22
กำเผียบเรื่องก๋านเจิญคนมางานเลี้ยง
1 พระเยซูเล่าเรื่องเป๋นกำเผียบหื้อหมู่เขาฟังแหมว่า 2 “แผ่นดินสวรรค์เผียบเหมือนกษัตริย์ตี้ได้จัดงานเลี้ยงฉลองแต่งงานหื้อลูกบ่าวของต้าน 3 เมื่อเกียมเสร็จแล้ว กษัตริย์ส่งคนฮับใจ๊ไปฮ้องแขกตี้เจิญไว้หื้อมางานได้แล้ว แต่ก็บ่มีใผยอมมา 4 กษัตริย์ก็ส่งคนฮับใจ๊คนอื่นไปฮ้องแหม สั่งหื้อบอกจาอี้ว่า ‘เฮาได้ฆ่าหมู่งัวตั๋วตุ้ยๆ ไว้ กู้อย่างพร้อมแล้ว หื้อมางานเลี้ยงฉลองก๋านแต่งงานนี้ได้เลย’
5 “แต่บ่มีใผสนใจ๋สักคน ต่างคนต่างไปเยียะก๋านของตั๋วเหีย คนนึ่งไปเยียะไฮ่เยียะนา แหมคนนึ่งก็ไปก๊าขายเหีย 6 คนอื่นๆ ก็ยับหมู่คนฮับใจ๊ตี้มาบอกนั้นแล้วบุบฆ่าเหีย 7 กษัตริย์โขดขนาด เลยส่งก๋องทัพมาฆ่าฆาตกรหมู่นั้น แล้วเผาเมืองของหมู่เขาตวย
8 “กษัตริย์อู้กับคนฮับใจ๊ของพระองค์ว่า ‘งานเลี้ยงฉลองก๋านแต่งงานก็เกียมไว้พร้อมแล้ว แต่แขกตี้เฮาได้เจิญไว้นั้นบ่เปิงตี้จะมาในงานของเฮา 9 หื้อออกไปต๋ามกู้ฮ่อมตางเตียว เมื่อปะใผก็เจิญมาในงานนี้หื้อหมด 10 แล้วหมู่คนฮับใจ๊ออกไปต๋ามหนตาง แล้วก็เจิญกู้คนตี้หมู่เขาปะ ตึงคนดีตึงคนบ่ดีแล้วปามา จ๋นในตี้สุดห้องฮับแขกก็มีคนมาเต๋มห้อง
11 “เมื่อกษัตริย์เข้ามาผ่อแขกตี้มา ก็หันใส่ป้อจายคนนึ่งแต่งตั๋วบ่เปิงกับงานแต่งงาน 12 พระองค์ก็อู้ว่า ‘เปื้อนเหย เข้ามาตี้นี่ได้จาใด เสื้อคุมสำหรับงานแต่งก็บ่มี’ ป้อจายนั้นก็ปากบ่ออก 13 กษัตริย์ก็สั่งหมู่คนฮับใจ๊ว่า ‘มัดตี๋นมัดมือคนนี้ แล้วโจ้งออกไปตังนอก ตั๊ดตี้มืดตี้มีเสียงคนไห้หุยขบเขี้ยวเกี๊ยวกางอย่างเจ็บปวด’ ”
14 พระเยซูก็สรุปว่า “มีหลายคนตี้ได้ฮับเจิญมา แต่มีคนหน้อยตี้จะถูกเลือกไว้”
กำถามเกี่ยวกับก๋านเสียภาษี
15 หมู่ฟาริสีก็ออกไปวางแผนหาตางเอาผิดกำอู้ของพระเยซู 16 หมู่เขาก็เลยส่งสาวกของตั๋ว กับหมู่ตี้สนับสนุนเฮโรด ไปถามพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ หมู่เฮาฮู้ว่าอาจ๋ารย์เป๋นคนสัตย์ซื่อ สอนเรื่องตางของพระเจ้าต๋ามความจริงโดยบ่ได้เอาใจ๋ใผ ย้อนอาจ๋ารย์บ่หันแก่หน้าใผเลย 17 ถ้าจาอั้นจ้วยบอกหมู่เฮากำลอว่า อาจ๋ารย์กึ๊ดว่าจาใด ตี้จะเสียภาษีหื้อซีซาร์ เฮาควรจะเสียดีกาว่าบ่ควรเสียดี”
18 แต่พระเยซูฮู้กำกึ๊ดฮ้ายของหมู่เขา พระองค์เลยอู้ย้อนไปว่า “หมู่คนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ต้านจะมาจับผิดเฮาเยียะหยัง 19 เอาเหรียญตี้ใจ๊เสียภาษีมาหื้อเฮาผ่อลอ” หมู่เขาก็ยื่นเหรียญเดนาริอันเหรียญนึ่งหื้อพระองค์ 20 พระเยซูถามหมู่เขาว่า “ฮูปกับจื้อตี้อยู่บนเหรียญนี้เป๋นของใผ”
21 หมู่เขาตอบว่า “เป๋นของซีซาร์” พระเยซูก็บอกหมู่เขาว่า “ของของซีซาร์ก็เอาไปหื้อซีซาร์ แต่ของของพระเจ้าก็หื้อพระเจ้า”
22 เมื่อได้ยินจาอั้นหมู่เขาก็งืด แล้วละพระองค์ไว้ปากั๋นออกไป
หมู่สะดูสีแนยับผิดพระเยซู
23 ในวันนั้น สะดูสีบางคนมาหาพระเยซู คนหมู่นี้ถือว่าบ่มีก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋าย หมู่เขาถามพระองค์ว่า 24 “อาจ๋ารย์ บทบัญญัติของโมเสสเขียนไว้ว่า ‘ถ้าป้อจายคนใดต๋าย แต่ยังบ่ตันมีลูกเตื้อ น้องบ่าวเขาก็ต้องฮับเอาปี้ใป๊มาเป๋นเมียเหีย กับหื้อมีลูกสืบเจื๊อสายของอ้ายไว้’ข 22:24 ฉธบ. 25:5 25 สมมุติว่า ในหมู่เฮานี้มีป้อจายตี้เป๋นปี้น้องกั๋นเจ็ดคน อ้ายเก๊าแต่งงานยังบ่ตันมีลูกก็ต๋ายไปเหีย น้องบ่าวคนถัดมาฮับนางมาเป๋นเมียต่อ 26 น้องบ่าวคนตี้สองก็ต๋ายบ่มีลูกเหมือนกั๋น แล้วก็เป๋นอย่างเดียวกั๋นกับน้องบ่าวคนตี้สามจ๋นเถิงคนตี้เจ็ดตี้ต้องฮับเอาปี้ใป๊มาเป๋นเมียต่อๆ กั๋นมา 27 แล้วสุดต๊ายแม่ญิงคนนั้นก็ต๋ายตวย 28 เมื่อเถิงวันตี้เป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้น แม่ญิงคนนี้จะเป๋นเมียของใผ ย้อนว่าตึงเจ็ดคนนั้นก็เกยเป๋นผัวของนางมาหมดแล้ว”
29 พระเยซูตอบหมู่เขาว่า “หมู่ต้านเข้าใจ๋ผิดแล้ว ย้อนว่าหมู่ต้านบ่เข้าใจ๋พระคัมภีร์กับบ่ฮู้จักฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า 30 เมื่อเถิงวันตี้กู้คนเป๋นขึ้นจากความต๋าย จะบ่แต่งงานกั๋น กาว่ายกหื้อเป๋นผัวเป๋นเมียกั๋นแหม แต่จะเป๋นเหมือนทูตสวรรค์ 31 ส่วนเรื่องก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้น หมู่ต้านบ่เกยอ่านกา ตี้พระเจ้าอู้ว่า 32 ‘เฮาเป๋นพระเจ้าตี้อับราฮัม อิสอัค กับยาโคบนับถือ’ค 22:32 อพย. 3:6 พระองค์บ่เป๋นพระเจ้าของคนต๋าย แต่เป๋นพระเจ้าของคนตี้มีจีวิต”
33 เมื่อคนตังหลายได้ยินจาอี้ก็ปากั๋นงืดในกำสอนของพระเยซู
บัญญัติข้อใดสำคัญตี้สุด
34 เมื่อหมู่ฟาริสีได้ยินว่าหมู่สะดูสีจับผิดในกำอู้พระเยซูบ่ได้ หมู่เขาก็มาจุมนุมกั๋นเปื้อถามพระเยซูแหมเตื้อ 35 มีผู้ชำนาญบทบัญญัติคนนึ่ง ลองเจิงพระองค์ว่า 36 “อาจ๋ารย์ ในบทบัญญัติตึงหมด ข้อใดสำคัญเหลือเปิ้น”
37 พระเยซูตอบว่า “ ‘จงฮักองค์พระผู้เป๋นเจ้า พระเจ้าของต้านจ๋นสุดจิตสุดใจ๋กับสุดผญาปั๋ญญาของเจ้า’ฅ 22:37 ฉธบ. 6:5 38 คือเป๋นบทบัญญัติข้อเก๊า กับเป๋นข้อตี้สำคัญตี้สุด 39 ส่วนข้อสองตี้สำคัญปอๆ กั๋นคือ ‘จงฮักเปื้อนบ้านเหมือนฮักตั๋วเก่า’ฆ 22:39 ลนต. 19:18 40 บทบัญญัติกับหนังสือของผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้ได้เขียนไว้ ก็ขึ้นอยู่กับบทบัญญัติสองข้อนี้”
เจื๊อสายกษัตริย์ดาวิดใหญ่เหลือกษัตริย์ดาวิด
41 ต๋อนตี้หมู่ฟาริสีมาจุมนุมกั๋นอยู่ตี้หั้น พระเยซูได้ถามหมู่เขาว่า 42 “หมู่ต้านกึ๊ดจาใดพ่องเรื่องเกี่ยวกับพระคริสต์ ต้านเป๋นเจื๊อสายของใผ” หมู่ฟาริสีตอบว่า “เป๋นเจื๊อสายของกษัตริย์ดาวิด”
43 พระเยซูถามต่อว่า “แล้วเป๋นจาใดเมื่อกษัตริย์ดาวิดอู้โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์นั้น จึงฮ้องพระคริสต์ว่า ‘องค์พระผู้เป๋นเจ้า’ ย้อนกษัตริย์ดาวิดได้อู้ว่า
44 ‘พระเจ้าอู้กับองค์พระผู้เป๋นเจ้าของข้าพเจ้าว่า
“หื้อนั่งตังขวามือของเฮา
จ๋นเต๊าฮอดเฮาจะเยียะหื้อศัตรู๋ของต้าน
อยู่ลุ่มปื๊นตี๋นของต้าน”ง 22:44 สดด. 110:1 ’
45 ในเมื่อกษัตริย์ดาวิดฮ้องพระองค์ว่า ‘องค์พระผู้เป๋นเจ้า’ แล้วพระองค์จะเป๋นเจื๊อสายของกษัตริย์ดาวิดได้จาใด” 46 บ่มีใผตอบพระเยซูได้สักคน นับตั้งแต่วันนั้นเป๋นต้นมาก็บ่มีใผก้าเข้ามาถามอะหยังพระองค์แหมเลย