1 رندا من چارت تَه هما گوَرانڈ سَهیونئے کۆهئے سرا اۆشتاتگ و یکسَد و چِلّ و چار هزار مردمی گۆن که آییئے و آییئے پتئے نامِش پێشانیگئے سرا نبشته اِنت. 2 و من تئوارے چه آسمانا اِشکت، چۆ بازێن آپانی تئوارا، پوره بلاهێن گْرندێئے تئوار اَت. اے تئوار که من اِشکت پوره چَنگ جنۆک اتنت که وتی چَنگان جنَگا اتنت. 3 اے یکسَد و چِلّ و چار هزارێن مردم، تهتئے دێما و چارێن سَهدار و کماشانی دێما نۆکێن سئوتے جنگا اتنت. اَبێد چه هما یکسَد و چِلّ و چار هزارێنان که چه زمینا مۆکگ* 14‏:3 مۆکگ، بزان په کَسێئے جانئے رَکّێنگا گرانێن کیمّتے دئیگ، پارسیا «بازخرید». بوتگ‌اتنت، دگه کَسّا اے سئوت در برتَ نکرت. 4 اے هما اَنت که وتا گۆن جنێنان پلیتِش نکرتگ چیا که دست نجتگێن اَنت. هر جاگه که گوَرانڈَ رئوت، اے رَندگیریَ کننت. اے چه مردمانی نیاما مۆکگ بوتگ‌اَنت، هُدا و گوَرانڈئے ائولی بَر و سَمر اَنت. 5 چه آیانی دپا هچ درۆگ در نئیاتکگ و بێمئیار اَنت.

6 پدا من دگه پرێشتگے دیست، آسمانئے نیاما بال اَت. اَبدی وشّێن مستاگے گۆن اَتی که په زمینئے سرئے نِشتگێنان، په هر کئوم، کَبیله، زبان و راجا جاری بجنت. 7 گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: «هُدائے بیمّا دلا بدارێت و آییا شان و شئوکت بدئیێت چیا که آییئے دادرسیئے ساهت آتکگ و رَستگ. هماییا پرستش بکنێت که آسمان و زمین، دریا و آپی چمّگی جۆڑ کرتگ‌اَنت.»

8 چه اِشیا رند، دگه پرێشتگے، دومی پرێشتگ آتک و گوَشتی: «کپتگ، مزنێن شهر، بابِل کپتگ، هما که وتی زِنهکاریانی مَست کنۆکێن شرابی سجّهێن کئومانا وارێنتگ.»

9 رندا دگه پرێشتگے، سئیمی پرێشتگ آتک. گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: «اگن کَسے رستر و آییئے بُتا پرستش بکنت و پێشانیگا یا دستا آییئے نشانا بزوریت، 10 آ، هُدائے هِژمئے هما پهکێن شرابا وارت که هُدائے گَزبئے پیالها رێچگ بوتگ و گۆن آس و گۆکُرتا پاکێن پرێشتگانی دێما و گوَرانڈئے دێما هم اَزاب دئیگَ بیت. 11 آیانی اَزابئے دوتّ اَبد تان اَبد چستَ بنت. هما که رستر و آییئے بُتا پرستشَ کننت یا رسترئے نامئے نشانا زورنت، آیان رۆچ و شپ هچ آرامَ نبیت. 12 اِدا هُدائے پَلگارتگێنان سبر و اۆپار پکار اِنت، همایان که هُدائے هُکمانی سرا کارَ کننت و په ایسّایا وتی ایمانئے سرا مُهرَ اۆشتنت.»

13 گڑا من چه آسمانا تئوارے اِشکت، گوَشگا اَت: «نبشته کن: مُردگ بَهتاور اَنت، هما که چه اِد و رند هُداوندئے راها مرنت.» پاکێن روه هم گوَشیت: «هئو، آیانی زهمت‌کَشّیَ هلّنت و آ آرامَ گرنت، چیا که آیانی کرتگێن کار آیانی همراه اَنت.»

14 من چارت تَه اسپێتێن جمبرے و جمبرئے سربرا پوره انسانئے چُکّئے ڈئولێنے نِشتگ. آییئے سرا تلاهێن تاجے و دستا تێزێن داسے. 15 دگه پرێشتگے چه پرستشگاها در آتک، په بُرزتئواریا دێم په هماییا کوکّارا اَت که جمبرئے سرا نِشتگ‌اَت: «وتی داسا دێما بیار و برُن، چیا که رۆن و مۆشئے وهد آتکگ. زمینئے کِشار رَستگ و تئیار اِنت.» 16 گڑا هما که جمبرئے سربرا نِشتگ‌اَت، وتی داسی زمینئے سرا سُرێنت و زمین رۆن و مۆش بوت.

17 دگه پرێشتگے چه آسمانی پرستشگاها در آتک. آییا هم تێزێن داسے گۆن اَت. 18 دگه پرێشتگے چه کُربانجاها آتک که آسئے سرا اِهتیاری هست‌اَت. آییا گۆن بُرزێن تئوارێا گۆن هماییا گوَشت که تێزێن داسی گۆن اَت: «وتی تێزێن داسا دێما بیار و زمینئے انگورئے دْرچکانی هۆشان بُرّ، چیا که نون انگور رَستگ‌اَنت.» 19 گڑا پرێشتگا وتی داس زمینئے سرا سُرێنت، انگوری مُچّ کرتنت و هُدائے گَزبئے مزنێن شَرابکَشّی هئوزئے† 14‏:19 شَرابکَشّی هئوز جاگهے که انگور مانَ کننت و لگتَ دئینت و انگورئے شیرگا کَشّنت. تها دئور داتنت. 20 شَرابکَشّی هئوز چه شهرا ڈنّ لَگَت دئیگ بوت و چه هئوزا هۆن در آتک. هۆن انچۆ باز اَت که اسپانی لگامان سر بوت و تان سێسد کیلومیترا‡ 14‏:20 اَسلیگێن یونانی سیاهگَ گوَشیت: هزار و ششسد اِستادیا. چۆ آپا تتک.