47
هُدا، سجّهێن جهانئے بادشاه
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. کۆرهئے چُکّانی زَبور.
1 او سجّهێن کئومان! چاپ بجنێت.
گۆن شادمانیئے بُرزێن سئوتان دێم په هُدایا کوکّار کنێت.
2 چیا که بُرزێن اَرشئے هُداوند باکَمال اِنت،
سجّهێن جهانئے مزنێن بادشاه.
3 کئومان مئے چێردستَ کنت،
راجان مئے پادانی چێرا.
4 مئے میراسا په ما گچێنَ کنت،
وتی دۆستێن آکوبئے پَهرا. اۆشت...
5 هُدا شادمانیئے کوکّارانی نیاما بُرزاد شتگ،
هُداوند سُرنائے تئوارئے نیاما.
6 گۆن وتی نازێنکان هُدایا ستا کنێت، نازێنک جنێت،
بنازێنێت، مئے بادشاها بنازێنێت.
7 چیا که هُدا سجّهێن جهانئے بادشاه اِنت،
آییا گۆن شئیرے بنازێنێت.
8 هُدا کئومانی سرا بادشاهیَ کنت،
آ وتی پاکێن تهتا نِشتگ.
9 کئومانی سرۆک و مستر مُچّ بوتگ‌اَنت،
گۆن اِبراهێمئے هُدائے کئوما یکجاه،
چیا که جهانئے سجّهێن سردار،* 47:9 اَسلیگێن اِبرانی نبشتانکَ گوَشیت: «اِسپر»، که په سردار و هُکمرانان کار بندگَ بیت. هُدائیگ اَنت،
آ بێهساب مزن‌شان اِنت.