1-2 Давут язған күй: —

(Әслимә үчүн)

И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән,

Қәһриңдә мени җазалимиғайсән! ■ Зәб. 6:1-2

3 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди,

Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.

4 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ,

Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.

5 Чүнки гуналирим боюмдин ташти;

Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.

6 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.

7 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти,

Күн бойи ғәмгә петип жүримән!

8 Чатирақлирим отқа толди,

Әтлиримниң сақ йери йоқтур.

9 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим;

Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.

10 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур;

Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;

11 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим;

Көзлиримниң нури өчти.

12 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти;

Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.

13 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду;

Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта;

Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.

14 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән,

Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;

15 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим;

Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.

16 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим;

Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.

17 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай;

Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.

18 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим,

Азавим көз алдимдин кәтмәйду.

19 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән;

Гунайим үстидә қайғуримән. ■ Зәб. 31:5

20 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур;

Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.

21 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду;

Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.

22 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән!

И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!

23 И Рәб, мениң ниҗатлиғим,

Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!