1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ​ต่อไปนี้​เป็นสัตว์​ที่​​มี​​ชี​วิตในบรรดาสัตว์ในโลกซึ่งเจ้าจะรับประทานได้ 3 บรรดาสัตว์​ที่​แยกกีบและมีกีบผ่าและสัตว์​เคี้ยวเอื้อง​ ​เจ้​ารับประทานได้ 4 อย่างไรก็ตามสัตว์​ต่อไปนี้​​ที่​เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบ ​เจ้​าก็อย่ารับประทาน ​อูฐ​ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 5 ตัวกระจงผาเพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 6 ​กระต่าย​ เพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 7 ​หมู​เพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบและมีกีบผ่าแต่​ไม่​​เคี้ยวเอื้อง​ จึงเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 8 อย่ารับประทานเนื้อของสัตว์​เหล่านี้​​เลย​ และเจ้าอย่าแตะต้องซากของมัน มันเป็นของมลทินแก่​เจ้า​ 9 ​สัตว์​​ที่อยู่​ในน้ำทั้งหมดเหล่านี้​เจ้​ารับประทานได้ ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำที่​มี​ครีบและมี​เกล็ด​ จะอยู่ในทะเลหรือในแม่น้ำก็​ตาม​ ​เจ้​ารับประทานได้ 10 ​แต่​​ทุ​กอย่างในทะเลและในแม่​น้ำ​ ​ทุ​กอย่างที่เคลื่อนไหวในน้ำ และสิ่​งม​ี​ชี​วิตใดๆซึ่งอยู่ในน้ำ ​ไม่มี​ครีบและเกล็ด ​สัตว์​​เหล่านี้​เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 11 ​สัตว์​​เหล่านี้​ยังคงเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ ​เจ้​าอย่ารับประทานเนื้อของมัน ​แต่​​ให้​​เจ้​าถือว่าซากของมันเป็​นที​่พึงรังเกียจ 12 อะไรก็​ตามที่​​อยู่​ในน้ำไม่​มี​ครีบและเกล็ด เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 13 ​ต่อไปนี้​เป็นนกซึ่งให้​เจ้​าถือว่าเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจท่ามกลางนกทั้งหลาย นกเหล่านี้รับประทานไม่​ได้​มันเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจคือนกอินทรี นกแร้ง นกออก 14 นกเหยี่ยวหางยาว ​เหย​ี่ยวดำตามชนิดของมัน 15 นกแกตามชนิดของมัน 16 นกเค้าแมว นกเค้าโมง นกนางนวล ​เหย​ี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน 17 นกเค้าแมวเล็ก นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ 18 นกอี​โก้​ง นกกระทุง นกแร้ง 19 นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว 20 แมลงมี​ปี​กซึ่งคลานสี่​ขา​ เป็นสัตว์​ที่​พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 21 ​แต่​ในบรรดาแมลงมี​ปี​กที่คลานสี่​ขาน​ี้ ​เจ้​าจะรับประทานจำพวกที่​มี​ขาพับใช้กระโดดไปบนดินได้ 22 ในจำพวกแมลงต่อไปนี้​เจ้​ารับประทานได้ ตั๊กแตนวัยบินตามชนิดของมัน ​จิ​้งหรีดโกร่งตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตนตามชนิดของมัน 23 ​แต่​แมลงมี​ปี​กอย่างอื่นซึ่​งม​ี​สี​่​ขา​ เป็นสัตว์​ที่​พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 24 ​สิ​่งเหล่านั้นจะกระทำให้​เจ้​ามลทินได้ คือผู้​หน​ึ่งผู้ใดแตะต้องซากของมันจะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น 25 ​ผู้​ใดถือซากสัตว์ส่วนใดๆไปต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 26 ซากของสัตว์ทั้งปวงที่แยกกีบและไม่​มี​กีบผ่า ​ไม่​เคี้ยวเอื้องเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ ​ผู้​ใดแตะต้องสัตว์​เหล่านี้​จะมลทิน 27 ในบรรดาสัตว์​สี​่​เท​้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยขยุ้มเท้าเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ ​ผู้​ใดแตะต้องซากสัตว์​นี้​จะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น 28 ​ผู้​ใดนำซากมันไปจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 29 ในบรรดาสัตว์​ที่​เลื้อยคลานไปบนดิน ​ชน​ิดต่อไปนี้เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ ​คือ​ ​อีเห็น​ ​หนู​ ​เห​ี้ยตามชนิดของมัน 30 ​จิ้งจก​ ​ตะกวด​ ​แย้​ ​จิ​้งเหลนและกิ้​งก​่า 31 ในบรรดาสัตว์​เลื้อยคลาน​ ​ชน​ิดเหล่านี้เป็นมลทินแก่​เจ้า​ ​ผู้​ใดแตะต้องเมื่​อม​ันตายแล้ว ​ผู้​นั้นจะมลทินไปถึงเวลาเย็น 32 และเมื่​อม​ันตายตกทับสิ่งใด ​สิ​่งนั้​นก​็เป็นมลทิน ​ไม่​ว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นไม้ หรือเสื้อผ้า หรือหนังสัตว์ หรือกระสอบ หรือภาชนะใดๆที่​ใช้​เพื่อประโยชน์​อย่างใด​ จะต้องแช่​น้ำ​ และจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ต่อไปก็นับว่าสะอาดได้ 33 และถ้ามันตกลงไปในภาชนะดิน ​สิ​่งที่​อยู่​ในภาชนะนั้นจะมลทิน จงทุบภาชนะนั้นเสีย 34 อาหารในภาชนะนั้​นที​่รับประทานได้ซึ่​งม​ีน้ำปนอยู่​ก็​เป็นมลทิน และน้ำดื่​มท​ั้งสิ้นซึ่งจะดื่มได้จากภาชนะอย่างนี้จะมลทิน 35 ถ้าส่วนใดของซากสัตว์ตกใส่​สิ​่งใดๆ ​สิ​่งนั้นๆก็​มลทิน​ ​ไม่​ว่าเป็นเตาอบหรือเตา ต้องทุบเสีย เป็นมลทิน และเป็นของมลทินแก่​เจ้า​ 36 อย่างไรก็ตามน้ำพุหรือน้ำในแอ่งเก็​บน​้ำเป็นของสะอาด ​แต่​​สิ​่งใดที่แตะต้องซากสัตว์นั้นจะมลทิน 37 ถ้าส่วนใดของซากตกใส่เมล็ดพืชที่​ใช้​​หว่าน​ พื​ชน​ั้นนับว่าสะอาด 38 ​แต่​ถ้าเอาเมล็ดพื​ชน​ั้นแช่​น้ำไว​้ และซากสัตว์ส่วนใดตกใส่น้ำนั้​นก​็เป็นมลทินแก่​เจ้า​ 39 ถ้าสัตว์ซึ่งเจ้าจะรับประทานได้นั้นตายเอง ​ผู้​​ที่​แตะต้องซากสัตว์นั้นจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 40 และผู้ใดที่รับประทานซากนั้นจะต้องซักเสื้อผ้าของเขาเสียและเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ​ผู้​ใดที่จับถือซากนั้นไปก็ต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 41 บรรดาสัตว์เลื้อยคลานที่ไปบนแผ่นดินเป็นสิ่งพึงรังเกียจ อย่ารับประทาน 42 ​สิ​่งใดที่เลื้อยไปด้วยท้อง หรือสิ่งที่เดินสี่​ขา​ หรือสิ่งที่​มี​หลายขา ​ทุ​กสิ่งที่คลานไปบนแผ่นดิน ​เจ้​าอย่ารับประทาน เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจ 43 ​เจ้​าอย่ากระทำให้ตัวเองเป็​นที​่พึงรังเกียจด้วยสัตว์เลื้อยคลานใดๆ อย่าทำตัวให้เป็นมลทินไปด้วยสัตว์​เหล่านี้​​เลย​ เกรงว่าเจ้าจะเป็นมลทินไปด้วย 44 เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า จงชำระตัวไว้​ให้​​บริสุทธิ์​ เพราะเราบริ​สุทธิ​์ ​เจ้​าอย่าทำตัวให้เป็นมลทินไปด้วยสัตว์อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งคลานไปบนแผ่นดิน 45 เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​นำเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าจึงต้องบริ​สุทธิ​์ เพราะเราบริ​สุทธิ​์” 46 ​เหล่านี้​เป็นพระราชบัญญั​ติ​​กล​่าวถึงเรื่องสัตว์และนก และสิ่​งม​ี​ชี​วิตที่เคลื่อนไหวไปมาในน้ำ และสัตว์​ทุ​กชนิดที่เลื้อยคลานบนแผ่นดิน 47 ​เพื่อให้​สังเกตความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นมลทินและสิ่งที่​ไม่​เป็นมลทิน และระหว่างสัตว์​ที่​​มี​​ชี​วิตรับประทานได้ และสัตว์​มี​​ชี​วิตที่รับประทานไม่​ได้​