பூமிக்கு இறங்கி வந்தால், பிறகு எல்லாம் மாறும்.

உமக்கு முன்னால் மலைகள் உருகிப்போகும்.

தண்ணீர் நெருப்பில் கொதிப்பதுபோல மலைகள் கொதிக்கும்.

அவர்கள் உம்மைப் பார்க்கும்போது அனைத்து நாடுகளும் அச்சத்தால் நடுங்கும்.

மலைகள் உமக்கு முன்னால் உருகிப்போகும்.

உமது ஜனங்கள் நீர் சொன்னதையெல்லாம் என்றென்றும் கேட்கவில்லை.

வேறு தேவன் இல்லை, நீர் மட்டுமே.

ஜனங்கள் பொறுமையாய் இருந்தால், நீர் அவர்களுக்கு உதவும்படி காத்திருந்தால், பிறகு நீர் அவர்களுக்காகப் பெருஞ் செயலைச் செய்வீர்.

அந்த ஜனங்கள் உமது வாழ்க்கை வழியை நினைவுகொள்கிறார்கள்.

எனவே நீர் எங்களோடு கோபமுற்றீர்.

இப்போது, நாங்கள் எப்படி காப்பாற்றப்படுவோம்?

எங்களது அனைத்து நன்மைகளும் பழைய அழுக்கு ஆடைபோன்று உள்ளன.

எங்கள் பாவங்கள் காற்றைப்போல எங்களை அடித்துச் செல்லும்.

உமது நாமத்தின்மீது நம்பிக்கை வைப்பதில்லை.

எனவே நீர் எங்களிடமிருந்து திரும்பிவிட்டீர்.

உமக்கு முன்பு நாங்கள் உதவியற்று இருக்கிறோம்.

நாங்கள் களிமண்ணைப் போன்றவர்கள்.

எங்கள் அனைவரையும் உமது கைகள் செய்தன.

நீர் என்றென்றும் எமது பாவங்களை நினைவுகொள்ளவேண்டாம்.

நாங்கள் உமது ஜனங்கள்.

இப்பொழுது, அந்நகரங்கள் வனாந்திரங்களைப் போன்றுள்ளன.

சீயோன் ஒரு வனாந்திரம். எருசலேம் அழிக்கப்படுகிறது.

அந்த ஆலயம் எங்களுக்கு மிக உயர்வானது.

எங்களுக்கிருந்த நற்செயல்கள் எல்லாம் இப்பொழுது அழிக்கப்பட்டன.

நீர் தொடர்ந்து எதுவும் பேசாமல் இருப்பீரோ?

நீர் என்றென்றும் எங்களைத் தண்டிப்பீரோ?