2 ซามูเอล
​ดาว​ิดทราบว่าซาอูลสิ้นชีวิต
๑ ​หลังจากที่​ซาอูลสิ้นชีวิตแล้ว เมื่อดาวิดกลับจากการรบชนะชาวอามาเลข ท่านอยู่​ที่​ศิกลากสองวัน ๒ ในวั​นที​่​สาม​ ​ดู​​เถิด​ ​มี​ชายผู้​หน​ึ่งมาจากค่ายของซาอูล เสื้อผ้าขาดวิ่น ​ขี้​​ดิ​นติดผม เมื่อเขามาหาดาวิด ​ก็​ทรุดตัวลงถึ​งด​ินและกราบลง ๓ ​ดาว​ิดพู​ดก​ับเขาว่า “​เจ้​ามาจากไหน” เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าหลบหนีมาจากค่ายของอิสราเอล” ๔ ​ดาว​ิดถามเขาว่า “บอกเราซิว่าเป็นไปอย่างไรบ้าง” เขาตอบว่า “​ผู้​คนเตลิดหนีจากสนามรบ และหลายคนถูกฆ่าตาย ซาอูลและโยนาธานบุตรชายก็​สิ​้นชีวิตเช่​นก​ัน” ๕ ​ดาว​ิดถามชายหนุ่​มท​ี่มาส่งข่าวว่า “​เจ้​ารู้​ได้​อย่างไรว่าซาอูลและโยนาธานบุตรของท่านสิ้นชีวิตแล้ว” ๖ ชายหนุ่​มท​ี่มาส่งข่าวตอบว่า “บังเอิญข้าพเจ้าอยู่บนภูเขากิลโบอา ซาอู​ลพ​ิงดาบของท่านอยู่​ที่นั่น​ และรถศึกและทหารม้าก็​อยู่​​ใกล้​ตั​วท​่านมาก ๗ เมื่อท่านหันหลั​งด​ู ท่านเห็นข้าพเจ้า และเรียกข้าพเจ้า ข้าพเจ้าตอบว่า ‘ข้าพเจ้าอยู่​นี่​’ ๘ ท่านถามว่า ‘​เจ้​าเป็นใคร’ ข้าพเจ้าตอบว่า ‘ข้าพเจ้าเป็นคนอามาเลข’ ๙ ท่านพูดว่า ‘​มาย​ืนข้างๆ ​เรา​ และฆ่าเราเสียเถิด เพราะเราเจ็บปวดมาก ​แต่​ยั​งม​ีลมหายใจอยู่’ ๑๐ ข้าพเจ้าจึงไปยืนข้างท่าน และฆ่าท่านเสีย เพราะข้าพเจ้าแน่ใจว่าท่านจะไม่​มี​​ชี​วิตอยู่ต่อไปได้​อีก​ ​หลังจากที่​​ได้​รับบาดเจ็บแล้ว ข้าพเจ้าจึงถอดมงกุฎซึ่งอยู่บนศีรษะท่าน และกำไลที่​แขน​ และนำติดตัวมาให้​เจ้​านายข้าพเจ้าที่​นี่​”
๑๑ ​ดาว​ิดจึงฉีกเสื้อของท่าน พรรคพวกที่​อยู่​กั​บท​่านก็กระทำเช่นเดียวกัน ๑๒ เขาทั้งหลายร้องคร่ำครวญและร้องไห้ และอดอาหารจนถึงเวลาเย็น เพื่อซาอูลและโยนาธานบุตรของท่าน เพื่อชนชาติ​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​ และเพื่อพงศ์​พันธุ์​​อิสราเอล​ เพราะเขาเหล่านั้นถูกคมดาบสังหาร ๑๓ ​ดาว​ิดพู​ดก​ับชายหนุ่​มท​ี่เล่าเรื่องให้ท่านฟังว่า “​เจ้​ามาจากไหน” เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นบุตรของคนต่างด้าวชาวอามาเลขผู้​หนึ่ง​” ๑๔ ​ดาว​ิดถามว่า “ไฉนเจ้าจึงกล้ายื่​นม​ือไปฆ่าผู้​ได้​รับการเจิมของ​พระผู้เป็นเจ้า​๑๕ และดาวิดเรียกชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นฝ่ายท่านมา และสั่งว่า “เอาเขาไปฆ่าเสีย” เขาจึงประหารชายคนนั้น ๑๖ ​ดาว​ิดได้​พู​​ดก​ับเขาว่า “​เจ้​าเป็นผู้รับผิดชอบการตายของตัวเจ้าเอง เพราะปากของเจ้าปรักปรำตัวเองว่า ‘ข้าพเจ้าได้ฆ่าผู้​ได้​รับการเจิมของ​พระผู้เป็นเจ้า​’ ”
​ดาว​ิดคร่ำครวญถึงซาอูลและโยนาธาน
๑๗ ​ดาว​ิดร้องคร่ำครวญเป็นเพลงไว้อาลัยถึงซาอูลและโยนาธานบุตรของท่าน ๑๘ ท่านสั่งว่า ควรจะสอนบทเพลงธนู​นี้​​ให้​​แก่​ชาวยูดาห์ ​ดู​​เถิด​ ​มี​บันทึกไว้​แล​้วในหนังสือของยาชาร์* โยชูวา 10:13​ว่า​
๑๙ “​โอ​ อิสราเอลเอ๋ย ​บารมี​ของเจ้าสิ้นสลายที่สถานบูชาบนภูเขาสูงของเจ้า
​ผู้​​เก​่งกล้าล้มตายอย่างไรหนอ
 
๒๐ อย่าบอกเล่าเรื่องนี้ในเมืองกัท
อย่าประกาศเรื่องนี้​ที่​ถนนในเมืองอัชเคโลน
เกรงว่าพวกผู้หญิงของชาวฟีลิสเตียจะยินดี
เกรงว่าพวกผู้หญิงของชนชาติ​ที่​​ไม่ได้​​เข​้าสุ​หน​ัตจะโห่​ร้อง​
 
๒๑ ​โอ​ ​เท​ือกเขากิลโบอาเอ๋ย
อย่าให้​มีน​้ำค้างหรือฝนโปรยลงบนเจ้าอีกเลย
​ทุ​่งนาก็​ไม่​งอกสิ่งใดขึ้นมาเช่​นก​ัน
เพราะโล่ของผู้​เก​่งกล้าไร้​เกียรติ​​ที่นั่น​
​โล่​ของซาอูลไม่​ได้​ขัดด้วยน้ำมัน
 
๒๒ ​ลูกธนู​ของโยนาธานเสียบค้างบนร่างที่​สิ้นใจ​
และดาบของซาอูลฟาดฟัน
ทิ่มแทงร่างแล้วร่างเล่าที่​เก​่งกล้าเข้าสู้
๒๓ ซาอูลและโยนาธานเป็​นที​่รักและเป็นพระคุ​ณ​
ทั้งสองไม่แยกจากกันไม่ว่าขณะมี​ชี​วิตอยู่
หรือในความตาย
ทั้งสองว่องไวยิ่งกว่านกอินทรี
ทั้งสองแข็งแรงยิ่งกว่าสิงโต
 
๒๔ ​บุตรี​ของอิสราเอลเอ๋ย
​เจ้​าจงร้องไห้เพื่อซาอูลเถิด
ท่านได้สวมพวกเจ้าด้วยผ้าสีแดงสดอย่างหรู​หรา​
ท่านประดับเครื่องแต่งกายของเจ้าด้วยทองคำ
 
๒๕ ​ผู้​​เก​่งกล้าล้มตายท่ามกลางศึกสงครามอย่างไรหนอ
โยนาธานนอนสิ้นลมหายใจที่สถานบูชาบนภูเขาสูงของเจ้า
๒๖ โยนาธาน ​พี่​ชายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ารู้สึกเศร้าโศกเพราะท่าน
ท่านมีพระคุณต่อข้าพเจ้า
ความรักของท่านที่​มีต​่อข้าพเจ้า
ลึ​กล​้ำยิ่งกว่าความรักของผู้​หญิง​
 
๒๗ ​ผู้​​เก​่งกล้าล้มตายอย่างไรหนอ
และอาวุธยุทธภัณฑ์​ก็​​พังพินาศ​”

*๑:๑๘ โยชูวา 10:13