Ⅰ ഹേ മമ പുത്ര, ഖ്രീഷ്ടയീശുതോ യോഽനുഗ്രഹസ്തസ്യ ബലേന ത്വം ബലവാൻ ഭവ|

Ⅱ അപരം ബഹുഭിഃ സാക്ഷിഭിഃ പ്രമാണീകൃതാം യാം ശിക്ഷാം ശ്രുതവാനസി താം വിശ്വാസ്യേഷു പരസ്മൈ ശിക്ഷാദാനേ നിപുണേഷു ച ലോകേഷു സമർപയ|

Ⅲ ത്വം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്തമോ യോദ്ധേവ ക്ലേശം സഹസ്വ|

Ⅳ യോ യുദ്ധം കരോതി സ സാംസാരികേ വ്യാപാരേ മഗ്നോ ന ഭവതി കിന്തു സ്വനിയോജയിത്രേ രോചിതും ചേഷ്ടതേ|

Ⅴ അപരം യോ മല്ലൈ ര്യുധ്യതി സ യദി നിയമാനുസാരേണ ന യുദ്ധ്യതി തർഹി കിരീടം ന ലപ്സ്യതേ|

Ⅵ അപരം യഃ കൃഷീവലഃ കർമ്മ കരോതി തേന പ്രഥമേന ഫലഭാഗിനാ ഭവിതവ്യം|

Ⅶ മയാ യദുച്യതേ തത് ത്വയാ ബുധ്യതാം യതഃ പ്രഭുസ്തുഭ്യം സർവ്വത്ര ബുദ്ധിം ദാസ്യതി|

Ⅷ മമ സുസംവാദസ്യ വചനാനുസാരാദ് ദായൂദ്വംശീയം മൃതഗണമധ്യാദ് ഉത്ഥാപിതഞ്ച യീശും ഖ്രീഷ്ടം സ്മര|

Ⅸ തത്സുസംവാദകാരണാദ് അഹം ദുഷ്കർമ്മേവ ബന്ധനദശാപര്യ്യന്തം ക്ലേശം ഭുഞ്ജേ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ വാക്യമ് അബദ്ധം തിഷ്ഠതി|

Ⅹ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ യദ് അനന്തഗൗരവസഹിതം പരിത്രാണം ജായതേ തദഭിരുചിതൈ ർലോകൈരപി യത് ലഭ്യേത തദർഥമഹം തേഷാം നിമിത്തം സർവ്വാണ്യേതാനി സഹേ|

Ⅺ അപരമ് ഏഷാ ഭാരതീ സത്യാ യദി വയം തേന സാർദ്ധം മ്രിയാമഹേ തർഹി തേന സാർദ്ധം ജീവിവ്യാമഃ, യദി ച ക്ലേശം സഹാമഹേ തർഹി തേന സാർദ്ധം രാജത്വമപി കരിഷ്യാമഹേ|

Ⅻ യദി വയം തമ് അനങ്ഗീകുർമ്മസ്തർഹി സോ ഽസ്മാനപ്യനങ്ഗീകരിഷ്യതി|

ⅩⅢ യദി വയം ന വിശ്വാസാമസ്തർഹി സ വിശ്വാസ്യസ്തിഷ്ഠതി യതഃ സ്വമ് അപഹ്നോതും ന ശക്നോതി|

ⅩⅣ ത്വമേതാനി സ്മാരയൻ തേ യഥാ നിഷ്ഫലം ശ്രോതൃണാം ഭ്രംശജനകം വാഗ്യുദ്ധം ന കുര്യ്യസ്തഥാ പ്രഭോഃ സമക്ഷം ദൃഢം വിനീയാദിശ|

ⅩⅤ അപരം ത്വമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സ്വം പരീക്ഷിതമ് അനിന്ദനീയകർമ്മകാരിണഞ്ച സത്യമതസ്യ വാക്യാനാം സദ്വിഭജനേ നിപുണഞ്ച ദർശയിതും യതസ്വ|

ⅩⅥ കിന്ത്വപവിത്രാ അനർഥകകഥാ ദൂരീകുരു യതസ്തദാലമ്ബിന ഉത്തരോത്തരമ് അധർമ്മേ വർദ്ധിഷ്യന്തേ,

ⅩⅦ തേഷാഞ്ച വാക്യം ഗലിതക്ഷതവത് ക്ഷയവർദ്ധകോ ഭവിഷ്യതി തേഷാം മധ്യേ ഹുമിനായഃ ഫിലീതശ്ചേതിനാമാനൗ ദ്വൗ ജനൗ സത്യമതാദ് ഭ്രഷ്ടൗ ജാതൗ,

ⅩⅧ മൃതാനാം പുനരുത്ഥിതി ർവ്യതീതേതി വദന്തൗ കേഷാഞ്ചിദ് വിശ്വാസമ് ഉത്പാടയതശ്ച|

ⅩⅨ തഥാപീശ്വരസ്യ ഭിത്തിമൂലമ് അചലം തിഷ്ഠതി തസ്മിംശ്ചേയം ലിപി ർമുദ്രാങ്കിതാ വിദ്യതേ| യഥാ, ജാനാതി പരമേശസ്തു സ്വകീയാൻ സർവ്വമാനവാൻ| അപഗച്ഛേദ് അധർമ്മാച്ച യഃ കശ്ചിത് ഖ്രീഷ്ടനാമകൃത്||

ⅩⅩ കിന്തു ബൃഹന്നികേതനേ കേവല സുവർണമയാനി രൗപ്യമയാണി ച ഭാജനാനി വിദ്യന്ത ഇതി തർഹി കാഷ്ഠമയാനി മൃണ്മയാന്യപി വിദ്യന്തേ തേഷാഞ്ച കിയന്തി സമ്മാനായ കിയന്തപമാനായ ച ഭവന്തി|

ⅩⅪ അതോ യദി കശ്ചിദ് ഏതാദൃശേഭ്യഃ സ്വം പരിഷ്കരോതി തർഹി സ പാവിതം പ്രഭോഃ കാര്യ്യയോഗ്യം സർവ്വസത്കാര്യ്യായോപയുക്തം സമ്മാനാർഥകഞ്ച ഭാജനം ഭവിഷ്യതി|

ⅩⅫ യൗവനാവസ്ഥായാ അഭിലാഷാസ്ത്വയാ പരിത്യജ്യന്താം ധർമ്മോ വിശ്വാസഃ പ്രേമ യേ ച ശുചിമനോഭിഃ പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ പ്രാർഥനാം കുർവ്വതേ തൈഃ സാർദ്ധമ് ഐക്യഭാവശ്ചൈതേഷു ത്വയാ യത്നോ വിധീയതാം|

ⅩⅩⅢ അപരം ത്വമ് അനർഥകാൻ അജ്ഞാനാംശ്ച പ്രശ്നാൻ വാഗ്യുദ്ധോത്പാദകാൻ ജ്ഞാത്വാ ദൂരീകുരു|

ⅩⅩⅣ യതഃ പ്രഭോ ർദാസേന യുദ്ധമ് അകർത്തവ്യം കിന്തു സർവ്വാൻ പ്രതി ശാന്തേന ശിക്ഷാദാനേച്ഛുകേന സഹിഷ്ണുനാ ച ഭവിതവ്യം, വിപക്ഷാശ്ച തേന നമ്രത്വേന ചേതിതവ്യാഃ|

ⅩⅩⅤ തഥാ കൃതേ യദീശ്വരഃ സത്യമതസ്യ ജ്ഞാനാർഥം തേഭ്യോ മനഃപരിവർത്തനരൂപം വരം ദദ്യാത്,

ⅩⅩⅥ തർഹി തേ യേന ശയതാനേന നിജാഭിലാഷസാധനായ ധൃതാസ്തസ്യ ജാലാത് ചേതനാം പ്രാപ്യോദ്ധാരം ലബ്ധും ശക്ഷ്യന്തി|