72
وتی اَدلا بادشاها بَکش
سُلئیمانئے زَبور.
1 او هُدا! وتی اَدلا بادشاها ببَکش،
وتی انساپا بادشاهئے چُکّا،
2 تانکه آ په اِنساپ تئیی کئومئے سرا دادرسی بکنت،
سِتَم دیستگێنانی سرا په اَدل.
3 کۆه په کئوما آبادی بیاراتنت،
جُمپ و تُمپ، پهرێزکاریئے سَمَرا.
4 بادشاه کئومئے ستم دیستگێنانی هکّا بدئیات،
مهتاجانی چُکّان برَکّێنات و
ستمگران تباه کنات.
5 نَسلانی نَسل تئیی شرپ و اِزّتا بداراتنت،
تانکه رۆچَ دْرپشیت،
تانکه ماه نورَ دنت.
6 بادشاهئے هاکمی هما هئورانی پئیما بات که رُتَگێن سبزگانی سرا گوارنت،
هما هئورانی پئیما که زمینا سێراپَ کننت.
7 آییئے اَهدا پهرێزکار شاداب باتنت،
تان هما وهدا که ماه نورَ دنت آبادی بات.
8 دریا تان دریا آییئے بادشاهی برجاه بات و
چه کئورا* 72:8 بزان چه پَراتئے کئورا. تان زمینئے گُڈّی سیمسران.
9 آییئے درگاها گیابانئے نندۆک سرا جَهل بکناتنت،
آییئے دژمن هاک بچَٹّاتنت.
10 تَرشیش و تئیابگوَرانی† 72:10 تئیاب، بزان دریائے کِرّ، ساهل. سرڈگارئے بادشاه هماییا سُنگ و مالیات بدئیاتنت،
شێبا و سَبائے بادشاه په آییا ٹێکی بیاراتنت.
11 سجّهێن بادشاه، آییئے دێما سرا جَهل بکناتنت،
سجّهێن کئوم آییئے هزمتا بکناتنت.
12 چیا که آ هاجتمندان هما وهدا رَکّێنیت که پریاتَ کننت،
ستم دیستگێنان و همایان که مَدَتکارے نێستِش.
13 نزۆر و هاجتمندانی سرا رهمَ کنت و
هاجتمندانی زندا رَکّێنیت.
14 آیانی زندا چه زُلم و شِدّتا نجاتَ دنت،
آیانی هۆنا گران‌کیمّتَ زانت.
15 اُمری باز بات،
سَبائے تلاه آییئے پێشکش باتنت.
مردم مُدام آییئے دْواگۆ باتنت و
سجّهێن رۆچا په آییا برکت بلۆٹاتنت.
16 گندم سجّهێن مُلکا اَنچش باز بات که
جُمپانی سرا چئول بجنت و
بَر و سَمری اَنچش باز بات که لُبنانا اِنت.
شهران مردم اَنچش آباد باتنت که سَبزَگ مان ڈگاران.
17 بادشاهئے نام نمیران بات،
تان رۆچَ دْرپشیت نام و تئواری بمانات.
سجّهێن کئوم چه آییا برکت بگراتنت و
آییا مبارک بگوَشاتنت.
18 هُداوندێن هُدایا ستا بات، اِسراییلئے هُدایا،
اجبێن کارانی کنۆک تهنا هما اِنت.
19 آییئے پرشئوکتێن ناما تان اَبد ستا بات،
آییئے شان و شئوکت سجّهێن زمینا بگرات.
اَنچش بات. آمین.
20 داوودِ یَسّیئے دْوا همِدا کُٹّنت.