1 Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστιν τὸ γράφειν ὑμῖν· 2 οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν, ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι· καὶ * ⸂ ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος RP f 35 TR ¦ τὸ ὑμῶν ζῆλος TNT2 WH NA NIV SBL ⸂ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος⸃ ἠρέθισεν τοὺς πλείονας. 3 Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ· ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε· 4 μήπως, ἐὰν ἔλθωσιν σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους, καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς—ἵνα μὴ * ⸂ λέγωμεν RP f 35 TR TNT2 WH NA25 SBL ¦ λέγω NA27+28 NIV ⸂λέγωμεν⸃ ὑμεῖς—ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ * ⸋ τῆς καυχήσεως RP f 35 TR ¦ – TNT2 WH NA NIV SBL ⸋τῆς καυχήσεως.⸌ 5 Ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφούς, ἵνα προέλθωσιν * ⸂ εἰς RP f 35 TR WH NA NIV SBL ¦ πρὸς TNT2 ⸂εἰς⸃ ὑμᾶς, καὶ προκαταρτίσωσιν τὴν * ⸂2 προκατηγγελμένην RP f 35 TR ¦ προεπηγγελμένην TNT2 WH NA NIV SBL ⸂2προκατηγγελμένην⸃ εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ * ⸂3 ὡς RP f 35 TNT2 WH NA NIV SBL ¦ ὡσπερ TR ⸂3ὡς⸃ πλεονεξίαν.

6 Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως, φειδομένως καὶ θερίσει· καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾽ εὐλογίαις, ἐπ᾽ εὐλογίαις καὶ θερίσει. 7 Ἕκαστος καθὼς * ⸂ προαιρεῖται RP f 35 TR ¦ προήρηται TNT2 WH NA NIV SBL ⸂προαιρεῖται⸃ τῇ καρδίᾳ· μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ θεός. 8  * ⸂ Δυνατὸς RP f 35 TR ¦ Δυνατεῖ TNT2 WH NA NIV SBL ⸂Δυνατὸς⸃ δὲ ὁ θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν· 9 καθὼς γέγραπται, Ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν * ⸂ σπέρμα RP f 35 TR WH NA25 ¦ σπόρον TNT2 NA27+28 NIV SBL ⸂σπέρμα⸃ τῷ σπείροντι, καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν * ⸂2 χορηγήσαι … πληθύναι … αὐξήσαι RP f 35 TR ¦ χορηγήσει … πληθυνεῖ … αὐξήσει TNT2 WH NA NIV SBL ⸂2χορηγήσαι, καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν, καὶ αὐξήσαι⸃ τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν· 11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι᾽ ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ θεῷ. 12 Ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶν προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ θεῷ· 13 διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας ταύτης δοξάζοντες τὸν θεὸν ἐπὶ τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁμολογίας ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ χριστοῦ, καὶ ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας· 14 καὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ θεοῦ ἐφ᾽ ὑμῖν. 15 Χάρις * ⸋ δὲ RP f 35 TR ¦ – TNT2 WH NA NIV SBL ⸋δὲ⸌ τῷ θεῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ.