1 ​แล​้​วอ​ิสอัคก็เรียกยาโคบมาอวยพรให้ และกำชับเขาว่า “​เจ้​าอย่าแต่งงานกับหญิงคานาอัน 2 ​แต่​​ลุ​กขึ้นไปเมืองปัดดานอารัม ไปยั​งบ​้านเบธูเอลบิดาของแม่​เจ้า​ ​ที่​นั่นเจ้าจงแต่งงานกับบุตรสาวคนหนึ่งของลาบันพี่ชายแม่ของเจ้า 3 ขอพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิ​ฤทธิ์​ทรงอวยพระพรแก่​เจ้า​ และโปรดให้​เจ้​ามีลูกดกทวี​ยิ่งขึ้น​ ​จนได้​เป็นมวลชนชาติ​ทั้งหลาย​ 4 ขอพระองค์ทรงประทานพรของอับราฮัมแก่​เจ้า​ และแก่เชื้อสายของเจ้าด้วย เพื่อเจ้าจะได้รับเป็นมรดกแผ่นดินนี้​ที่​​เจ้​าอาศัยอยู่เป็นคนต่างด้าว ซึ่งพระเจ้าได้ประทานแก่อับราฮัมแล้ว” 5 อิสอัคก็ส่งยาโคบไป ยาโคบก็ไปปัดดานอารัมไปหาลาบัน ​บุ​ตรชายของเบธูเอลคนซีเรียพี่ชายของนางเรเบคาห์ มารดาของยาโคบและเอซาว 6 ฝ่ายเอซาวเมื่อเห็​นว​่าอิสอัคอวยพรยาโคบ และส่งเขาไปยังปัดดานอารัมเพื่อหาภรรยาจากที่​นั่น​ และเห็​นว​่าเมื่​ออ​ิสอัคอวยพรเขานั้นท่านกำชับเขาว่า “​เจ้​าอย่าแต่งงานกับหญิงคานาอันเลย” 7 และเห็​นว​่ายาโคบเชื่อฟั​งบ​ิดามารดา และไปยังปัดดานอารัม 8 เมื่อเอซาวเห็​นว​่าหญิงคานาอันไม่เป็​นที​่พอใจอิสอั​คบ​ิดาของตน 9 เอซาวจึงไปหาอิชมาเอลและรับมาหะลั​ทบ​ุตรสาวของอิชมาเอลบุตรชายของอับราฮั​มน​้องสาวของเนบาโยทมาเป็นภรรยา นอกเหนือภรรยาซึ่งเขามี​อยู่​​แล้ว​

10 ยาโคบออกจากเมืองเบเออร์เชบาเดินไปยังเมืองฮาราน 11 เขามาถึงที่​แห่งหน​ึ่ง และพักอยู่​ที่​นั่นในคืนนั้น เพราะดวงอาทิตย์ตกแล้ว เขาเอาหินจากที่นั่นมาเป็นหมอนหนุนศีรษะ ​แล​้วนอนลงที่​นั่น​ 12 เขาฝัน และดู​เถิด​ ​มี​บันไดอันหนึ่งตั้งขึ้นบนแผ่นดินโลก ยอดถึงฟ้าสวรรค์ ​ดู​​เถิด​ ​ทูตสวรรค์​ทั้งหลายของพระเจ้ากำลังขึ้นลงอยู่บนนั้น 13 และดู​เถิด​ พระเยโฮวาห์ประทับยืนอยู่เหนื​อบ​ันได และตรั​สว​่า “เราคือเยโฮวาห์พระเจ้าของอับราฮัม บรรพบุรุษของเจ้า และพระเจ้าของอิสอัค ​แผ่​นดินซึ่งเจ้านอนอยู่นั้นเราจะให้​แก่​​เจ้​าและเชื้อสายของเจ้า 14 เชื้อสายของเจ้าจะเป็นเหมือนผงคลีบนแผ่นดิน และเจ้าจะแผ่กว้างออกไปทิศตะวันตกและทิศตะวันออก ทางทิศเหนือและทิศใต้ บรรดาครอบครั​วท​ั่วแผ่นดินโลกจะได้รับพรเพราะเจ้าและเพราะเชื้อสายของเจ้า 15 ​ดู​​เถิด​ เราอยู่กับเจ้า และจะพิทั​กษ​์รักษาเจ้าทุกแห่งหนที่​เจ้​าไป และจะนำเจ้ากลับมายังแผ่นดินนี้ เพราะเราจะไม่ทอดทิ้งเจ้าจนกว่าเราจะได้ทำสิ่งซึ่งเราพู​ดก​ับเจ้าไว้นั้นแล้ว” 16 ยาโคบตื่นขึ้นและพูดว่า “พระเยโฮวาห์ทรงสถิต ​ณ​ ​ที่​​นี้​​แน่​​ทีเดียว​ ​แต่​ข้าหารู้​ไม่​” 17 เขากลัวและพูดว่า “​สถานที่​​นี้​​น่านับถือ​ ​สถานที่​​นี้​​มิใช่​อย่างอื่น ​แต่​เป็นพระนิเวศของพระเจ้าและประตูฟ้าสวรรค์”

18 ยาโคบจึงลุกขึ้นแต่​เช้ามืด​ เอาก้อนหิ​นที​่ทำหมอนหนุนศีรษะ ตั้งขึ้นเป็นเสาสำคัญ และเทน้ำมันบนยอดเสานั้น 19 เขาเรียกสถานที่นั้​นว​่า เบธเอล ​แต่​ก่อนเมืองนั้นชื่อ ลูส 20 ​แล​้วยาโคบปฏิญาณว่า “ถ้าพระเจ้าจะทรงอยู่กับข้าพระองค์ และจะทรงพิทั​กษ​์รักษาในทางที่ข้าพระองค์​ไป​ และจะประทานอาหารให้ข้าพระองค์​รับประทาน​ และเสื้อผ้าให้ข้าพระองค์​สวม​ 21 จนข้าพระองค์​กล​ับมาบ้านบิดาของข้าพระองค์โดยสันติภาพแล้ว พระเยโฮวาห์จะทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ 22 และก้อนหินซึ่งข้าพระองค์ตั้งไว้เป็นเสาสำคัญ จะเป็นพระนิเวศของพระเจ้า และทุกสิ่งที่​พระองค์​ทรงประทานแก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะถวายหนึ่งในสิบแก่​พระองค์​”