۵
شفایه مردِ علیل
۱ بعد از مدتی عیسی بخاطره ایتأ از یهودیأنه عید به اورشلیم بوشو. ۲ اورشلیمه میأن، «دروازه‌یه گوسفنده» کنار حوضی نَهه کی به زبانه عبرانیأن *یعنی: زبانه یهودی «بیت‌حِسْدا» گیدی و پنج‌تأ اِیوانه سربسته دأره. ۳ در اویه خیلی از علیلأن، مثله کورأن، شلأن و افلیجأن خوفتیدی، [و منتظره حرکت آب بیدی. ۴ چونکی هرچند وخت ایبار ایتأ فرشته‌یه خداوند اَمویی کی آبه حوضه به حرکت بأوره. اوّلین نفری کی بعد از به حرکت اَمونه آب وارده اون بوستی، از هر مرضی کی دأشتی، شفا پیدا کودی.]
۵ اَ میأنی مردی ایسه بو کی سی و هشت سال زمینگیر بو. ۶ وختی عیسی بیده اون اویه خوفته، بفهمسته کی خیلی وخته به اَ حال دوچاره. از اون وَورسه: «آیا خوأیی کی تی سلامتی‌یه به دست بأوری؟»
۷ مردِ علیل بوگفته: «ای سرور، کسی‌یه نأرم کی وختی آب به حرکت اَیه، مره حوضه میأن تَوَدَه. تا اَیم خودمه به اویه فَرسأنم، کسه دیگری پیشتر از من آبه میأن دکفه.»
۸ عیسی اونه بوگفته: «ویریز، تی جایه جمعَ کون و راه بوشو.»
۹ او مرد در هو لحظه خو سلامتی‌یه به دست بأورده و خو جایه جمعَ کوده و شروع بوکوده به راه شوئون.
او روز، شَبّات *شَبّات، روزِ هفتمه هفته‌یه کی او روزِ میأن یهودیأن کار نوکونیدی و تمامه روزَ عبادت و استراحت کونیدی. بو. ۱۰ پس حاکمأنه یهود او مردی‌یه کی شفا پیدا بوکوده بو، بوگفتیدی: «امروز روزِ شَبّاته و تو اجازه نأری کی تی جایه جمعَ کونی!»
۱۱ اون جواب بده: «اونی کی مره شفا بده مره بوگفته، ‹تی جایه جمعَ کون و راه بوشو.›»
۱۲ از اون وَورسه‌ییدی: «اونی کی تره بوگفته تی جایه جمعَ کون و راه بوشو، کی بو؟»
۱۳ امّا او مردی کی شفا پیدا بوکوده بو، نأنستی کی اون کی ایسه. چونکی عیسی جمعیته میأن ناپدیده بوسته بو.
۱۴ مدتی بعد، عیسی او مردَ معبده میأن پیدا بوکوده و اونه بوگفته: «الأن کی تی سلامتی‌یه پیدا بوکودی، دِ گناه نوکون تا از اونی کی بی بدتره نیبی.» ۱۵ او مرد بوشو و یهودیأنه بوگفته: «اونی کی مره شفا بده، عیسایه!»
قدرت و اقتداره خدا پسر
۱۶ به اَ دلیل بو کی حاکمأنه یهود عیسایه آزار دَییدی، چونکی در روزِ شَبّات دست به اَجور کارأن زه‌یی. ۱۷ عیسی جواب بده: «می پئر هنوز کار کونه، منم کار کونم.» ۱۸ به اَ خاطر یهودیأن بیشتر از قبل خوأستیدی کی اونه بوکوشید، چونکی نه تنها روزِ شَبّاته ایشکنه‌یی، بلکی خدایه خو پئر دوخوأدی و خودشه خدا اَمره برابر دأنستی.
۱۹ عیسی جواب بده: «آمین، آمین، شمره گم کی پسر از خودش هیچ کاری نتأنه انجام بده مگر او کارأیی کی پئر انجام دهه، پسر بیدینه. چونکی هرچی کی پئر کونه، پسرم کونه. ۲۰ پئر پسره دوست دأره و هر کاری کی کونه، اونه نیشأن دهه و کارأیی از اَن بزرگترم در آینده نیشأن دهه تا شومأن از تعجب مات بمأنید. ۲۱ هوطو کی پئر مُرده‌یأنه ویریزأنه و اوشأنه زندَه کونه، پسر هم هر کسی‌یه کی بخوأیه، زندَه کونه. ۲۲ پئر کسی‌یه داوری نوکونه، بلکی تمامه کاره داوری‌یه به پسر بیسپرده. ۲۳ تا همه پسره احترام بوکونید، هوطو کی پئره احترام نهیدی. کسی کی پسره احترام نوکونه، به پئری کی اونه اوسه کوده، احترام ننَه. ۲۴ آمین، آمین، شمره گم هر کی می کلامه گوش بده و به کسی کی مره اوسه کوده ایمأن بأوره، زندگی‌یه اَبدی دأره و محکومه نیبه، بلکی از مرگ به زندگی‌یه اَبدی انتقال پیدا کونه. ۲۵ آمین، آمین، شمره گم، زمانی فَرسه، بلکی الأنه کی مُرده‌یأن، خدا پسره صدایه ایشنَویدی و هر کی گوش بده، زندَه به. ۲۶ چونکی هوطو کی پئر در خودش حیات دأره، خو پسرم عطا بوکوده کی در خودش حیات بدأره. ۲۷ و اونه اَ قدرته ببخشه کی داوری بوکونه، چونکی انسانه پسره. ۲۸ از اَ حرفأن تعجب نوکونید، چونکی زمانی فَرسه کی همه‌یه اوشأنی کی در قبریدی، اونه صدایه ایشنَویدی و بیرون اَییدی. ۲۹ اوشأنی کی خوبی بوکوده بید، برای قیامتی کی خو دونبال زندگی اَبدی‌یه دأره. اوشأنی کی بدی بوکوده بید، برای قیامتی کی خو دونبال مکافاتَه دأره. ۳۰ من از خودم هیچ کاری نتأنم بوکونم، بلکی از اونچی کی ایشنَوم، داوری کونم و می داوری‌یم عادلأنه‌یه، چونکی به دونبال انجامه می خوأسته‌یأن نی‌یم، بلکی خوأیم خوأسته‌یه اونی‌یه کی مره اوسه کوده انجام بدَم.
عیسی شاهدأن
۳۱ «اگر خودم مره شهادت بدَم، می شهادت اعتبار نأره. ۳۲ امّا کسی دیگری ایسه کی مره شهادت دهه و دأنم کی اونه شهادت در مورده من معتبره. ۳۳ البته شومأن کسأنی‌یه یحیی ورجه اوسه کودیدی و اون بر حقیقت شهادت بده. ۳۴ نه بخاطره اَنکی من انسانه شهادته قبول بوکونم، بلکی اَ حرفأنه زنم تا نجات پیدا بوکونید. ۳۵ یحیی چراغی بو روشن و نورانی و شومأن خوأستیدی کی زمانی اونه نوره میأن خوش بیبید. ۳۶ امّا من شهادتی محکمتر از یحیی شهادت دأرم، چونکی پئر کارأنی مره بیسپرده تا به کمال برسأنم، یعنی اَ کارأنی کی کونم، مره شهادت دهه کی مره پئر اوسه کوده. ۳۷ هو پئری کی مره اوسه کوده، خودش مره شهادت دهه. شومأن هرگز اونه صدایه نیشنَوستیدی و اونه رویه نیده‌ییدی. ۳۸ اونه کلامه شیمی دیله میأن نأریدی. چونکی به اونی کی اونه اوسه کوده ایمأن نأریدی. ۳۹ هَه کیتابه مقدّسه به دقّت خوأنیدی، چونکی فکر کونیدی توسطه اون زندگی‌یه اَبدی دأریدی، در حالی کی هَه کیتابأنه کی مره شهادت دهه. ۴۰ امّا نخوأییدی می ورجه بأیید تا زندگی‌یه اَبدی پیدا بوکونید.
۴۱ «جلاله از آدمیأن قبول نوکونم. ۴۲ امّا شمره شنأسم کی خدا محبته شیمی دیله دورون نأریدی. ۴۳ من به نامِ می پئر بَموم، امّا شومأن مره قبول نوکونیدی. امّا اگر کسی دیگری به نامِ خودش بأیه، شومأن اونه قبول کونیدی. ۴۴ چوطو تأنیدی ایمأن بأورید، در حالی کی همدیگره جلال دیهیدی. امّا به دونباله جلالی کی از خدایه یکتا ایسه، نی‌ییدی؟ ۴۵ فکر نوکونید اون منم کی پئره ورجه شمره متهم کونم. شیمی متهم‌کوننده موسایه، هونی کی شومأن به اون امید دَوَستیدی. ۴۶ اگر موسایه قبول دأشتیدی، مرم قبول کودیدی، چونکی اون درباره‌یه من بینیویشته بو. ۴۷ امّا اگر اونه نیویشته‌یأنه باور نأریدی، چوطو می حرفأنه قبول کونیدی؟»