11
परमेश्वरयागु भलसा
दाऊदया भजन
जि परमप्रभुया शरणय्‌ वने,
उकिं छिमिसं जितः
गथे धाये फइ,
“झंगः थें ब्‍वयाः गुँच्‍वकाय्‌ हुँ!”
स्‍व, दुष्‍टतय्‌सं सुलाः
भिं मनूतय्‌त कय्‌केत
थःपिनिगु धनुखय्‌ बाण तयाः
साले धुंकल।
सारा संसार हे नाश जुइगु खःसा,
भिं मनूतय्‌सं
छु याये फइ धकाः?
 
परमप्रभु थःगु पवित्र देगलय्‌ दी,
परमप्रभु स्‍वर्गया थःगु
सिंहासनय्‌ च्‍वनादीगु दु,
वय्‌कलं मनूतय्‌सं याःगु ज्‍या
फुक्‍कं स्‍यू,
छाय्‌धाःसा वय्‌कलं
फुक्‍कं स्‍वयाच्‍वनादीगु दु।
परमप्रभुं भिंपिं व मभिंपिं
सकसितं जाँचय्‌ यानादी।
वय्‌कलं मभिंपिं व मनू
स्‍यानाजुइपिन्‍त
यय्‌कादी मखु।
वय्‌कलं दुष्‍टतय्‌थाय्‌
मि व गन्‍धक गाय्‌कादी।
तच्‍वकं क्‍वाःगु फय्‌ छ्‌वयाः
इमित सजाँय बियादी।
परमेश्वर धर्मी खः,
उकिं वय्‌कलं
भिंगु ज्‍या यय्‌कादी।
भिंगु ज्‍या याइपिन्‍सं
वय्‌कःयात खंकेफइ।