75
هُدا آدل اِنت
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. «برباد مکنئے» تَرزئے سرا. اساپئے زَبور. سئوتے.
1 او هُدا! تئیی شُگرا گرێن،
تئیی شُگرا گرێن که تئیی نام نزّیک اِنت و
مردم تئیی اَجبێن کارانی هبرا کننت.
2 تئو گوَشئے: «وتی گیشّێنتگێن وهدا
په اِنساپ دادرسیَ کنان.
3 هما وهدا که زمین و آییئے سجّهێن نندۆکَ لرزنت،
اے من آن که آییئے پادَگان مُهرَ داران. اۆشت...
4 گۆن پُرکبرانَ گوَشان: ‹پَهر مبندێت،› و
گۆن بدکاران: ‹وتی کانٹان بُرز مکنێت.
5 وتی کانٹان اِنکدر بُرز مکنێت و
په کِبر و گُروناکی هبر مکنێت.›»
6 چیا که سرپرازی نه چه رۆدراتکا کئیت،
نه چه رۆنندا و نه چه گیابانا.
7 اے هُدا اِنت که دادرسیَ کنت،
یکّێا اێرَ جنت و یکّێا سربُرزَ کنت.
8 چیا که هُدائے دستا جامے،
چه پرجۆشێن شراب و تهلگا پُرّ اِنت.
شرابا رێچیت و زمینئے سجّهێن بدکار
آییا تان گُڈّی ترمپا ورنت.
9 بله من مُدام هُدائے کارانی هبرا کنان،
آکوبئے هُدایا نازێنان.
10 «سجّهێن بدکارانی کانٹانَ پرۆشان،
بله پهرێزکارانی کانٹ بُرز دارگَ بنت.»