உங்கள் வார்த்தைகளால் என்னை உடைப்பீர்கள்?

நீங்கள் என்னைத் தாக்கும்போது வெட்கமடையவில்லை.

அது உங்களைத் துன்புறுத்தாது.

என் தொல்லைகள் என் சொந்தத் தவறுகளால் நேர்ந்தவை என்று நீங்கள் கூறுகிறீர்கள்.

என்னைப் பிடிப்பதற்கு அவர் ஒரு கண்ணியை வைத்தார்.

நான் உரக்க உதவிக்காகக் கூப்பிட்டாலும், நியாயத்திற்காக வேண்டும் என் குரலை ஒருவரும் கேட்கவில்லை.

அவர் என் பாதையை இருளால் மறைத்திருக்கிறார்.

அவர் என் தலையின் கிரீடத்தை (முடியை) எடுத்தார்.

வேரோடு வீழ்ந்த மரத்தைப்போன்று அவர் என் நம்பிக்கையை அகற்றினார்.

அவர் என்னைத் தமது பகைவன் என்று அழைக்கிறார்.

என்னைத் தாக்குவதற்கு என்னைச் சுற்றிலும் கோபுரங்களை எழுப்புகிறார்கள்.

என் கூடாரத்தைச் சுற்றிலும் அவர்கள் முற்றுகையிட்டிருக்கிறார்கள்.

என் நண்பர்களுக்கு நான் ஒரு அந்நியனானேன்.

என் நண்பர்கள் என்னை மறந்துப்போனார்கள்.

என் வீட்டிற்கு வரும் விருந்தினர்களும் பணிவிடைப் பெண்களும் பார்க்கிறார்கள்.

நான் உதவிக்காகக் கெஞ்சும்போதும் என் பணியாள் பதில் தரமாட்டான்.

என் சொந்த சகோதரர்கள் என்னை வெறுக்கிறார்கள்.

நான் அவர்கள் அருகே வரும்போது அவர்கள் கெட்டவற்றைச் சொல்கிறார்கள்.

நான் நேசிக்கும் ஜனங்கள் கூட எனக்கெதிராகத் திரும்பியிருக்கிறார்கள்.

என் தோல் எலும்போடு ஒட்டித் தொங்குகிறது.

எனக்குச் சற்றே உயிர் மீந்திருக்கிறது.

எனக்கு இரங்குங்கள்!

ஏனெனில் தேவன் எனக்கு எதிராக இருக்கிறார்.

என்னைத் துன்புறுத்துவதால் நீங்கள் தளர்ந்துப் போகவில்லையா?

என விரும்புகிறேன்.

என விரும்புகிறேன்.

ஈயத்தின்மேல் ஒரு இரும்புக் கருவியால் பொறிக்கப்படவோ அல்லது பாறையில் செதுக்கப்படவோ வேண்டுமென விரும்புகிறேன்.

முடிவில் அவர் பூமியின்மேல் எழுந்து நின்று என்னைக் காப்பாற்றுவார்!

பின்பு நான் என் தேவனைக் காண்பேன் என அறிவேன்!

நானே, வேறெவருமல்ல, தேவனைக் காண்பேன்!

நான் எத்தனை உணர்ச்சிவசப்பட்டவனாக உணருகிறேன் என்பதை என்னால் உங்களுக்குச் சொல்ல முடியாது.

அவனைக் குற்றம்சாட்ட ஒரு காரணத்தைக் காண்போம்’ என்று கூறலாம்.

ஏனெனில், தேவன் குற்றவாளிகளைத் தண்டிக்கிறார்.

அப்போது நியாந்தீர்க்கும் காலம் ஒன்று உண்டு என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்” என்றான்.