2
Pawlusning Tésalonikadiki xizmiti
1 Chünki, i qérindashlar, bizning aranglargha kirginimiz toghruluq bilisilerki, u bikargha ketmidi.
■ 2 Silerge yene shumu melumki, gerche ilgiri Filippi shehiride qiyin-qistaq we xarliqqa uchrighan bolsaqmu, zor qattiq qarshiliqqa qarimay Xudaning xush xewirini silerge yetküzüshke Xudayimizning medet bérishi bilen yüreklik bolduq.
□ ■ 3 Chünki bizning ötünüsh-jékileshlirimizde héchqandaq aldamchiliq, napak niyet yaki hiyligerlik yoqtur.
4 Eksiche, biz Xuda teripidin xush xewerning amanet qilinishqa layiq körülgen ademler süpitide biz shuninggha munasip halda ademlerni emes, belki qelbimizni sinighuchi Xudani xursen qilish üchün
xush xewerni jakarlaymiz.
■ 5 Chünki siler bilgendek biz héchqaysi waqitta aranglargha xushametchilik bilen we yaki tamaxorluqqa niqab taqap kelmiduq — (bu ishta Xuda bizge guwahchidur) —
■ 6 gerche biz Mesihning rosullirining süpitide telep yükliyeleydighan bolsaqmu, meyli siler bolunglar yaki bashqilar bolsun, héchbir insandin birer izzet-shöhret izdigen emes iduq.
■ 7 Eksiche biz aranglarda xuddi bala imitidighan ana öz bowaqlirini köyünüp asrighandek silerge mulayim muamilide bolduq.
8 Shu chaghda, silerge shundaq telpün’geniduq, silerge peqet Xudaning xush xewerini tapshurushnila emes, hetta öz jénimizni tapshurushqimu razimiz; chünki siler bizge intayin qedirlik idinglar.
9 Chünki, i qérindashlar, bizning qandaq japaliq emgek qilghinimiz ésinglarda bardur; héchqaysinglargha éghirimizni salmasliq üchün kéche-kündüzlep méhnet qilduq, Xudaning xush xewirini silerge yetküzduq.
■ 10 Étiqadchilardin bolghan silerning aranglardiki emeliyetlirimizning qandaq ixlasmen, heqqaniy we eyibsiz ikenlikige özünglar we Xudaning Özimu guwahchidur.
11-12 We yene siler bilgininglardek, atining öz perzentlirige nesihet berginidek biz herbiringlargha shundaq jékilep, righbet-teselli bérip, silerni öz padishahliqigha we shan-sheripige chaqiriwatqan Xudagha layiq halda méngishqa dewet qilduq.
■ 13 Xudagha yene shu sewebtin toxtawsiz teshekkür éytimizki, silerning bizdin anglighan Xudaning söz-kalamigha qulaq salghininglarda, uni insanlardin kelgen söz süpitide emes, belki uning emeliy süpitide, yeni Xudadin kelgen söz-kalam dep uni qobul qildinglar; u
söz-kalam hazir ishen’güchi silerde ishlimekte.
14 Chünki siler, i qérindashlar, Yehudiye ölkisidiki Mesih Eysada bolghan jamaetlerdin ülge aldinglar; ular
shu yerde Yehudiylar teripidin qandaq xarliqlargha uchrighan bolsa, silermu öz yurtdashliringlar teripidin oxshash xarliqlargha uchridinglar.
■ 15 Ular, yeni shu Yehudiylar, eslide Reb Eysani we peyghemberlerni öltürgen we biznimu ziyankeshlik qilip qoghliwetkenidi. Ular Xudani narazi qilip, we hemme insan bilen qériship,
□ ■ 16 «yat ellikler»ning nijatliqqa érishishi üchün ulargha sözlishimizge tosqunluq qiliwatidu. Shuning bilen ular gunahlirini üzlüksiz chékige yetküzmekte; lékin ghezep ularning béshigha toluqi bilen chüshürülüsh aldida turidu.
■
Pawlusning ensireshliri
17 Lékin biz, i qérindashlar, amalsiz silerdin intayin qisqa waqit judalashqan bolsaqmu (tende bolsimu, qelbde emes), siler bilen yene didar körüshüshke qewetla intizarliqimizdin yéninglargha bérishqa téximu bek intilduq!
18 Shuningdek yéninglargha barghumiz bar idi — emeliyette menki Pawlus qayta-qayta tiriship baqtim; biraq buninggha Sheytan tosqunluq qildi.
□ ■ 19 Chünki bizning istek-arzuyimiz, shadliqimiz we Rebbimiz Eysa qaytip kelgende pexirlinidighan tajimiz néme bolidu? Bu del siler özünglar emesmu?
■ 20 Chünki siler bizning pexrimiz, bizning shadliqimiz!