1 Выслоўі Саламона. Сын мудры радуе бацьку, а сын бязглузды - засмучэньне маці ягонай.

2 Не даюць карысьці скарбы няправедныя, а праўда ратуе ад сьмерці.

3 Не дапусьціць Гасподзь, каб галадала душа праведнага, а зьдзірства бязбожных адкіне.

4 Лянівая рука робіць бедным, а рука руплівая ўзбагачае.

5 Хто зьбірае летам - сын разумны, а хто сьпіць у жніва - сын шалапутны.

6 Дабраславеньні - на галаву праведнага, а вусны бязбожным затуліць насільле.

7 Памяць пра праведнага дабраславёная будзе, а імя бязбожных спаганьбіцца.

8 Мудры сэрцам прымае запаведзі, а бязглузды вуснамі спатыкнецца.

9 Хто ходзіць у беззаганнасьці, той ходзіць бясьпечна; а хто скрыўляе шляхі свае, той будзе выкрыты.

10 Хто міргае вачыма, той чыніць прыкрасьць, а бязглузды вуснамі спатыкнецца.

11 Вусны праведніка - крыніца жыцьця, а вусны бязбожным затуліць насільле.

12 Нянавісьць будзіць разлад, любоў акупае ўсе грахі.

13 На вуснах у разумнага мудрасьць, а на целе ў дурнога - дубец.

14 Мудрыя зьберагаюць веды, а вусны немысьля - блізкая пагібель.

15 Маёмасьць багатага - моцны горад яго, бяда бедным - іхняе ўбоства.

16 Праца праведнага - на жыцьцё, прыбытак бязбожнага - на грэх.

17 Хто захоўвае настаўленьне, той на дарозе да жыцьця; а хто пагарджае засьцярогай - блукае.

18 Хто хавае нянавісьць, у таго вусны ілжывыя; і хто пашырае паклёпы - неразумны.

19 Пры шматслоўі ня ўнікнуць грэху, а хто стрымлівае вусны свае - разумны.

20 Чыстае срэбра - язык праведнага, а сэрца бязбожных - нікчэма.

21 Вусны праведнага пасьвяць многіх, а неразумныя мруць ад нястачы глузду.

22 Дабраславеньне Гасподняе - яно ўзбагачае і смутку з сабой ня прыносіць.

23 Радуе немысьля - учынак ганебны, а чалавека разумнага - мудрасьць.

24 Чаго баіцца бязбожнік, тое спасьцігне яго, а жаданьне праведнікаў збудзецца.

25 Як падымецца бура, так і няма бязбожнага; а ў праведніка - аснова вечная.

26 Што воцат зубам і дым вачам, тое гультай тым, хто пасылае яго.

27 Страх Гасподні дадае дзён, а гады бязбожных скароцяцца.

28 Спадзяваньне праведнікам - радасьць, а надзея бязбожных загіне.

29 Шлях Гасподні - цьвярдыня нявінным і пагібель бязбожным.

30 Праведнік вавек не пахісьнецца, а бязбожныя не пажывуць на зямлі.

31 З вуснаў праведніка крынічыць мудрасьць, а язык шкодлівы будзе вырваны.

32 Вусны праведніка любяць богаспадобнае, а вусны бязбожных - разбэшчанае.