Ⅰ യഥാർഥസ്യോപദേശസ്യ വാക്യാനി ത്വയാ കഥ്യന്താം

Ⅱ വിശേഷതഃ പ്രാചീനലോകാ യഥാ പ്രബുദ്ധാ ധീരാ വിനീതാ വിശ്വാസേ പ്രേമ്നി സഹിഷ്ണുതായാഞ്ച സ്വസ്ഥാ ഭവേയുസ്തദ്വത്

Ⅲ പ്രാചീനയോഷിതോഽപി യഥാ ധർമ്മയോഗ്യമ് ആചാരം കുര്യ്യുഃ പരനിന്ദകാ ബഹുമദ്യപാനസ്യ നിഘ്നാശ്ച ന ഭവേയുഃ

Ⅳ കിന്തു സുശിക്ഷാകാരിണ്യഃ സത്യ ഈശ്വരസ്യ വാക്യം യത് ന നിന്ദ്യേത തദർഥം യുവതീഃ സുശീലതാമ് അർഥതഃ പതിസ്നേഹമ് അപത്യസ്നേഹം

Ⅴ വിനീതിം ശുചിത്വം ഗൃഹിണീത്വം സൗജന്യം സ്വാമിനിഘ്നഞ്ചാദിശേയുസ്തഥാ ത്വയാ കഥ്യതാം|

Ⅵ തദ്വദ് യൂനോഽപി വിനീതയേ പ്രബോധയ|

Ⅶ ത്വഞ്ച സർവ്വവിഷയേ സ്വം സത്കർമ്മണാം ദൃഷ്ടാന്തം ദർശയ ശിക്ഷായാഞ്ചാവികൃതത്വം ധീരതാം യഥാർഥം

Ⅷ നിർദ്ദോഷഞ്ച വാക്യം പ്രകാശയ തേന വിപക്ഷോ യുഷ്മാകമ് അപവാദസ്യ കിമപി ഛിദ്രം ന പ്രാപ്യ ത്രപിഷ്യതേ|

Ⅸ ദാസാശ്ച യത് സ്വപ്രഭൂനാം നിഘ്നാഃ സർവ്വവിഷയേ തുഷ്ടിജനകാശ്ച ഭവേയുഃ പ്രത്യുത്തരം ന കുര്യ്യുഃ

Ⅹ കിമപി നാപഹരേയുഃ കിന്തു പൂർണാം സുവിശ്വസ്തതാം പ്രകാശയേയുരിതി താൻ ആദിശ| യത ഏവമ്പ്രകാരേണാസ്മകം ത്രാതുരീശ്വരസ്യ ശിക്ഷാ സർവ്വവിഷയേ തൈ ർഭൂഷിതവ്യാ|

Ⅺ യതോ ഹേതോസ്ത്രാണാജനക ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹഃ സർവ്വാൻ മാനവാൻ പ്രത്യുദിതവാൻ

Ⅻ സ ചാസ്മാൻ ഇദം ശിക്ഷ്യതി യദ് വയമ് അധർമ്മം സാംസാരികാഭിലാഷാംശ്ചാനങ്ഗീകൃത്യ വിനീതത്വേന ന്യായേനേശ്വരഭക്ത്യാ ചേഹലോകേ ആയു ര്യാപയാമഃ,

ⅩⅢ പരമസുഖസ്യാശാമ് അർഥതോ ഽസ്മാകം മഹത ഈശ്വരസ്യ ത്രാണകർത്തു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രഭാവസ്യോദയം പ്രതീക്ഷാമഹേ|

ⅩⅣ യതഃ സ യഥാസ്മാൻ സർവ്വസ്മാദ് അധർമ്മാത് മോചയിത്വാ നിജാധികാരസ്വരൂപം സത്കർമ്മസൂത്സുകമ് ഏകം പ്രജാവർഗം പാവയേത് തദർഥമ് അസ്മാകം കൃതേ ആത്മദാനം കൃതവാൻ|

ⅩⅤ ഏതാനി ഭാഷസ്വ പൂർണസാമർഥ്യേന ചാദിശ പ്രബോധയ ച, കോഽപി ത്വാം നാവമന്യതാം|