1  Слаўце ГОСПАДА, бо Ён добры, бо на вякі міласэрнасьць Ягоная!

2  Няхай гэтак скажуць выкупленыя ГОСПАДАМ, якіх Ён выкупіў з рукі прыгнятальніка

3  і сабраў з земляў з усходу і з захаду, з поўначы і ад мора.

4  Яны блукалі па пустыні, па бязьлюдзьдзі, шляху да гораду, дзе будуць жыць, не знайшлі.

5  Былі галоднымі і сасьмяглымі, душа іхняя ў іх зьнемаглася.

6  І крычалі яны да ГОСПАДА ў тузе сваёй, і Ён выратаваў іх з бяды іхняй.

7  І павёў Ён іх шляхам простым, каб прыйшлі да гораду, дзе будуць жыць.

8  Няхай славяць ГОСПАДА за міласэрнасьць Ягоную і за цуды Ягоныя для сыноў чалавечых,

9  бо Ён насыціў душу спрагнёную і душу галодную напоўніў дабром.

10  Яны сядзелі ў цемры і ў ценю сьмерці, увязьненыя пакутамі і жалезам,

11  бо яны бунтаваліся супраць словаў Бога і радай Найвышэйшага пагрэбавалі.

12  І Ён спакорыў сэрца іхняе нядоляй; яны спатыкнуліся, і не было дапамогі.

13  І крычалі яны да ГОСПАДА ў тузе сваёй, і Ён выратаваў іх з бяды іхняй,

14  і вывеў іх з цемры і ценю сьмерці, і кайданы іхнія парваў.

15  Няхай славяць ГОСПАДА за міласэрнасьць Ягоную і за цуды Ягоныя для сыноў чалавечых,

16  бо Ён скрышыў брамы мядзяныя і расьсек жалезныя засаўкі.

17  Яны [былі] неразумнымі на шляху правінаў сваіх і за беззаконьні свае пакутавалі.

18  Усякая ежа абрыдла душы іхняй, і блізка былі яны ад брамаў сьмерці.

19  І крычалі яны да ГОСПАДА ў тузе сваёй, і Ён выратаваў іх з бяды іхняй,

20  Ён паслаў слова Сваё, і аздаравіў іх, і выбавіў іх ад магілы.

21  Няхай славяць ГОСПАДА за міласэрнасьць Ягоную і за цуды Ягоныя для сыноў чалавечых!

22  Няхай ахвяруюць ахвяры падзякі, і няхай абвяшчаюць з радасьцю пра дзеяньні Ягоныя!

23  Тыя, што зыходзілі на мора на караблях і вялі справы на водах вялікіх,

24  яны бачылі справы ГОСПАДА і цуды Ягоныя ў глыбінях.

25  Ён сказаў, і стаўся вецер бурны, і ўзьняліся хвалі,

26  і яны ўздымаюцца пад неба, і падаюць у бяздоньне; душа іхняя ў [гэтым] ліху млее,

27  бадзяюцца і хістаюцца, як п’яныя, і ўся мудрасьць іхняя на марна.

28  І крычалі яны да ГОСПАДА ў тузе сваёй, і Ён выратаваў іх з бяды іхняй.

29  Ён перамяніў буру ў цішу, і суцішыліся хвалі.

30  І ўзрадаваліся яны, што [ўсё] сьціхла, і Ён іх правёў да жаданае прыстані.

31  Няхай славяць ГОСПАДА за міласэрнасьць Ягоную і за цуды Ягоныя для сыноў чалавечых!

32  Няхай вывышаюць Яго ў зграмаджэньні народу і паміж старшыняў няхай хваляць Яго!

33  Ён перамяніў рэкі ў пустыню і крыніцы водаў — у сухую зямлю,

34  і ўрадлівую зямлю — у салёную — за ліхоту тых, што жывуць на ёй.

35  Ён перамяніў пустыню ў возера водаў і сухую зямлю — у крыніцы водаў,

36  і там пасяліў галодных, і яны паставілі горад, дзе будуць жыць,

37  і засеялі палі, і пасадзілі вінаграднік, і атрымалі плод багаты.

38  І Ён дабраслаўляў іх, і яны множыліся вельмі; і не зьмяншалася ў іх скаціны.

39  Але [пасьля] іх паменшала, і яны схіліліся пад цяжарам ліхоты і смутку.

40  Ён вылівае пагарду на князёў і кідае іх блукаць па пустках без дарогі.

41  І паднімае прыгнечанага з нэндзы, і робіць плямёны як [чароды] авечак.

42  Убачаць гэта правыя і ўзьвесяляцца; і ўсякая несправядлівасьць закрые вусны свае.

43  Хто мудры, той гэта захавае, і зразумее міласэрнасьць ГОСПАДА!