9
دوازدهێن کاسِدانی اِهتیار
(مَتّا 10:5–15؛ مَرکاس 6:7–13)
1 ایسّایا وتی دوازدهێن کاسِد لۆٹتنت، آیانا سجّهێن جِنّ و پلیتێن روهانی در کنگ و ناجۆڑیانی دْراه کنگئے زۆر و اِهتیاری هم دات. 2 په هُدائے بادشاهیئے جار جنَگ و نادْراهانی دْرهبکشیا راهی داتنت. 3 گوَشتی: «راها، گۆن وت چیزّے مبرێت، نه اَسا و دَزلَٹّے، نه لۆت* 9:3 لۆت، بزان تورگ، پێلک، پێلگ. و تورگے، نه نان و تۆشگ، نه زَرّ و نه گێشێن جامگ. 4 وهدے لۆگێا رئوێت، تان شهرئے یله دئیگا هما لۆگا بمانێت. 5 اگن یک شهرێئے مردم شمارا وشّ‌آتکَ نکننت، گڑا در آیگئے وهدا، وتی پادانی دَنزان همۆدا بچَنڈێت و بتکێنێت تان آیانی هِلاپا شاهدی ببیت که شما هُدائے کُلئو په آیان رَسێنتگ.» 6 گڑا ایسّائے مرید در کپت و مێتگ په مێتگ هر جاه، وشّێن مستاگِش په مردمانَ رَسێنت و نادْراهێن مردمِش دْراهَ کرتنت.
هیرودیسئے پرێشانی
(مَتّا 14:1–12؛ مَرکاس 6:14–29)
7 وهدے جَلیلئے هاکم هیرودیس، چه اے سجّهێن هبر و هالان سَهیگ بوت، پرێشان و تکانسر† 9:7 تکانسر، بزان کَسے که پِگری گِرِپت و جنجالا کپتگ، سَربَتَگ. بوت چیا که لهتێن مردم ایسّائے بارئوا چُش گوَشگا اَت: «آ، یَهیا اِنت که پدا چه مُردگان زندگ بوتگ،» 8 دگه لهتێن گوَشگا اَت که «اِلیاس نبی زاهر بوتگ،» و دگه لهتێن چُش هم گوَشگا اَت که «چه پێشی زمانگئے پئیگمبران یکّے که پدا زندگ بوتگ.» 9 گڑا هیرودیسا گوَشت: «یَهیائے سر وه من بُرِّتگ، نون اے کئے اِنت که آییئے بارئوا من اے ڈئولێن هال اِشکنگا آن؟» آ په ایسّائے گِندگا هُدۆناک‡ 9:9 هُدۆناک، بزان واهگدار، اَرمانی، لۆٹۆک، دلمانگ. اَت.
پنچ هزار مردما وراک دئیگ
(مَتّا 14:13–21؛ مَرکاس 6:30–44؛ یوهَنّا 6:1–14)
10 وهدے ایسّائے کاسِد چه وتی سپرا پِر ترّت و آتکنت، وتی کرتگێن کارانی هالِش ایسّایا سر کرت. گڑا ایسّایا آ گۆن وت همراه کرتنت و بئیت‌سئیدا نامێن شهرێا شت تانکه چه مردمان دور و گِستا ببنت. 11 بله وهدے مردم سَهیگ بوتنت، آییئے رَندا راه گپتنت. ایسّایا آ وشّ‌آتک کرتنت، هُدائے بادشاهیئے بارئوا سر و سۆج داتنت و نادْراهێن مردم هم وشّ و دْراه کرتنت.
12 رۆنندئے وهدا، دوازدهێن کاسِد آتکنت و گوَشتِش: «نون اے مردمان راه دئے که اے گوَر و کِرّانی مێتگ و بازاران برئونت و په وت ورگ و وابجاهے شۆهاز بکننت، چیا که اِدا بَرّ و گیابانێن جاگهے.» 13 بله ایسّایا گوَشت: «شما وت اِشان وراک بدئیێت.» آیان پَسّئو دات: «مئے کِرّا پنچ نَگَن و دو ماهیگا گێشتر چیزّے نێست، بله هئو، اگن برئوێن په اے سجّهێن مردمان وراک په بها بگرێن.» 14 چه آ مردمان، کِساس پنچ هزار مردێن اتنت. ایسّایا گۆن مریدان گوَشت: «مردمان پنجاه پنجاهئے ٹۆلیا بنندارێنێت.» 15 مریدان اَنچش کرت و مردم نندارێنتنت.
16 ایسّایا پنچێن نان و دوێن ماهیگ زرتنت و آسمانئے نێمگا چارت، هُدائے شُگری گپت و پدا نان و ماهیگی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنتی تانکه مردمانی سرا بهر بکننت. 17 سجّهێن مردمان لاپ‌سێرا ورگ وارت و اَنگت چه سر آتکگێن چُنڈان، دوازده سَپْت پُرّ بوت.
پِتْرُسئے گواهی
(مَتّا 16:13–28؛ مَرکاس 8:27–33)
18 یک رۆچے، ایسّا اێوکا دْوا کنگا اَت و مرید گۆن آییا گۆن اتنت. چه مریدان جُستی کرت: «مردم منی بارئوا چے گوَشنت، من کئے آن؟» 19 آیان پَسّئو دات: «لهتێنَ گوَشیت تئو پاکشۆدۆکێن یَهیا ائے و لهتێنَ گوَشیت تئو اِلیاس نبی ائے. دگه لهتێن چُش هم گوَشیت، تئو چه پێسریگێن زمانگئے آ دگه نبیان یکّے ائے که پدا زندگ بوتگئے.» 20 آییا جُست کرت: «شما وت منی بارئوا چے گوَشێت، من کئے آن؟» پِتْرُسا پَسّئو دات: «تئو هُدائے راه داتگێن هما مَسیه ائے.»
وتی مَرکئے بارئوا ایسّائے ائولی پێشگۆیی
21 بله ایسّایا آ هُکم کرتنت که «اے هبرا گۆن هچکَسا مگوَشێت.» 22 گوَشتی: «انسانئے چُکّ باید اِنت بازێن سکّی و سۆری بسگّیت. کئومئے کماش، مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر اَلّما آییا ممَنّنت و بکۆشارێننت و سئیمی رۆچا پدا زندگ ببیت.»
ایسّائے رَندگیری
(مَتّا 10:38–39؛ 16:28؛ مَرکاس 8:34—9:1)
23 ایسّایا سجّهێن مردم گوَشتنت: «اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، وتی دلئے واهگ و لۆٹان یله بدنت و هر رۆچ وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت§ 9:23 سَلیب بَڈّا کنگئے مکسد ایسّائے واهگانی پوره کنگ اِنت. و منی راها گام بجنت. 24 هرکَس که وتی ساهئے رَکّێنگئے جُهدا ببیت، آییا باهێنیت.* 9:24 باهێنگ، بزان گار دئیگ، چه دست دئیگ. بله آ که په منیگی وتی ساها باهێنیت، آییا رَکّێنیت. 25 اگن یکّێا سجّهێن دنیا برسیت بله وتی ساها بباهێنیت، چۆنێن سۆبے بارت و چے کَٹّتَ کنت؟ 26 اگن کَسے چه من و منی هبران لَجّ† 9:26 لَجّ، بزان شَرم، هجالت. بکنت، گڑا انسانئے چُکّ هم، آ وهدی که گۆن وتیگ و آسمانی پتئیگ و پاکێن پرێشتگانی شان و شئوکتا اے جهانا پدا کئیت، چه آییا لَجَّ کنت. 27 بله من شمارا راستێنَ گوَشان، اِدا لهتێن مردم اۆشتاتگ که تان آیانی دێما هُدائے بادشاهی پَدّر مبیت، مَرکئے تاما نچَشنت.»
ایسّائے دێم و دْرۆشمئے دْرپشناکی
(مَتّا 17:1–9؛ مَرکاس 9:2–9)
28 چه اے هبران، کِساس هشت رۆچا رَند، ایسّایا پِتْرُس، یوهَنّا و آکوب همراه کرتنت و په دْوایا یک کۆهێئے سرا شت. 29 وهدے ایسّا دْوا کنگا اَت، آییئے دێمئے رَنگ بدل بوت و گوَرئے گُد سکّ اِسپێت بوت و دْرپشگا‡ 9:29 دْرپشگ، بزان شهم جنَگ، رُژنا بئیگ، جلشکگ. لگّتنت. 30 یک اَناگت دو مردم پَدّر بوت و گۆن ایسّایا هبر کنگا اتنت، یکّے موسّا و آ دگه اِلیاس اَت. 31 آ دوێن گۆن مزنێن شان و شئوکتێا زاهر بوتنت و ایسّائے مَرکئے بارئوا هبر کنگا اتنت که اَلّما اورْشَلیما بئیگی اَت.
32 پِتْرُس و آییئے همراه آکوب و یوهَنّا سکّ وابێنگ اتنت، بله وهدے شَرّ آگاه بوتنت، گڑا دیستِش که ایسّا په شان و شئوکتے گۆن موسّا و اِلیاسا یکجاه اۆشتاتگ. 33 وهدے آ دوێن ایسّایا رُکست کنگ و رئوگی اتنت، پِتْرُسا گوَشت: «واجه! مئے اِدا بئیگ سکّ شَرّ اِنت، بِلّ که ما سئے ساهگ و کاپارَ§ 9:33 کاپار، کاپَر، کَپَر. بندێن، یکّے په تئو، یکّے په موسّا و دگرے په اِلیاسا.» بله پِتْرُسا وت نزانت چے گوَشگا اِنت.
34 اَنگت پِتْرُس هبرا اَت که جمبرێا* 9:34 جَمْبَر، بزان اَبر. آیانی سرا ساهگ کرت. وهدے جمبر آیانی سرا ساهێل بوت مریدان تُرست. 35 چه جمبرا تئوارے رُست: «اے منی گچێنی بَچّ اِنت. شما اِشیئے هبران گۆش بدارێت.» 36 تئوارئے اِشکنگا رَند، مریدان ایسّا اێوکا دیست. آیان اے سَرگوَست وتی دلا داشت و آ وهدا وتی دیستگێنِش گۆن هچکَسا نگوَشت.
جِنّی بچکێئے دْرهبکشی
(مَتّا 17:14–18؛ مَرکاس 9:14–27)
37 دومی رۆچا وهدے ایسّا و سئیێن مرید چه کۆها اێر آتکنت، مردمانی مزنێن مُچّیے آتک و گۆن ایسّایا دُچار کپت. 38 چه مردمانی نیاما یک مردمێا کوکّار کنانا گوَشت: «او استاد! گۆن تئو دَزبندیَ کنان که ترا منی بچکئے سرا بَزّگ ببیت، آ منی یکّێن چُکّ اِنت. 39 جِنّے اَناگه منی چُکّا گیپت و ژامبلێنیت† 9:39 ژامبلێنگ، بزان چیزّێئے گِرگ و په ترندی سُرێنگ و لَرزێنگ. و هما دمانا چُکّ جاک و کوکّارَ کنت، کَپ و گَجَّ بیت. آییا باز کمّ یلهَ دنت و لۆٹیت آییا بکُشیت. 40 من گۆن تئیی مریدان دَزبندی کرت که اے جِنّا بکَشّنت، بله آیان کَشّت نکرت.» 41 ایسّایا گوَشت: «او بێباور و گُمراهێن نَسل و پدرێچ! من تان کدێنا گۆن شما بمانان و بسگّان؟ چُکّا اِدا بیار.» 42 وهدے چُکّ پێداک اَت، جِنّا ژامبلێنت و ڈگارا جت. ایسّایا جِنّ گۆن نِهرّ و هَکّلان مان بست، چُکّ دْراه کرت و پتئے دستا دات. 43 سجّهێن مردم چه هُدائے مزنیا هئیران بوت و بَه منتنت.
ایسّائے مَرکئے دومی پێشگۆیی
(مَتّا 17:22–23؛ مَرکاس 9:30–32)
وهدے سجّهێن مردم چه ایسّائے مۆجزه و اَجَبێن کاران هئیران اتنت، گۆن وتی مریدان گوَشتی: 44 «منی اے هبران په شَرّی دلگۆش کنێت، انسانئے چُکّ گۆن دَگا‡ 9:44 دَگا، بزان پرێب، رپک. اَربی و پارسیا «خیانت». و درۆهگ مردمانی دستا دئیگَ بیت.» 45 بله مرید آییئے اے هبرا سرپد نبوتنت، چیا که په آیان رَمز و رازے اَت. چه ایسّایا جُست کنگِش هم تُرست.
مزنی چی اِنت؟
(مَتّا 18:1–5؛ مَرکاس 9:33–37)
46 ایسّائے مرید وت‌مان‌وتا اے گپّئے سرا دَپجاک کنگا اتنت: «بارێن، مئے نیاما سجّهێنانی مستر و کماش کئے اِنت؟» 47 ایسّایا آیانی دلئے هبر زانت و یک کَسانێن چُکّے وتی کَشا اۆشتارێنت و 48 گۆن مریدان گوَشتی: «هرکَس که په منی نامئیگی اے کَسانێن چُکّا گۆن وشواهگی بزوریت و وتی گوَرا بداریت، بزان آییا منا زرتگ و مَنِّتگ. هرکَس که منا بمَنّیت هما هُدایا مَنّیت که منا راهی داتگ، چیا که چه شما، هما مستر اِنت که وتا چه سجّهێنان کَسترَ زانت.»
آ که شمئے بدواه نه‌اِنت، گۆن شما اِنت
(مَرکاس 9:38–40)
49 یوهَنّایا گۆن ایسّایا گوَشت: «واجه! ما یک مردے دیست که گۆن تئیی نامئے گِرگا چه مردمان پلیتێن روهان درَ کنت، بله ما آ مَکَن و مَنَه کرت، چیا که آ مرد چه ما نه‌اَت.» 50 ایسّایا گوَشت: «نه، اے کارا مکنێت، چیا که اگن کَسے شمئے بدواه مبیت، گۆن شما اِنت.»
سامِریانی نمَنّگ
51 وهدے ایسّائے چست بئیگ و آسمانا رئوگئے وهد نزّیک بوت، گڑا گۆن دلجمێن شئورے دێم په اورْشَلیما سر گپت. 52 بله چه وتا پێسر، لهتێن کاسِدی راه دات. آ شتنت و سامِریانی یک مێتگێا رَستنت تانکه چه آییئے آیگا پێسر، په آییا تئیاری بکننت. 53 بله اۆدئے مردمان ایسّا وشّ‌آتک نکرت چیا که آ اورْشَلیما رئوگا اَت.§ 9:53 اورْشَلیم، یَهودیانی پاکێن شهر اَت، بله سامِریان اورْشَلیم پاکێن شهرے نمَنّت. 54 وهدے ایسّائے مرید، آکوب و یوهَنّا چه اے هالا سَهیگ بوتنت، گوَشتِش: «او هُداوند! تئو رزا دئیئے ما چه هُدایا بلۆٹێن که چه آسمانا آسے راه بدنت و اِشان بسۆچیت و هاک و پُر بکنت؟» 55 بله ایسّایا چَکّ تَرّێنت، آ نِهرّ و هَکّل داتنت.* 9:55 لهتێن دَزنبشتا آتکگ: ایسّایا گێش کرت: «شما نزانێت گۆن کجام روها همگرَنچ اێت. چیا که انسانئے چُکّ په مردمانی گار و تباه کنگا نئیاتکگ، په آیانی رَکّێنگا آتکگ.» 56 رَندا گۆن وتی مریدان، دگه مێتگێا شت.
کئے ایسّائے مرید بوتَ کنت؟
(مَتّا 8:19–22)
57 ایسّا و آییئے مرید، راها رئوگا اتنت. یک مردێا گوَشت: «هر جاه که تئو رئوئے من تئیی همراهَ بان.» 58 ایسّایا گوَشت: «رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله من که انسانئے چُکّ آن، منا په سرئے اێر کنگا هچ جاگه نێست.»
59 ایسّایا گۆن دگه مردێا گوَشت: «بیا، منی رَندگیریا بکن.» بله آییا پَسّئو دات: «او واجه! منا مۆکل بدئے پێسرا رئوان وتی پتا کبرَ کنان.» 60 ایسّایا گوَشت: «بِلّ که مُردگ وتی مُردگان وت کَبر و کپنَ کننت، تئو برئو و هُدائے بادشاهیئے وشّێن مستاگا په مردمان سر کن.»
61 دگرێا گوَشت: «او واجه! من تئیی رَندگیریا کنان، بله منا بِلّ تان پێسرا وتی لۆگئے مردمان رُکست بکنان.» 62 ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: «آ کَس که نَنگار کنگئے وهدا پُشتا چاریت، هُدائے بادشاهیئے هِزمتکاریئے لاهک نه‌اِنت.»
*9:3 9:3 لۆت، بزان تورگ، پێلک، پێلگ.
†9:7 9:7 تکانسر، بزان کَسے که پِگری گِرِپت و جنجالا کپتگ، سَربَتَگ.
‡9:9 9:9 هُدۆناک، بزان واهگدار، اَرمانی، لۆٹۆک، دلمانگ.
§9:23 9:23 سَلیب بَڈّا کنگئے مکسد ایسّائے واهگانی پوره کنگ اِنت.
*9:24 9:24 باهێنگ، بزان گار دئیگ، چه دست دئیگ.
†9:26 9:26 لَجّ، بزان شَرم، هجالت.
‡9:29 9:29 دْرپشگ، بزان شهم جنَگ، رُژنا بئیگ، جلشکگ.
§9:33 9:33 کاپار، کاپَر، کَپَر.
*9:34 9:34 جَمْبَر، بزان اَبر.
†9:39 9:39 ژامبلێنگ، بزان چیزّێئے گِرگ و په ترندی سُرێنگ و لَرزێنگ.
‡9:44 9:44 دَگا، بزان پرێب، رپک. اَربی و پارسیا «خیانت».
§9:53 9:53 اورْشَلیم، یَهودیانی پاکێن شهر اَت، بله سامِریان اورْشَلیم پاکێن شهرے نمَنّت.
*9:55 9:55 لهتێن دَزنبشتا آتکگ: ایسّایا گێش کرت: «شما نزانێت گۆن کجام روها همگرَنچ اێت. چیا که انسانئے چُکّ په مردمانی گار و تباه کنگا نئیاتکگ، په آیانی رَکّێنگا آتکگ.»