20
او هُداوند! بادشاها سۆب و پێرۆزی بدئے
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. داوودئے زَبور.
1 هُداوند ترا سکّی و سۆریانی رۆچا پَسّئو بدئیات،
آکوبئے هُدائے نام ترا نگهپان بات.
2 چه وتی پاکێن جاگها په تئو کُمک برسێنات و
چه سَهیونا ترا مَدَت کنات.
3 تئیی سجّهێن کُربانیگان وتی یاتا بدارات،
تئیی سۆچگی کُربانیگانی مَنّۆک بات. اۆشت...
4 تئیی دلئے واهگان برجاه دارات و
تئیی سجّهێن شئوربندیان کامیاب کنات.
5 تئیی سۆب و پێرۆزیا گۆن شادمانی کوکّار بکنێن و
وتی بئیرکا* 20:5 بئیرک، بزان پَرچم. تئیی نامئے سرا بُرزاد بچنڈێنێن.
هُداوند تئیی سجّهێن دَزبندیان پوره و سَرجم بکنات.
6 نون زانتُن که هُداوند وتی رۆگن پِر مُشتگێنا† 20:6 رۆگن پِر مُشگ، بزان په بادشاهیا گچێن کنگ. رَکّێنیت و
چه وتی پاکێن آسمانا آییا پَسّئوَ دنت،
گۆن وتی راستێن دستئے رَکّێنۆکێن واک و تاگتا.
7 لهتێن وتی اسپ و اَرّابهانی‡ 20:7 اَرّابه، بزان مزنێن مَنسبدارانی هما گاڑی که اسپیَ کَشّنت. سرا پَهرَ کننت،
بله ما وتی هُداوندێن هُدائے نامئے سرا پَهرَ کنێن.
8 آ سرێن‌پرۆشَ بنت و کپنت،
بله ما پادَ کاێن و مُهرَ اۆشتێن.
9 او هُداوند! بادشاها سۆب و پێرۆزی بدئے.
تئوار که کنێن، مئے پَسّئوا بدئے.