Ⅰ അനന്തരം യീശു ർജനനിവഹം ശിഷ്യാംശ്ചാവദത്,

Ⅱ അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച മൂസാസനേ ഉപവിശന്തി,

Ⅲ അതസ്തേ യുഷ്മാൻ യദ്യത് മന്തുമ് ആജ്ഞാപയന്തി, തത് മന്യധ്വം പാലയധ്വഞ്ച, കിന്തു തേഷാം കർമ്മാനുരൂപം കർമ്മ ന കുരുധ്വം; യതസ്തേഷാം വാക്യമാത്രം സാരം കാര്യ്യേ കിമപി നാസ്തി|

Ⅳ തേ ദുർവ്വഹാൻ ഗുരുതരാൻ ഭാരാൻ ബദ്വ്വാ മനുഷ്യാണാം സ്കന്ധേപരി സമർപയന്തി, കിന്തു സ്വയമങ്ഗുല്യൈകയാപി ന ചാലയന്തി|

Ⅴ കേവലം ലോകദർശനായ സർവ്വകർമ്മാണി കുർവ്വന്തി; ഫലതഃ പട്ടബന്ധാൻ പ്രസാര്യ്യ ധാരയന്തി, സ്വവസ്ത്രേഷു ച ദീർഘഗ്രന്ഥീൻ ധാരയന്തി;

Ⅵ ഭോജനഭവന ഉച്ചസ്ഥാനം, ഭജനഭവനേ പ്രധാനമാസനം,

Ⅶ ഹട്ഠേ നമസ്കാരം ഗുരുരിതി സമ്ബോധനഞ്ചൈതാനി സർവ്വാണി വാഞ്ഛന്തി|

Ⅷ കിന്തു യൂയം ഗുരവ ഇതി സമ്ബോധനീയാ മാ ഭവത, യതോ യുഷ്മാകമ് ഏകഃ ഖ്രീഷ്ടഏവ ഗുരു

Ⅸ ര്യൂയം സർവ്വേ മിഥോ ഭ്രാതരശ്ച| പുനഃ പൃഥിവ്യാം കമപി പിതേതി മാ സമ്ബുധ്യധ്വം, യതോ യുഷ്മാകമേകഃ സ്വർഗസ്ഥഏവ പിതാ|

Ⅹ യൂയം നായകേതി സമ്ഭാഷിതാ മാ ഭവത, യതോ യുഷ്മാകമേകഃ ഖ്രീഷ്ടഏവ നായകഃ|

Ⅺ അപരം യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ പുമാൻ ശ്രേഷ്ഠഃ സ യുഷ്മാൻ സേവിഷ്യതേ|

Ⅻ യതോ യഃ സ്വമുന്നമതി, സ നതഃ കരിഷ്യതേ; കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വമവനതം കരോതി, സ ഉന്നതഃ കരിഷ്യതേ|

ⅩⅢ ഹന്ത കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച, യൂയം മനുജാനാം സമക്ഷം സ്വർഗദ്വാരം രുന്ധ, യൂയം സ്വയം തേന ന പ്രവിശഥ, പ്രവിവിക്ഷൂനപി വാരയഥ| വത കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച യൂയം ഛലാദ് ദീർഘം പ്രാർഥ്യ വിധവാനാം സർവ്വസ്വം ഗ്രസഥ, യുഷ്മാകം ഘോരതരദണ്ഡോ ഭവിഷ്യതി|

ⅩⅣ ഹന്ത കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച, യൂയമേകം സ്വധർമ്മാവലമ്ബിനം കർത്തും സാഗരം ഭൂമണ്ഡലഞ്ച പ്രദക്ഷിണീകുരുഥ,

ⅩⅤ കഞ്ചന പ്രാപ്യ സ്വതോ ദ്വിഗുണനരകഭാജനം തം കുരുഥ|

ⅩⅥ വത അന്ധപഥദർശകാഃ സർവ്വേ, യൂയം വദഥ, മന്ദിരസ്യ ശപഥകരണാത് കിമപി ന ദേയം; കിന്തു മന്ദിരസ്ഥസുവർണസ്യ ശപഥകരണാദ് ദേയം|

ⅩⅦ ഹേ മൂഢാ ഹേ അന്ധാഃ സുവർണം തത്സുവർണപാവകമന്ദിരമ് ഏതയോരുഭയോ ർമധ്യേ കിം ശ്രേയഃ?

ⅩⅧ അന്യച്ച വദഥ, യജ്ഞവേദ്യാഃ ശപഥകരണാത് കിമപി ന ദേയം, കിന്തു തദുപരിസ്ഥിതസ്യ നൈവേദ്യസ്യ ശപഥകരണാദ് ദേയം|

ⅩⅨ ഹേ മൂഢാ ഹേ അന്ധാഃ, നൈവേദ്യം തന്നൈവേദ്യപാവകവേദിരേതയോരുഭയോ ർമധ്യേ കിം ശ്രേയഃ?

ⅩⅩ അതഃ കേനചിദ് യജ്ഞവേദ്യാഃ ശപഥേ കൃതേ തദുപരിസ്ഥസ്യ സർവ്വസ്യ ശപഥഃ ക്രിയതേ|

ⅩⅪ കേനചിത് മന്ദിരസ്യ ശപഥേ കൃതേ മന്ദിരതന്നിവാസിനോഃ ശപഥഃ ക്രിയതേ|

ⅩⅫ കേനചിത് സ്വർഗസ്യ ശപഥേ കൃതേ ഈശ്വരീയസിംഹാസനതദുപര്യ്യുപവിഷ്ടയോഃ ശപഥഃ ക്രിയതേ|

ⅩⅩⅢ ഹന്ത കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച, യൂയം പോദിനായാഃ സിതച്ഛത്രായാ ജീരകസ്യ ച ദശമാംശാൻ ദത്ഥ, കിന്തു വ്യവസ്ഥായാ ഗുരുതരാൻ ന്യായദയാവിശ്വാസാൻ പരിത്യജഥ; ഇമേ യുഷ്മാഭിരാചരണീയാ അമീ ച ന ലംഘനീയാഃ|

ⅩⅩⅣ ഹേ അന്ധപഥദർശകാ യൂയം മശകാൻ അപസാരയഥ, കിന്തു മഹാങ്ഗാൻ ഗ്രസഥ|

ⅩⅩⅤ ഹന്ത കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച, യൂയം പാനപാത്രാണാം ഭോജനപാത്രാണാഞ്ച ബഹിഃ പരിഷ്കുരുഥ; കിന്തു തദഭ്യന്തരം ദുരാത്മതയാ കലുഷേണ ച പരിപൂർണമാസ്തേ|

ⅩⅩⅥ ഹേ അന്ധാഃ ഫിരൂശിലോകാ ആദൗ പാനപാത്രാണാം ഭോജനപാത്രാണാഞ്ചാഭ്യന്തരം പരിഷ്കുരുത, തേന തേഷാം ബഹിരപി പരിഷ്കാരിഷ്യതേ|

ⅩⅩⅦ ഹന്ത കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച, യൂയം ശുക്ലീകൃതശ്മശാനസ്വരൂപാ ഭവഥ, യഥാ ശ്മശാനഭവനസ്യ ബഹിശ്ചാരു, കിന്ത്വഭ്യന്തരം മൃതലോകാനാം കീകശൈഃ സർവ്വപ്രകാരമലേന ച പരിപൂർണമ്;

ⅩⅩⅧ തഥൈവ യൂയമപി ലോകാനാം സമക്ഷം ബഹിർധാർമ്മികാഃ കിന്ത്വന്തഃകരണേഷു കേവലകാപട്യാധർമ്മാഭ്യാം പരിപൂർണാഃ|

ⅩⅩⅨ ഹാ ഹാ കപടിന ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച, യൂയം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ശ്മശാനഗേഹം നിർമ്മാഥ, സാധൂനാം ശ്മശാനനികേതനം ശോഭയഥ

ⅩⅩⅩ വദഥ ച യദി വയം സ്വേഷാം പൂർവ്വപുരുഷാണാം കാല അസ്ഥാസ്യാമ, തർഹി ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ശോണിതപാതനേ തേഷാം സഹഭാഗിനോ നാഭവിഷ്യാമ|

ⅩⅩⅪ അതോ യൂയം ഭവിഷ്യദ്വാദിഘാതകാനാം സന്താനാ ഇതി സ്വയമേവ സ്വേഷാം സാക്ഷ്യം ദത്ഥ|

ⅩⅩⅫ അതോ യൂയം നിജപൂർവ്വപുരുഷാണാം പരിമാണപാത്രം പരിപൂരയത|

ⅩⅩⅩⅢ രേ ഭുജഗാഃ കൃഷ്ണഭുജഗവംശാഃ, യൂയം കഥം നരകദണ്ഡാദ് രക്ഷിഷ്യധ്വേ|

ⅩⅩⅩⅣ പശ്യത, യുഷ്മാകമന്തികമ് അഹം ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ബുദ്ധിമത ഉപാധ്യായാംശ്ച പ്രേഷയിഷ്യാമി, കിന്തു തേഷാം കതിപയാ യുഷ്മാഭി ർഘാനിഷ്യന്തേ, ക്രുശേ ച ഘാനിഷ്യന്തേ, കേചിദ് ഭജനഭവനേ കഷാഭിരാഘാനിഷ്യന്തേ, നഗരേ നഗരേ താഡിഷ്യന്തേ ച;

ⅩⅩⅩⅤ തേന സത്പുരുഷസ്യ ഹാബിലോ രക്തപാതമാരഭ്യ ബേരിഖിയഃ പുത്രം യം സിഖരിയം യൂയം മന്ദിരയജ്ഞവേദ്യോ ർമധ്യേ ഹതവന്തഃ, തദീയശോണിതപാതം യാവദ് അസ്മിൻ ദേശേ യാവതാം സാധുപുരുഷാണാം ശോണിതപാതോ ഽഭവത് തത് സർവ്വേഷാമാഗസാം ദണ്ഡാ യുഷ്മാസു വർത്തിഷ്യന്തേ|

ⅩⅩⅩⅥ അഹം യുഷ്മാന്ത തഥ്യം വദാമി, വിദ്യമാനേഽസ്മിൻ പുരുഷേ സർവ്വേ വർത്തിഷ്യന്തേ|

ⅩⅩⅩⅦ ഹേ യിരൂശാലമ് ഹേ യിരൂശാലമ് നഗരി ത്വം ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ഹതവതീ, തവ സമീപം പ്രേരിതാംശ്ച പാഷാണൈരാഹതവതീ, യഥാ കുക്കുടീ ശാവകാൻ പക്ഷാധഃ സംഗൃഹ്ലാതി, തഥാ തവ സന്താനാൻ സംഗ്രഹീതും അഹം ബഹുവാരമ് ഐച്ഛം; കിന്തു ത്വം ന സമമന്യഥാഃ|

ⅩⅩⅩⅧ പശ്യത യഷ്മാകം വാസസ്ഥാനമ് ഉച്ഛിന്നം ത്യക്ഷ്യതേ|

ⅩⅩⅩⅨ അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, യഃ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാഗച്ഛതി, സ ധന്യ ഇതി വാണീം യാവന്ന വദിഷ്യഥ, താവത് മാം പുന ർന ദ്രക്ഷ്യഥ|