1 چه اِشان و رند من چار پرێشتگ دیست. زمینئے چارێن کُنڈان اۆشتاتگ و زمینئے چارێن گواتِش داشتگ‌اتنت تانکه گْواتے نه زمین، نه دریا و نه دْرچکێئے سرا بکَشّیت. 2 پدا من دگه پرێشتگے دیست که چه هما جاگها چست بوت که رۆچ درَ کئیت و زندگێن هُدائے مُهری گۆن اَت. آییا گۆن هما چارێن پرێشتگان که زمین و دریائے تاوان دئیگئے زۆر و واکِش دئیگ بوتگ‌اَت، سکّ کوکّار کرت و گوَشت: 3 «زمین، دریا و درچکان تان هما وهدا تاوان مدئیێت که ما، مئے هُدائے هزمتکارانی پێشانیگا مُهر نجتگ.» 4 و من همایانی هساب اِشکت که مُهر جنَگ بوتگ‌اتنت. چه اِسراییلئے چُکّانی سجّهێن کَبیلهان، یکسَد و چِلّ و چار هزار مردم مُهر جنَگ بوتگ‌اَت: 5 چه یَهودائے کَبیلها دوازده هزار مردم مُهر جنَگ بوتگ‌اَت، چه روبِنئے کَبیلها دوازده هزار، چه گادئے کَبیلها دوازده هزار، 6 چه آشِرئے کَبیلها دوازده هزار، چه نَپتالیئے کَبیلها دوازده هزار، چه مَنَسّیئے کَبیلها دوازده هزار، 7 چه شَمونئے کَبیلها دوازده هزار، چه لاویئے کَبیلها دوازده هزار، چه ایسّاکارئے کَبیلها دوازده هزار، 8 چه زِبولونئے کَبیلها دوازده هزار، چه ایسُّپئے کَبیلها دوازده هزار، چه بِنیامینئے کَبیلها دوازده هزار کَس مُهر جنَگ بوتگ‌اَت.

9 چه اِشان و رند، من چارت تَه بلاهێن مُچّیے که کَسّا هساب کرتَ نکرت. آ چه هر کئوم، کَبیله، راج و زبانا اتنت و تَهت و گوَرانڈئے دێما اۆشتاتگ‌اتنت. آیان اسپێتێن پۆشاک گوَرا اَت و مَچّی پیشِّش دستا اَت. 10 په بُرزتئواری کوکّارا اتنت: «رَکّێنگ مئے هُدائے دستا اِنت، هماییئے که تهتئے سرا نِشتگ و رَکّێنگ گوَرانڈئے هم دستا اِنت.»

11 سجّهێن پرێشتگ، تهتئے چپّ و چاگردا اۆشتاتگ‌اتنت، کماش و چارێن سَهدارانی چپّ و چاگردا. تهتئے دێما، دێم په چێر کپتنت و هُدااِش پرستش کرت. 12 گوَشگا اتنت:

13 چه کماشان یکّێا منا جُست کرت: «اے که اسپێتێن پۆشاک گوَرا دئیگ بوتگ‌اَنت، اے کئے اَنت و چه کجا آتکگ‌اَنت؟» 14 من پَسّئو دات: «واجه! تئو وتَ زانئے.» نون آییا گۆن من گوَشت: «اے هما اَنت که چه مزنێن اَزابا در آتکگ‌اَنت و وتی پۆشاکِش گۆن گوَرانڈئے هۆنا شُشتگ و اسپێت کرتگ‌اَنت. 15 همے سئوَبا، اے هُدائے تهتئے دێما اَنت و شپ و رۆچ، آییئے پرستشگاها، آییئے هزمتا کننت و هما که تهتئے سرا نِشتگ اِشان ساهێلَ کنت. 16 چه اِدا و دێم اے نه شدیگَ بنت و نه تُنّیگ، نه اِشانی سرا رۆچئے بْرانزَ کپیت و نه دگه تَپت و لِوارے. 17 چیا که تهتئے نیاما اۆشتاتگێن گوَرانڈ، اِشانی شپانکَ بیت و اِشان زِنداپئے چمّگانی راها پێشَ داریت و هُدا چه اِشانی چمّان هر اَرسا پَهکَ کنت.»