1 گڑا یَهودی بئیگئے پایدگ چی اِنت و سُنّتئے اَرزش چے بوتَ کنت؟ 2 هر پئیما که بچارێن، اِشانی پایدگ باز اِنت. ائولی گپّ اِش اِنت که هُدایا وتی هبر یَهودیانی سپرده کرتگ. 3 بله اگن چه آیان لهتێن وپادار نبوت، گڑا چے بیت؟ آیانی بێوپایی هُدائے وپاداریا هلاس و ناکارَ کنت؟ 4 هچبر! بِلّ که سجّهێن مردم درۆگبند ببنت، هُدا راستگۆ اِنت! هما پئیما که نبیسگ بوتگ:

5 بله اگن مئے بدکاری هُدائے پاکی و پَلگاریا پَدّرَ کنت، گڑا چے بگوَشێن؟ هُدا نااِنساپ اِنت که آییئے کَهر و گَزب مئے سرا کپیت؟ (نون من انسانی هبر کنگا آن.) 6 هچبر چُش نه‌اِنت. اگن چُش بوتێن گڑا هُدایا چِه پئیما دنیائے دادرسی کرتَ کرت؟ 7 بلکێن کَسے بگوَشیت: «اگن گۆن منی درۆگا هُدائے راستی گێشتر زاهر و پَدّرَ بیت و آییئے شان و شئوکت مستر، گڑا چیا من اَنگت په گُنهکاریا مئیاریگ کنگَ بان؟» 8 چیا مگَوشێن: «بیاێت بدی کنێن تان بَر و سَمری نێکی ببیت»؟ هما پئیما که لهتێن مردم مارا بُهتامَ جنت و گوَشیت که ما چُش گوَشگا اێن. آیانی هَکّ اِنت که مئیاریگ کنگ ببنت.

9 گڑا چے بگوَشێن؟ مئے، یَهودیانی هال چه آ دگران گهتر اِنت؟ نه، هچ پئیما گهتر نه‌اِنت! چیا که ما اے هبر پَدّر و پکّا کرتگ که سجّهێن مردم، یَهودی و یونانی، گناهئے بندیگ اَنت. 10 اَنچش که نبشته اِنت:

19 نونَ زانێن، شَریَت هر چے که گوَشیت په هما مردمان اِنت که شَریَتئے ساهگا اَنت، تان سجّهێن دپ بند ببنت و سَرجمێن دنیا هُدائے بارگاها مئیاریگ ببیت. 20 پرچا که هچکَس چه شَریَتئے کار بندگا هُدائے دێما پهرێزکار زانگَ نبیت، چیا که شَریَت مردما سرپدَ کنت که گناه چیے.

21 بله نون چه شَریَتا ڈنّ، هُدائے بَکشتگێن پاکی و پَلگاری زاهر بوتگ که شَریَت و نبیان په آییا گواهی داتگ. 22 ایسّا مَسیهئے سرا باورمندی، اے پاکیئے بَکشش و ٹێکیا په سجّهێن باورمندانَ رسێنیت و په کَسّا هچ پَرک و پێرے اِلّگَ نبیت. 23 پرچا که سجّهێنان گناه کرتگ و چه هُدائے شان و شئوکتا دور اَنت، 24 بله گۆن هُدائے رهمتئے ٹێکیا و هما رَکّێنگا که چه ایسّا مَسیهئے نێمگا اِنت، پاک و پَلگار زانگَ بنت. 25 هُدایا آ پێش کرت تان چه باورئے راها گۆن وتی هۆنا هما کُربانیگ ببیت که گناهانَ بَکشیت. اے کاری په وتی اَدلئے پێش دارگا کرت، پرچا که گۆن وتی هُدایی اۆپارا‡ 3‏:25 اۆپار، بزان سَبر، تهمبل، برداشت. چه پێسریگێن گناهان سر گوَستگ‌اَت. 26 هُدایا پمێشکا چُش کرت تان مرۆچیگێن وهدا پێش بداریت که آ، آدل اِنت و هما کَسا پاک و پَلگارَ کنت که ایسّائے سرا باورمندَ بیت.

27 گڑا چِه چیزّئے سرا پَهر ببندێن؟ په پَهرا جاگهے نێست. کجام راه و رهبندئے سرا اِشیا زانێن؟ نێکێن کار و کردئے رهبندئے سرا؟ نه، باور و ایمانئے رهبندئے سرا. 28 چیا که مئے باور اِش اِنت که انسان چه باورمندیا پاک و پَلگار زانگَ بیت، چه شَریَتئے کارانی کنگا نه. 29 هُدا اێوکا یَهودیانی هُدا اِنت؟ درکئومانی هُدا نه‌اِنت؟ البت، آ درکئومانی هم هُدا اِنت، 30 پرچا که هُدا وه یکّے و سُنّت کرتگێن و سُنّت نکرتگێنان، چه یکّێن ایمان و باورئے راها پاک و پَلگارَ کنت. 31 گڑا چه باورئے راها ما شَریَتا پرۆشێن و هرابَ کنێن؟ هچبر! ما شَریَتا مُهرترَ کنێن.