1 وهدے ایسّا چه کۆها اێر کپت، مردمانی مزنێن مُچّیے آییئے رندا گۆن کپت. 2 یک مردے که آییا سْیَه‌گَرّئے† 8‏:2 اَسلیگێن یونانی زبانئے لبز، په سْیَه‌گَرّ و بَگ، بزان جُزام و په دگه تَهر تَهرێن گَرّان هم کار بندگَ بیت. نادْراهیا گپتگ‌اَت ایسّائے کِرّا آتک، آییئے پادان کپت و گوَشتی: «او واجه! اگن تئو بلۆٹئے، منا وشّ و پَلگار کرتَ کنئے.» 3 ایسّایا دست شهارت، دستی پِر مُشت و گوَشتی: «منَ لۆٹان، وشّ و پَلگار بئے.» هما دمانا مرد چه سْیَه‌گَرّا پَلگار بوت. 4 گڑا ایسّایا گۆن آییا گوَشت: «هُژّار بئے! هچکَسا چه اے هبر و هالا سهیگ مکن، بله برئو، وتا دینی پێشوایا پێش بدار و هما کُربانیگا بکن که موسّائے شَریَتا نبیسگ بوتگ، تانکه په آیان گواه و شاهدیے ببیت.»

5 وهدے ایسّا کَپَرناهومئے شهرا رَست، یک رومی پئوجی اَپسرے آییئے کِرّا آتک، مِنّتگیری کرت و گوَشتی: 6 «او واجه! منی هِزمتکارێن بچک لۆگا لَنگ و مُنڈ اِنت و کپتگ، سکّێن درد و دۆران دُچار اِنت.» 7 ایسّایا گوَشت: «گڑا منَ کایان، آییا دْراهَ کنان.» 8 پئوجی اَپسرا پَسّئو دات: «او واجه! منَ نکرزان که تئو منی لۆگا بیائے، تئو تهنا هُکم بکن، منی هِزمتکار دْراهَ بیت. 9 چیا که من هم وتی مسترانی هُکمئے چێرا آن و منی دستئے چێرا هم سپاهیگ هست. اگن کَسێا هُکم بکنان: ‹برئو،› آ رئوت و اگن کَسێا بگوَشان: ‹بیا،› آ کئیت. اگن وتی هِزمتکارا بگوَشان: ‹اے کارا بکن،› آ کنت.» 10 وهدے ایسّایا اے هبر اِشکت، هئیران بوت و گۆن وتی همراهان گوَشتی: «شمارا راستێنَ گوَشان که اِسراییلیانی نیاما هم من چُشێن مُهرێن سِتک و باور ندیستگ. 11 بزانێت که چه رۆدراتک و رۆنِندا‡ 8‏:11 رۆنند، بزان هما نێمگ که رۆچَ نندیت، مَگرِب. بازێن مردمَ کاینت و گۆن اِبراهێم، اِسْهاک و آکوبا آسمانی بادشاهیئے مهمانیا یکّێن پَرزۆنَگئے§ 8‏:11 پَرزۆنَگ، بزان سُپره. چپّ و چاگردا نندنت، 12 بله اے بادشاهیئے چُکّ و اۆبادگ* 8‏:12 اے بادشاهیئے چُکّ و اۆبادگ، بزان اِسراییلیانی چُکّ و چُکّزاتک. ڈنّا تهاریا دئور دئیگَ بنت. اۆدا گرێونت و دنتان په دنتانَ دْرُشنت.» 13 گڑا ایسّایا گۆن پئوجی اپسرا گوَشت: «برئو، اَنچش که تئیی باور اِنت، گۆن تئو هما ڈئولا بیت.» آییئے هِزمتکارێن بچک هما دمانا دْراه بوت.

14 وهدے ایسّا پِتْرُسئے لۆگا شت، دیستی پِتْرُسئے وَسّیگ تپیگ اِنت و نِپادئے سرا وپتگ. 15 ایسّایا وتی دست آییئے دستئے سرا پِر مُشت، تَپی سِست، آ پاد آتک و ایسّائے هِزمت کنگا لگّت.

16 بێگاها مردمان بازێن جِنّی گنۆک ایسّائے کِرّا آورت، آییا گۆن وتی یکّێن هبرا جِنّ چه آیان کَشّتنت و سجّهێن نادْراه وشّ و دْراه کرتنت. 17 اے ڈئولا اِشئیا نبیئے پێشگۆیی پوره و سَرجم بوت: آییا مئے نِزۆری دور کرتنت و نادْراهی برتنت.† 8‏:17 اِشئیا نبیئے کتاب 53‏:4.

18 وهدے ایسّایا وتی چپّ و چاگردا مردمانی مُچّی دیست، پرمان دات و گوَشتی: «بیاێت، گوَرمئے دومی نێمگا رئوێن.» 19  شَریَتئے زانۆگرے آییئے کِرّا آتک و گوَشتی: «او استاد! هر جاه که تئو رئوئے من تئیی همراهَ بان.» 20 ایسّایا گوَشت: «رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله منا که انسانئے چُکّ‡ 8‏:20 دانیال نبیا اے پِرنام په یک هَستیێا کار بستگ که آ چه آسمانا کئیت. ایسّا مَسیها اے پِرنام په وت زرتگ تان مردم بزاننت که آ چه آسمانا آتکگ و هما واده داتگێن مَسیه اِنت. آن په سرئے اێر کنگا هچ جاگه نێست.» 21 دگه یک مریدێا گۆن آییا گوَشت: «او واجه! منا مۆکل بدئے پێسرا رئوان وتی پتا کبرَ کنان.» 22 ایسّایا گوَشت: «بیا، منی رَندگیریا بکن، بِلّ که مُردگ وتی مُردگان وت کَبر و کپنَ کننت.»

23 ایسّا بۆجیگا سوار بوت، مرید هم سوار بوتنت. 24 یک اَناگت§ 8‏:24 اَناگت، بزان یک اَناگت، اَچانَک، ناگهان. ترندێن توپّانے بوت و چئول و مئوجان بۆجیگ مان رُپت، بله ایسّا واب اَت. 25 مرید آییئے کِرّا آتکنت، آگاهِش کرت و گوَشتِش: «او هُداوند! مارا برَکّێن، که اێر بکّگی* 8‏:25 بُکّگ، بزان آپا اێر رئوگ، بُڈّگ، گَرک بئیگ. و مِرَگی اێن.» 26 گۆن آیان گوَشتی: «او کَمباوران! شمارا چیا تُرسیت؟» رَندا پاد آتک، گوات و گوَرمی هَکّل داتنت و توپّان پَهک اێرمۆش بوت. 27 آ سجّهێن بَه منتنت و گوَشگا لگّتنت: «اے چۆنێن مردمے که گوات و چئول هم اِشیئے هُکما مَنّنت.»

28 وهدے ایسّا مَزَن‌گوَرمئے دومی پهناتا، گَداریانی† 8‏:28 لهتێن دَزنبشتا آتکگ: «گِراسیانی» یا «گِرگِسیانی». سرڈگارا رَست، گڑا دو مردم که چه کبرستانا در آتکگ‌اَت، گۆن آییا دُچار کپتنت.‡ 8‏:28 دُچار کپگ، بزان ڈیکّ ورگ، یکدگرا گِندگ. آیان جِنّ پِر اَت و همینچُک وَهشی و تُرسناک اتنت که کَسّێا چه آ راها گوَستَ نکرت. 29 آیان کوکّار کرت و گوَشت: «او هُدائے چُکّ! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ چه گیشّێنتگێن وهدا§ 8‏:29 اِدا گیشێنتگێن وهدئے مانا آهِرتئے رۆچ اِنت. پێسر، په مئے اَزاب دئیگا آتکگئے؟»

30 چه آیان کمّے گِستا* 8‏:30 گِستا، بزان دور، یک کِرّ، جتا. و آ کَشتر، هوکّانی رمگے چَرگا اَت. 31 گڑا پلیتێن روهان چه ایسّایا دَزبندی کرت و گوَشت: «اگن تئو مارا چه اے مردمان درَ کنئے، گڑا راه دئے که هوکّانی جسما پُترێن.» 32 ایسّایا گۆن آیان گوَشت: «بپُترێت!» نون آ در آتک و هوکّانی جسما پُترتنت و هوکّانی سجّهێن رمگ چه جُمپا جَهلگا اێر کپانا گوَرما بُکِّت و مُرتنت. 33 گڑا هوکّانی شوانگ شهرا تتکنت و اے سجّهێن هال و جِنّی گنۆکانی سرگوَستِش په مردمان رسێنت. 34 گڑا شهرئے سجّهێن مردم ایسّائے چارگا آتکنت و گۆن آییا دَزبندی‌اِش کرت که آیانی سرڈگارا یله بدنت و برئوت.