۲۰
قبره خالی
۱ در اوّلین روزِ هفته، وخته سحر، زمانی کی هوا هنوز تاریک بو، مریم مَجْدَلیّه مقبره ورجه بوشو و بیده کی اونه سنگ اوسَده بوبوسته. ۲ پس بدو بدو بوشو شَمعونِ پِطرُسِ ورجه و او شاگرده دیگری کی عیسی، اونه دوست دأشتی. مریم اوشأنه بوگفته: «اَمی سروره از قبر ببردیدی و نأنیم کویه بنَه‌ییدی.» ۳ پس پِطرُس اویتأ شاگرده اَمره بیرون بَمو و بوشوییدی به سمته مقبره. ۴ هر دوتأ دووَستیدی، امّا اویتأ شاگرد تندتر بوشو، از پِطرُس پیش دکفته و اوّل اون به مقبره فَرسه. ۵ پس خمه بوسته و بیده کی پارچه‌یه کفن اویه نَهه. امّا مقبره دورون نوشو. ۶ پس شَمعونِ پِطرُسم، اونه دونبالسر بَمو و مقبره دورون بوشو و بیده کی پارچه کفنی اویه نَهه، ۷ امّا او دستمالی کی عیسی سر دَوَسته بید، پارچه‌یه کفنی کنار ننَه بو، بلکی جدا و تا بوبوسته جایی دیگر نَهه بو. ۸ پس او شاگرده دیگرم کی اوّل به مقبره فَرسه بو، بوشو بودورون، بیده و ایمأن بأورده. ۹ چونکی هنوز کیتابه مقدّسه درک نوکوده بید کی اون بأید از مُرده‌یأنه میأن ویریزه. ۱۰ اون وخت او دوتأ شاگرد خوشأنه خانه وأگردستیدی.
ظاهر بوستنه عیسی به مریمه مَجْدَلیّه
۱۱ ولی مریم بیرونه مقبره ایسه بو و گریه کودی. اون گریه اَمره خمه بوسته تا مقبره دورونه نیگاه بوکونه. ۱۲ نیگاه بوکوده و دوتأ فرشته‌یه بیده کی لیباسه سفید، دوکوده بید، او جایی کی عیسی جسده بنَه بید، ایتأ سره ورجه و اویتأ پا ورجه نیشته بید. ۱۳ اوشأن اونه بوگفتیدی: «ای زن، چره گریه کونی؟»
جواب بده: «می سروره ببردیدی و نأنم کویه بنَه‌ییدی.»
۱۴ وختی اَنه بوگفته وأگردسته و عیسایه اویه سرپا بیده، ولی نشنأخته. ۱۵ عیسی اونه بوگفته: «ای زن، چره گریه کونی؟ کی دونبال گردی؟»
مریم به خیال اَنکی باغبأنه، بوگفته: «ای سرور، اگر تو اونه اوسَدی مره بوگو کویه بنَه‌یی تا بشم و اونه اوسَنم.»
۱۶ عیسی دوخوأده: «مریم!»
مریم خو رویه اونه طرف وأگردأنه و به زبانه عبرانیأن بوگفته: «رَبّونی!» (یعنی اوستاد).
۱۷ عیسی اونه بوگفته: «مره وله کون، چونکی هنوز می پئره ورجه بوجور نوشوم. بلکی می برأرأنه ورجه بوشو و اوشأنه بوگو، می پئر و شیمی پئره ورجه و می خدا و شیمی خدا ورجه بوجور شوئون درم.»
۱۸ مریم مَجْدَلیّه بوشو و شاگردأنه خبر بده کی: «خداونده بیدم!» و اونچی کی بوگفته بو، اوشأنه بوگفته.
ظاهر بوستنه عیسی به شاگردأن
۱۹ هو روز غروب کی یکشمبه بو، وختی کی شاگردأن جمعَ بوسته بید و درأن از ترسه حاکمأنه یهود قفل بو، عیسی بَمو و اوشأنه میأن بِیسه و بوگفته: «سلام بر شومأن!» ۲۰ وختی اَنه بوگفته، خو دستأنه و خو پهلویه اوشأنه نیشأن بده. شاگردأن با خداونده دِئن شاده بوستیدی. ۲۱ عیسی بازم اوشأنه بوگفته: «سلام بر شومأن! هوطو کی پئر مره اوسه کوده، منم شمره اوسه کونم.» ۲۲ وختی اَ حرفه بوگفته، شاگردأنه رو فوت بوکوده و بفرمأسته: «روح‌القدسه فیگیرید. ۲۳ اگر کسی گناهأنه ببخشید، اونه‌ره بخشیده به، و اگر کسی گناهأنه نبخشید اونه‌ره، بخشیده نیبه.»
عیسی و توما
۲۴ وختی کی عیسی بَمو، توما، ایتأ از اون دوازده نفر کی دوقولویم اونه دوخوأدیدی، اوشأنه اَمره نوبو. ۲۵ پس شاگردأنه دیگر اونه بوگفتیدی: «خداونده بیده‌ییم!» امّا اون اوشأنه بوگفته: «تا خودم جایه میخه اونه دستأنه میأن نیدینم و می انگوشته اونه جایه میخ نَنم و می دسته اونه پهلو سوراخه میأن نَنم، ایمأن نأورم.» ۲۶ بعد از یک هفته، عیسی شاگردأن، بازم خانه میأن ایسه بید و تومایم اوشأنه اَمره بو. در حالی کی درأن قفل بید عیسی بَمو و اوشأنه میأن بِیسه و بوگفته: «سلام بر شومأن!» ۲۷ اون وخت تومایه بوگفته: «تی انگوشته اَیه بنَه و می دستأنه بیدین. تی دسته جلو بأور و می پهلو سوراخه میأن بنَه. بی‌ایمأن نوبو، بلکی ایمأن بدأر.»
۲۸ توما اونه بوگفته: «می خداوند! می خدا!»
۲۹ عیسی بوگفته: «آیا چونکی مره بیده‌یی، ایمأن بأوردی؟ خوش بحال اوشأنی کی نیده‌ییدی، ایمأن بأوردیدی.»
اَ کیتابه هدف
۳۰ عیسی معجزاته زیاده دیگری در حضور خو شاگردأن انجام بده کی اَ کیتابه میأن بینیویشته نوبوسته. ۳۱ ولی اَنقدر بینیویشته بوبوسته تا ایمأن بأورید کی عیسی هو مسیح، و خدا پسره، و به توسطه اَ ایمأن صاحبه زندگی‌یه اَبدی بیبید.