1 હે સ્ત્રીઓમાં સર્વોતમ સુંદરી!

એ તો જણાવ;

2 મારો પ્રીતમ પોતાના

તથા મધુર સુવાસિત

3 હું મારા પ્રીતમની છું અને મારો પ્રીતમ મારો જ છે;

4 હે મારી પ્રીતમા, તું તિર્સાહ જેવી સુંદર,

5 તારાં નેત્ર મારી તરફથી ફેરવી લે,

તારા કેશ, જાણે ગિલયાદ પર્વતના ઢોળાવો

6 ઘોવાઇને બહાર નીકળેલી ઘેટીઓના

જેઓમાંની દરેક બબ્બે બચ્ચાં જણે છે

7 તારા ફેલાયેલા વાળ પાછળ,

8 ત્યાં સાઠ રાણીઓ છે

9 પણ મારી વ્હાલી, મારી પ્રીતમા તો એકજ છે;

અને પિતાની વહાલી.

અને તને ધન્યવાદ આપે છે;

10 પ્રભાતના જેવી પ્રકાશિત કાંતિવાળી,

સૂર્ય જેવી ડાઘ વગરની;

સૈન્ય જેવી ભયંકર એ કોણ છે?

11 વસંતઋતુ ખીલી છે કે કેમ;

દાડમડીને મોર આવ્યો છે કે કેમ;

12 હું કંઇ સમજુ તે પહેલા તો મેં મારી જાતને

13 હે શૂલ્લામી! પાછી આવ, પાછી આવ;

માહનાઇમના નૃત્યની જેમ શૂલ્લામીને જોવા