهنا سُنّت کنگ بوتگ‌اَنت، ایمانئے راها گام هم جنَگا اَنت، هما راها که مئے پت اِبراهێما چه سُنّت بئیگا پێسر گامَ جت.

13 اِبراهێم و آییئے نَسل و پدرێچا اے واده که جهانئے میراس بَرۆکَ بنت چه شَریَتئے راها نرَست، چه پاکی و پَلگاریئے راها رست که چه ایمانا کئیت. 14 پرچا که اگن شَریَتئے رَندگیر و مَنّۆک میراس بَرۆک بوتێننت، باور بےاَرزش و واده بێمانا اَت، 15 چیا که شَریَت کَهر و گَزبَ کاریت. بله اۆدا که شَریَت نێست‌اِنت، شَریَت پرۆشگ هم نبیت.

16 پمێشکا، واده باورئے سرا اۆشتاتگ، تان وادهئے بُنرِد رهمت ببیت و آییئے سَرجم بئیگ په اِبراهێمئے سجّهێن نَسل و پدرێچا زمانت کنگ ببیت. اے واده تهنا په شَریَتئے رَندگیر و مَنّۆکان مبیت، په آیان هم ببیت که گۆن اِبراهێمئے ایمانا شریکدار اَنت، پرچا که اِبراهێم مئے سجّهێنانی پت اِنت. 17 اَنچش که نبیسگ بوتگ: «من ترا بازێن کئومانی پت کرتگ.»‡ 4‏:17 پێدایش 17‏:5. گڑا، هُدائے چمّا آ مئے پت اِنت، هما هُدا که اِبراهێما آییئے سرا باور کرت، آ که مُردگان زندگَ کنت و نێستیا گوانکَ جنت و هستَ کنت.

18 وهدے هچ اُمێتے نێست‌اَت، اِبراهێما گۆن اُمێتواری باور کرت که بازێن کئومێئے پتَ بیت. اَنچش که هُدایا گۆن اِبراهێما گوَشتگ‌اَت: «تئیی پُشتپد و اۆبادگ اِستارانی کِساسا بازَ بنت.»§ 4‏:18 پێدایش 15‏:5. 19 وهدے وتی بێساهێن جسم و جانی چارت، پرچا که اِبراهێما کمّ و گێش سد سال اَت، یا هما وهدا که سارَهئے سَنٹی و بێچُکّی‌ای دیست، آ وتی باورئے سرا سُست نبوت. 20 هُدائے وادهئے سرا، اِبراهێم بێباور نبوت و شکّی نکرت، آ وتی باورئے سرا مُهر اۆشتات و هُدایی شان و شئوکت دات. 21 سدّک اَت که هُدایا اے واک هست که وتی وادَها پوره بکنت. 22 پمێشکا چه هُدائے نێمگا«پاک و پَلگار هساب آرگ بوت». 23 پاکێن کتابئے اے لبز که «هساب آرگ بوت» تهنا په اِبراهێما نبیسگ نبوتگ، 24 په ما هم نبیسگ بوتگ. ما هم چه هُدائے نێمگا پاک و پَلگار هساب آرگَ بێن، ما که هُدائے سرا باورَ کنێن که آییا مئے هُداوند ایسّا چه مُردگان جاه جناێنت. 25 ایسّا په مئے گناهان، مرکئے دستا دئیگ بوت و په مئے پاک و پلگار کنگا، چه مُردگان جاه جناێنگ بوت.