1 พระเยซู​ฮู้​เรื่อง​ตี้​หมู่​ฟาริสี​ได้​ข่าว​ว่า “พระเยซู​มี​สาวก​กับ​หื้อ​บัพติศมา​นัก​เหลือ​ยอห์น” 2 (แต๊ๆ พระเยซู​บ่ใจ้​เป๋น​คน​หื้อ​บัพติศมา แต่​สาวก​ของ​พระองค์​เป๋น​คน​เยียะ​หื้อ​) 3 พระองค์​ก็​เลย​ออก​จาก​แคว้น​ยูเดีย ปิ๊ก​ไป​แคว้น​กาลิลี​แหม​เตื้อ 4 แต่​จะ​ต้อง​ก๋าย​ไป​ตาง​แคว้น​สะมาเรีย​ก่อน

5 ใน​แคว้น​สะมาเรีย พระองค์​เตียวตาง​ไป​เถิง​เมือง​สิคาร์​ใก้ๆ กับ​ตี้​ดิน​ของ​ยาโคบ​ตี้​เขา​ได้​หื้อ​กับ​โยเซฟ​ลูกบ่าว​ของ​เขา​ไว้ 6 น้ำบ่อ​ของ​ยาโคบ​อยู่​ตี้​หั้น แล้ว​พระเยซู​เตียว​มา​อิด​แก่ ก็​เลย​นั่ง​ย้าง​ตี้​หั้น ต๋อน​นั้น​เป๋น​เวลา​เตี้ยง​วัน 7 มี​แม่ญิง​จาว​สะมาเรีย​คน​นึ่ง​มา​ตัก​น้ำ​ตี้​น้ำบ่อ​นั้น พระเยซู​ก็​เลย​อู้​กับ​นาง​ว่า “เฮา​ขอ​กิ๋น​น้ำ​หน้อย​เต๊อะ” 8 ต๋อน​นั้น​พระเยซู​อยู่​ตี้​หั้น​คน​เดียว ย้อน​ว่า​หมู่​สาวก​ของ​พระองค์​ออก​ไป​ซื้อ​ของกิ๋น​ใน​เมือง

9 แม่ญิง​จาว​สะมาเรีย​ก็​อู้​ว่า “ต้าน​เป๋น​จาว​ยิว ข้าเจ้า​เป๋น​แม่ญิง​จาว​สะมาเรีย จาใด​ต้าน​มา​ขอ​น้ำ​ข้าเจ้า​กิ๋น” (​เขา​อู้​จาอี้ ย้อน​ว่า​จาว​ยิว​บ่ยุ่ง​เกี่ยว​อะหยัง​กับ​จาว​สะมาเรีย​)

10 พระเยซู​ก็​ตอบ​ว่า “ถ้า​เจ้า​ฮู้​ว่า​พระเจ้า​จะ​หื้อ​อะหยัง​กับ​เจ้า​พ่อง กับ​ฮู้​ว่า​คน​ตี้​ขอ​น้ำ​เจ้า​เป๋น​ใผ เจ้า​ก็​จะ​ขอ​จาก​เขา แล้ว​เขา​คน​นั้น​ก็​จะ​หื้อ​น้ำ​ตี้​หื้อ​จีวิต​กับ​เจ้า”

11 แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​ตอบ​ว่า “ต้าน​เจ้า ต้าน​บ่มี​อะหยัง​ตัก​น้ำ​สัก​อย่าง น้ำบ่อ​นี้​ก็​เลิ็ก แล้ว​ต้าน​จะ​เอา​น้ำ​ตี้​หื้อ​จีวิต​นั้น​ลุก​ไหน​มา” 12 “ต้าน​เป๋น​ใหญ่​เหลือ​ยาโคบ ป้อ​อุ๊ย​แม่​หม่อน​ของ​เฮา​ตี้​เป๋น​คน​ขุด​น้ำบ่อ​นี้​กา ตั๋ว​ยาโคบ ลูกๆ กับ​หมู่​สัตว์​ของ​เขา​ก็​กิ๋น​น้ำ​จาก​บ่อ​นี้​กั๋น​ตึงหมด”

13 พระองค์​ก็​ตอบ​ว่า “กู้​คน​ตี้​กิ๋น​น้ำ​จาก​น้ำบ่อ​นี้​ก็​จะ​อยาก​กิ๋น​น้ำ​แหม 14 แต่​คน​ตี้​ได้​กิ๋น​น้ำ​ตี้​เฮา​จะ​หื้อ ก็​จะ​บ่อยาก​กิ๋น​น้ำ​แหม ย้อน​ว่า​น้ำ​ตี้​เฮา​จะ​หื้อ​นั้น​ก็​ก๋าย​เป๋น​ต๋าน้ำ​ตี้​ไหล​บ่หยุด​ใน​ตั๋ว​เขา กับ​จะ​หื้อ​เขา​มี​จีวิต​นิรันดร์”

15 แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​อู้​ว่า “ต้าน​เจ้า ขอ​น้ำ​นี้​หื้อ​กับ​ข้าเจ้า​เต๊อะ ข้าเจ้า​จะ​ได้​บ่อยาก​กิ๋น​น้ำ​แหม กับ​บ่ต้อง​ปิ๊ก​มา​ตัก​น้ำ​ตี้​น้ำบ่อ​นี้​แหม​ตวย”

16 พระองค์​ก็​ตอบ​ว่า “ไป​ฮ้อง​ผัว​ของ​เจ้า​มา​ตี้​นี่​ลอ”

17 แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​ตอบ​ว่า “ข้าเจ้า​บ่มี​ผัว” พระองค์​ก็​บอก​ว่า “เออ แม่น​แต๊​ละ ตี้​เจ้า​อู้​มา​ว่า​บ่มี​ผัว 18 ย้อน​ว่า​เจ้า​มี​ผัว​มา​แล้ว​ห้า​คน คน​ตี้​อยู่​กิ๋น​ตวย​กั๋น​บ่าเดี่ยว​นี้​ก็​บ่ใจ้​ผัว​ของ​เจ้า ตี้​เจ้า​อู้​มา​ก็​แม่น​แต๊​ละ”

19 แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​อู้​ว่า “ต้าน​เจ้า ข้าเจ้า​หัน​แล้ว​ว่า​ต้าน​เป๋น​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า 20 หมู่​ป้อ​อุ๊ย​แม่​หม่อน​ของ​เฮา​ได้​นมัสก๋าน​บน​ดอย​นี้ แต่​หมู่​ต้าน​จาว​ยิว​บอก​ว่า​ตี้​ตี้​ต้อง​นมัสก๋าน​อยู่​กรุง​เยรูซาเล็ม​ปู๊น​ก่อน”

21 พระองค์​ก็​ตอบ​ว่า “หื้อ​เจื้อ​เฮา​เต๊อะ สัก​วัน​นึ่ง คน​ตังหลาย​จะ​บ่นมัสก๋าน​พระบิดา​ก้า​ตี้​กรุง​เยรูซาเล็ม​กาว่า​บน​ดอย​นี้​เต้าอั้น 22 หมู่​จาว​สะมาเรีย​บ่ฮู้จัก​พระเจ้า​ตี้​ตั๋ว​เก่า​นมัสก๋าน แต่​หมู่​เฮา​จาว​ยิว​ฮู้จัก​พระเจ้า​ตี้​เฮา​นมัสก๋าน ย้อน​ว่า​ความ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​นั้น​ก็​มา​โดย​ตาง​จาว​ยิว 23 แต่​เวลา​นั้น​ก็​ใก้​มา​แผว​แล้ว บ่าเดี่ยวนี้​ก็​มา​แผว​แล้ว​ตวย ตี้​คน​นมัสก๋าน​พระเจ้า​อย่าง​แต๊​จริง จะ​นมัสก๋าน​พระบิดา​โดย​อำนาจ​ของ​พระวิญญาณ​กับ​นมัสก๋าน​ต๋าม​ความ​จริง พระเจ้า​ตวย​เซาะ​หา​คน​จาอี้​เนาะ​ตี้​จะ​มา​นมัสก๋าน​พระองค์​จาอั้น 24 พระเจ้า​เป๋น​พระวิญญาณ จาอั้น​คน​นมัสก๋าน​ต้อง​นมัสก๋าน​โดย​อำนาจ​ของ​พระวิญญาณ​กับ​นมัสก๋าน​ต๋าม​ความ​จริง”

25 แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​อู้​ว่า “ข้าเจ้า​ฮู้​ว่า​พระ​เมสสิยาห์ (​ตี้​ฮ้อง​ว่า​พระคริสต์​) จะ​มา เมื่อ​พระองค์​มา​เถิง ก็​จะ​อธิบาย​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​หื้อ​เฮา​ฮู้”

26 พระองค์​ก็​ตอบ​ว่า “เฮา​ตี้​ก่ำลัง​อู้​กับ​เจ้า​นี่​ลอ เป๋น​คน​นั้น”

27 แล้ว​ต๋อน​นั้น​หมู่​สาวก​ก็​ปิ๊ก​มา​ปอดี หมู่​เขา​ก็​งืด​ตี้​หัน​พระเยซู​ก่ำลัง​อู้​อยู่​กับ​แม่ญิง แต่​ก็​บ่มี​ใผ​ถาม​พระองค์​ว่า “พระองค์​ใค่​ได้​อะหยัง​จาก​แม่ญิง​คน​นั้น กาว่า เยียะ​หยัง​พระองค์​ไป​อู้​กับ​เขา”

28 แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​ละ​น้ำหม้อ แล้ว​ก็​เข้า​ไป​บอก​คน​ใน​เมือง​ว่า 29 “มา​ผ่อ​กำ​ลอ ป้อจาย​คน​ตี้​บอก​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​ตี้​ตั๋ว​ข้าเจ้า​เกย​เยียะ ต้าน​แม่น​พระคริสต์​ละ​ก้า” 30 หมู่​คน​ก็​ปา​กั๋น​ออก​จาก​เมือง​ไป​หา​พระองค์

31 หละหว่าง​นั้น​หมู่​สาวก​ก็​อ้อนวอน​พระองค์​ว่า “อาจ๋ารย์ กิ๋น​อะหยัง​พ่อง​เต๊อะ”

32 แต่​พระองค์​ก็​บอก​ว่า “เฮา​มี​ของกิ๋น​ตี้​หมู่​ต้าน​บ่ฮู้”

33 หมู่​สาวก​ก็​ถาม​กั๋น​ว่า “มี​คน​เอา​ของกิ๋น​มา​หื้อ​อาจ๋ารย์​แล้ว​กา”

34 พระองค์​ก็​บอก​ว่า “ของกิ๋น​ของ​เฮา​ก็​คือ เยียะ​ต๋าม​ความ​ต้องก๋าน​ของ​พระเจ้า​ผู้​ตี้​ใจ๊​เฮา​มา กับ​เยียะ​ก๋าน​ของ​พระองค์​หื้อ​แล้ว 35 หมู่​ต้าน​มี​กำ​ตี้​บอก​ว่า ‘กอย​ถ้า​แหม​สี่​เดือน​ก็​จะ​เกี่ยว​ข้าว​ได้​แล้ว’ แต่​เฮา​บอก​ต้าน​ว่า หื้อ​มืน​ต๋า​ผ่อ​โต้ง​หั้น​ลอ บ่าเดี่ยว​นี้​ข้าว​ก็​เหลือง​ฮะ​เหลือง​ฮ่าม พร้อม​เกี่ยว​ได้​แล้ว 36 ต๋อน​นี้​คน​เกี่ยว​ก่ำลัง​ฮับ​ก้า​จ้าง กับ​ก่ำลัง​ฮอม​พืช​ผล​นั้น​ไว้​สำหรับ​จีวิต​นิรันดร์ คน​ปูก​กับ​คน​เกี่ยว​ก็​เลย​มี​ความ​สุข​ฮ่วม​กั๋น 37 จาอั้น ก็​เป๋น​ไป​ต๋าม​กำ​ตี้​ว่า ‘คน​นึ่ง​ปูก แหม​คน​นึ่ง​เกี่ยว’ 38 เฮา​ใจ๊​หมู่​ต้าน​ไป​เกี่ยว​ใน​สิ่ง​ตี้​หมู่​ต้าน​บ่ได้​ใจ๊​แฮง​เยียะ แต่​คน​อื่น​ได้​ใจ๊​แฮง​เยียะ​เอา​ไว้ แล้ว​หมู่​ต้าน​ก็​ได้​ฮับ​ประโยชน์​จาก​แฮง​ของ​เขา”

39 จาก​กำ​พยาน​ของ​แม่ญิง​คน​นั้น ตี้​ว่า “ป้อจาย​คน​นี้​บอก​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​ตี้​ตั๋ว​ข้าเจ้า​เกย​เยียะ” ก็​เยียะ​หื้อ​จาว​สะมาเรีย​หลาย​คน​ใน​เมือง​นั้น​เจื้อ​วางใจ๋​ใน​พระองค์ 40 เมื่อ​จาว​สะมาเรีย​มา​หา​พระองค์ หมู่​เขา​ได้​ฮ้อง​ขอ​หื้อ​พระองค์​ย้าง​อยู่​กับ​หมู่​เขา แล้ว​พระองค์​ก็​ย้าง​อยู่​ตี้​หั้น​แหม​สอง​วัน 41 กำ​อู้​ของ​พระองค์​ก็​เยียะ​หื้อ​คน​แหม​หลาย​คน​มา​เจื้อ​วางใจ๋​ใน​พระองค์

42 แล้ว​จาว​เมือง​ก็​บอก​แม่ญิง​คน​นั้น​ว่า “ตั้งแต่​นี้ หมู่​เฮา​เจื้อ​วางใจ๋​พระเยซู​บ่ใจ้​ย้อน​กำ​พยาน​ของ​เจ้า​อย่าง​เดียว แต่​ย้อน​ว่า​หมู่​เฮา​ได้​ยิน​กับ​หู และ​ได้​ฮู้​ว่า​ต้าน​คน​นี้​เป๋น​พระ​ผู้​จ้วย​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​ของ​โลก​แน่ๆ”

43 หลัง​จาก​ย้าง​อยู่​แคว้น​สะมาเรีย​สอง​วัน พระเยซู​ก็​เตียว​ตาง​ไป​แคว้น​กาลิลี​ต่อ 44 (​พระองค์​เกย​อู้​ไว้​ว่า ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​จะ​บ่ได้ฮับ​เกียรติ​ตี้​บ้าน​เมือง​ของ​ตั๋ว​เก่า​) 45 เมื่อ​พระองค์​มา​แผว​แคว้น​กาลิลี จาว​กาลิลี​ก็​มา​ต้อนฮับ​พระองค์ ย้อน​ว่า​หมู่​เขา​ได้​ไป​ฮ่วม​งาน​ปัสกา​ตี้​กรุง​เยรูซาเล็ม กับ​ได้​หัน​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​ตี้​พระเยซู​เยียะ​ตี้​หั้น

46 พระเยซู​ก็​ปิ๊ก​ไป​หมู่บ้าน​คานา​ใน​แคว้น​กาลิลี​แหม​เตื้อ​นึ่ง ตี้​หั้น​เป๋น​หมู่บ้าน​ตี้​พระองค์​เกย​เปี่ยน​น้ำ​หื้อ​เป๋น​เหล้า​องุ่น ตี้​หั้น​มี​ข้าราชก๋าน​คน​นึ่ง ลูกบ่าว​ของ​เขา​อยู่​ตี้​เมือง​คาเปอรนาอุม บ่สบาย​หนัก 47 เมื่อ​ข้าราชก๋าน​คน​นั้น​ได้​ยิน​ว่า​พระเยซู​ลุก​จาก​แคว้น​ยูเดีย​มา​แคว้น​กาลิลี เขา​ก็​ฟั่ง​ไป​อ้อนวอน​ขอ​หื้อ​พระองค์​มา​ฮักษา​ลูกบ่าว​ของ​เขา​ตี้​ก่ำลัง​จะ​ต๋าย​แล้ว 48 พระเยซู​ก็​อู้​กับ​เขา​ว่า “ถ้า​หมู่​ต้าน​บ่หัน​หมายสำคัญ​กับ​ก๋าน​อัศจ๋รรย์​เหีย​ก่อน ก็​จะ​บ่เจื้อ​วางใจ๋​เฮา”

49 ข้าราชก๋าน​คน​นั้น​ก็​บอก​พระองค์​ว่า “ต้าน​ครับ ขอ​ไป​จ้วย​ลูก​เฮา​ก่อน​ตี้​เขา​จะ​ต๋าย​กำ​เต๊อะ”

50 พระเยซู​ก็​บอก​ว่า “ปิ๊ก​เมือ​บ้าน​เหีย ลูกบ่าว​ต้าน​จะ​หาย” เขา​ก็​เจื้อ​กำ​อู้​ของ​พระองค์ แล้ว​ก็​ปิ๊ก​บ้าน​ไป 51 ใน​หละหว่าง​ตาง​ตี้​เขา​ปิ๊ก​นั้น เขา​ก็​ปะ​กับ​หมู่​คน​ฮับใจ๊ หมู่​เขา​มา​ส่ง​ข่าว​ว่า “ลูกบ่าว​ต้าน​ยังแควน​ขึ้น​แล้ว”

52 เขา​ก็​ถาม​คน​ฮับใจ๊​ว่า “ยังแควน​ตั้งแต่​เมื่อ​ใด​ละ” คนใจ๊​ก็​บอก​ว่า “ไข้​ซว่าง​ตั้งแต่​บ่าย​โมง​ตะวา​แล้ว”

53 ป้อ​คน​นั้น​ก็​เข้าใจ๋​ว่า​เป๋น​เวลา​ตี้​พระเยซู​อู้​ว่า “ลูกบ่าว​ต้าน​จะ​หาย” ย้อน​จาอั้น ตั๋ว​เขา​กับ​กู้​คน​ใน​ครอบครัว​ก็​มา​เจื้อ​วางใจ๋​ใน​พระองค์

54 นี่​เป๋น​หมายสำคัญ​เตื้อ​ตี้​สอง​ตี้​พระเยซู​เยียะ ตั้งแต่​ออก​จาก​แคว้น​ยูเดีย​มา​แคว้น​กาลิลี