1 તું કેવી સુંદર અને મનોહર છે;

તારા બુરખા પાછળ

તારા ચહેરા પર લટકતી કેશની લટો જાણે ગિલયાદ પર્વતના

2 તારા દાંત તરતની કતરાયેલ

પ્રત્યેક ઘેટીને છે બબ્બે બચ્ચાં,

3 તારા હોઠ લાલ રંગના રેશમના તાંતણા જેવા છે,

તારા બુરખાની પાછળ,

4 શસ્રગૃહ થવા માટે બાંધેલો દાઉદનો બુરજ,

સર્વ ઢાલો લટકાવેલી છે,

5 સફેદ કમળોની વચ્ચે ચારો ચરતાં

6 દિવસ આથમે અને ઓળા ઉતરી જાય

સુગંધ ધરાવતા પર્વતો પર જઇશ.

7 તું અતિ સુંદર છે મારી પ્રીતમા,

8 હે મારી નવોઢા,

આપણે આમાનાહ પર્વતના શિખર પર જઇએ

9 હે મારી પ્રાણપ્રિયા, મારી નવોઢા,

10 મારી પ્રાણપ્રિયા, મારી નવોઢા,

સાચે જ તે દ્રાક્ષારસથીય વધુ મધુર છે,

11 મારી નવોઢા, મધપૂડાની જેમ ટપકે છે મીઠાશ તારા હોઠમાંથી;

અને તારા વસ્રોની ખુશ્બો લબાનોનના દેવદારોના વૃક્ષોની ખૂશ્બો જેવી છે.

12 મારી પ્રાણપ્રિયા, મારી નવોઢા,

બાંધી દીધેલો ઝરો,

13 તું જાણે દાડમડીઓના બગીચા જેવી છે

અને મધુર સુગંધિત મૂળિયાઓ છે.

અને સર્વ પ્રકારના શ્રે તેજાના પણ ખરા.

15 તું બાગમાંના ફુવારા જેવી,

16 હે ઉત્તરના વાયુ, તું જાગૃત થા,

તું આવ, મારા બગીચામાં થઇને તું પસાર થા,

મારો પ્રીતમ પોતાના બગીચામાં આવે