1 او هُداوند! من تئیی مئیار و باهۆٹ آن،

2 په وتی اَدلا منا برَکّێن و بچُٹّێن،

3 منی پناه دئیگئے تلار بئے،

تئو په منی رَکّێنگا هُکم کرتگ،

4 او منی هُدا منا چه بدکارانی دستا برَکّێن،

5 چیا که تئو، او هُداوند، منی اُمێت ائے و

6 چه پێدایشا منی کُمک کنۆک بوتگئے،

منی ستا و ساڑایگانی دێم مُدام گۆن تئو اِنت.

7 په بازێنێا نشانیے بوتگان،

8 دپُن چه تئیی تئوسیپا پُرّ اِنت،

9 پیریا منا چه وتا دور مکن،

10 چیا که دژمن منی هلاپا هبرا اَنت،

11 گوَشنت: «هُدایا یله کرتگ،

12 او هُدا! چه من دور مبئے.

13 منی بُهتام جنۆک شرمسار و تباه باتنت و

14 بله من مُدام تئیی کُمکئے اُمێتوار آن و

15 تئیی آدلێن کارانی هبرا کنان،

16 منَ کایان و هُداوندئے پُرواکێن کارانی جارا جنان، تهنا هُداوندئے،

17 او هُدا! تئو منا چه کسانیا سۆج داتگ،

18 او هُدا! نون که پیر آن و مود اسپێت اَنت،

تان نۆکێن پدرێچئے نیاما تئیی زۆرئے جارا بجنان و

19 او هُدا! تئیی اَدل تان بُرزێن اَرشا اِنت،

20 هرچُنت تئو منا بازێن سکّی و سۆری پێش داشتگ،

هئو، نۆکسرا منا چه زمینئے جُهلانکیا بُرزادَ کارئے.

21 منی اِزّتا بُرزترَ برئے

22 من ترا گۆن چَنگ و سُرۆدَ نازێنان،

گۆن رَبابئے سازا ترا نازێنان،

23 منی لُنٹ شادمانیئے کوکّارا کننت،

24 سجّهێن رۆچا تئیی آدلێن کارانی زِگرا کنان

سرجهل و شرمسار بوتگ‌اَنت.