1  Псальм Асафа. Бог багоў, ГОСПАД прамовіў і кліча зямлю ад усходу сонца да захаду яго.

2  З Сыёну, вяршыні прыгажосьці, зазьзяў Бог.

3  Прыйдзе Бог наш і ня будзе маўчаць, перад абліччам Ягоным агонь палючы, навакол Яго – бура вялізарная.

4  Ён кліча неба, што ўверсе, і зямлю на суд народу Свайго:

5  “Зьбярыце да Мяне багабойных Маіх, якія заключылі запавет са Мною пры ахвяры!”

6  І будуць тады нябёсы апавядаць справядлівасьць Ягоную, бо Сам Бог [ёсьць] Судзьдзя. (Сэлях)

7  Слухай, народзе Мой, і Я буду гаварыць. Ізраілю, Я буду сьведчыць супраць цябе. Бог, твой Бог, — гэта Я!

8  Не за ахвяры твае буду вінаваціць цябе: цэласпаленьні твае перада Мною заўсёды!

9  Не вазьму Я быкоў з дому твайго, ані казлоў з абораў тваіх,

10  бо Мае ўсе зьвяры лясныя і скаціна, што тысячамі [ходзіць] па горах.

11  Я ведаю ўсе птушкі ў гарах, і зьвяры палявыя перада Мною.

12  Калі б Я згаладаўся, табе б Я не сказаў, бо Мой сусьвет і што напаўняе яго.

13  Ці ж Я ем мяса валоў і п’ю кроў казлоў?

14  Ахвяруй падзяку Богу, і споўні перад Найвышэйшым абяцаньні твае.

15  І кліч Мяне ў дзень трывогі, Я выратую цябе, і будзеш ушаноўваць Мяне.

16  А да бязбожніка сказаў Бог: “Навошта ты пералічваеш пастановы Мае, узьнімаеш запавет Мой да вуснаў тваіх,

17  і ненавідзіш настаўленьне, і словы Мае за сябе кідаеш?

18  Калі бачыш злодзея, маеш упадабаньне ў ім, і з чужаложнікамі частка твая.

19  Вусны свае расчыняеш на злое, і язык твой кнуе падступнае.

20  Ты сядзіш і супраць брата твайго гаворыш, абмаўляеш сына маці тваёй.

21  Гэтак ты рабіў, а Я маўчаў. Дык здалося табе, што Я такі самы, як ты! Але Я буду караць цябе і пастаўлю [твае справы] перад вачыма тваімі”.

22  Зважайце цяпер на гэта вы, што Бога забываеце, каб Я не схапіў [вас], бо ня будзе каму вызваліць.

23  Хто ахвяруе падзяку, той ушаноўвае Мяне, і хто парадкуе шлях свой, таму Я пакажу збаўленьне Божае.