1  Кіраўніку хору: на лад “Лілеі”. Сыноў Караха. Навучаньне. Песьня вясельная.

2  Сэрца маё пераліваецца словамі добрымі. Я выказваю твор мой пра валадара. Язык мой, як пёрка спраўнага пісара.

3  Ты прыгажэйшы за ўсіх сыноў чалавечых, ласка ліецца з вуснаў тваіх! Таму дабраславіў цябе Бог на вякі.

4  Падперажы, волаце, паясьніцу мячом тваім, славай тваёю і веліччу тваёю!

5  І ў велічы тваёй мей посьпех, сядзь [пераможна] са словам праўды і лагоднай праведнасьці, і правіца твая няхай навучыць цябе страху [Божаму].

6  Стрэлы твае вострыя, народы ўпадуць пад [ногі] твае, яны [скіраваныя] ў сэрцы ворагаў валадара.

7  Пасад Твой, Божа, на вякі вечныя! Кій роўнасьці — кій валадарства Твайго.

8  Ты палюбіў праведнасьць і зьненавідзеў бязбожнасьць. Дзеля гэтага памазаў цябе Бог, Бог твой, алеем радасьці больш за таварышаў тваіх.

9  Усё адзеньне Тваё — [быццам] міра, альвас і касья; у палацы з косьці слановае [граньне] на струнах вяселіць цябе.

10  Дочкі валадароў сярод шанаваных тваіх; сужонка валадара стаіць праваруч цябе ў шчырым золаце з Афіру.

11  “Слухай, дачка, і ўзглянь, і прыхілі вуха тваё, і забудзься пра народ твой і пра дом бацькі твайго.

12  І калі валадар прыгажосьці тваёй зажадае, ты схіліся перад ім, бо ён – пан твой.

13  I дачка Тыру з дарам [прыйдзе] перад аблічча тваё, панізяцца багатыя народу.

14  Уся аздоба дачкі валадара ўнутры, золатам апраўлены шаты яе.

15  У вопратках рознакаляровых вядуць яе да валадара; дзяўчыны [ідуць] за ёю, сяброўкі ейныя ідуць да цябе.

16  Іх вядуць у радасьці і весялосьці, і ўваходзяць яны ў палац валадара.

17  Замест бацькоў тваіх будуць сыны твае; іх паставіш князямі па ўсёй зямлі.

18  Я зраблю памятным імя тваё з пакаленьня ў пакаленьне; таму народы будуць славіць цябе на вякі вечныя.