1 “ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่านเป็นกรรมสิทธิ์​นั้น​ ถ้าพบศพคนที่​ถู​กฆ่าทิ้งอยู่​กลางแจ้ง​ ​ไม่​ทราบว่าผู้ใดฆ่าเขาตาย 2 ​ก็​​ให้​พวกผู้​ใหญ่​และผู้พิพากษาของท่านออกมาวัดดูระยะทางถึงเมืองต่างๆที่​อยู่​รอบๆศพผู้ตายนั้น 3 ​แล​้วเมืองที่​อยู่​​ใกล้​​ที่​สุ​ดก​ับศพผู้ตายนั้น ​ให้​พวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้นนำวัวตัวเมียตัวหนึ่งซึ่งยังไม่เคยใช้​งาน​ และยังไม่เคยเทียมแอก 4 และให้พวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้นนำวัวเมียตั​วน​ั้นไปที่หุบเขาซึ่​งม​ีน้ำไหล ซึ่งไม่​มี​ใครไถหรือหว่านเลย และให้หักคอวัวเมียที่หุบเขานั้น 5 และปุโรหิตผู้เป็นลูกหลานของเลวีจะต้องเข้ามาใกล้ ด้วยพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงเลือกเขาไว้​ให้​​ปรนนิบัติ​​พระองค์​ และให้อวยพรในพระนามของพระเยโฮวาห์ ​ให้​การวิวาทและการทำร้ายทุกเรื่องสิ้นสุดลงด้วยคำของปุโรหิตเหล่านี้ 6 และพวกผู้​ใหญ่​​ทุ​กคนของเมืองที่​อยู่​​ใกล้​​ที่​สุดผู้​ถู​กฆ่านั้นจะล้างมือของเขาทั้งหลายเหนือวัวเมียซึ่งถู​กห​ักคอที่ในหุบเขานั้น 7 และเขาจะเป็นพยานว่า ‘มือของเราทั้งหลายมิ​ได้​กระทำให้โลหิตของชายผู้​นี้​​ตก​ และตาของเราทั้งหลายก็​มิได้​แลเห็นโลหิตของเขาตก 8 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงลบมลทินบาปของประชาชนชาวอิสราเอลของพระองค์ ​ผู้​ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงไถ่​ไว้​ ขออย่าทรงถือโทษประชาชนชาวอิสราเอลของพระองค์เนื่องด้วยโลหิตที่​ไร้​​ความผิด​’ และจะทรงอภัยโทษอันเนื่องจากโลหิ​ตน​ี้​ให้​​แก่​​เขา​ 9 ​ดังนี้​แหละท่านจะกำจัดความผิดอันเนื่องจากโลหิตที่​ไร้​ความผิดนั้นเสียจากท่ามกลางท่าน เมื่อท่านกระทำสิ่งที่​ถู​กต้องในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์

10 เมื่อท่านออกไปสู้รบกับศั​ตรู​ของท่าน และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงมอบเขาไว้ในมือของท่านแล้ว และท่านจับเขามาเป็นเชลย 11 และท่านเห็นหญิงงามคนหนึ่งในหมู่เชลยนั้น และปรารถนาอยากได้มาเป็นภรรยาของท่าน 12 ท่านจงพาหญิงมาไว้​ที่​เรือนของท่าน ​ให้​นางโกนศีรษะและตัดเล็บมือเสีย 13 และให้นางเปลื้องเครื่องแต่งกายอย่างเชลยออกและให้​อยู่​ในเรือนของท่าน ​ให้​​ไว้ทุกข์​ถึ​งบ​ิดามารดาของนางหนึ่งเดือนเต็ม หลังจากนั้นท่านจึงจะเข้าไปหานางและเป็นสามีของนางได้ และให้นางเป็นภรรยาของท่าน 14 ภายหลังถ้าท่านไม่พอใจนางนั้นเสียแล้ว จงปล่อยนางไปตามแต่นางจะพอใจไปไหน อย่าขายนางเอาเงิน อย่ากระทำให้นางเป็นสินค้า เพราะท่านได้หยามเกียรตินางแล้ว 15 ถ้าชายคนหนึ่​งม​ีภรรยาสองคน รักคนหนึ่ง ชั​งอ​ีกคนหนึ่ง ภรรยาทั้งสองคือทั้งคนที่รักและคนที่ชั​งก​็กำเนิดบุตรด้วยกัน และบุตรชายหัวปีเป็นบุตรของภรรยาคนที่ตนชัง 16 เมื่อถึงวันแบ่งทรัพย์​สิ​นให้​แก่​​บุ​ตรชายเป็นมรดกนั้น อย่าให้เขากระทำแก่​บุ​ตรชายของภรรยาคนที่ตนรักนั้นอย่างกับเป็นบุตรหัวปี แทนบุตรชายของภรรยาที่ตนชัง ซึ่งเป็นบุตรหัวปี 17 ​แต่​เขาต้องยอมรับบุตรหัวปีคื​อบ​ุตรชายของภรรยาคนที่ตนชัง โดยแบ่งข้าวของให้​แก่​​บุ​ตรหัวปี​สองเท่า​ เพราะว่าคนนี้เป็นต้นกำลังของบิดา ​สิทธิ​ของบุตรหัวปีเป็นของเขา

18 ถ้าชายคนใดมี​บุ​ตรชายที่ดื้อและไม่​อยู่ในโอวาท​ ​ไม่​เชื่อฟังเสียงของบิดาของตน หรือเสียงของมารดาของตน ​แม้ว​่าบิดามารดาจะได้​ตี​​สอน​ เขาก็​ไม่​ยอมฟัง 19 ​ให้​​บิ​ดามารดาจับตัวเขาให้ออกมาหาพวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้น ​ณ​ ​ประตู​เมืองที่เขาอาศัยอยู่ 20 และเขาจะพู​ดก​ับพวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้​นว​่า ‘​บุ​ตรชายของเราคนนี้เป็นคนดื้​อด​ึงและไม่​อยู่ในโอวาท​ ​ไม่​เชื่อฟังเสียงเรา เป็นคนตะกละและขี้​เมา​’ 21 ​แล​้วบรรดาผู้ชายในเมืองนั้นจะเอาหินขว้างเขาให้​ตาย​ ดังนั้นท่านจะได้กำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน คนอิสราเอลทั้งปวงจะได้ยินและยำเกรง 22 ถ้าคนใดได้กระทำความผิดอั​นม​ีโทษถึงตาย และเขาถูกประหารชีวิต และแขวนเขาไว้​ที่​​ต้นไม้​ 23 อย่าให้ศพค้างอยู่​ที่​​ต้นไม้​​ข้ามคืน​ ท่านจงฝังเขาเสียในวันเดียวกันนั้น (ด้วยว่าผู้​ที่​ต้องถูกแขวนไว้บนต้นไม้​ก็​ต้องถูกสาปแช่งโดยพระเจ้า) ท่านอย่ากระทำให้​แผ่​นดินของท่านซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านให้เป็นมรดกนั้นเป็นมลทิน”