Soru: İsa günahlarımız için ölmeden önce insanlar nasıl kurtuluyorlardı?

Yanıt: İnsanın günaha düşüşünden beri, kurtuluşun temeli her zaman Mesih’in ölümü olmuştur., İsa’nın çarmıha gerilmesinden önce ya da sonra yaşayan kimse, dünya tarihindeki o eksensel olay [İsa’nın çarmıha gerilmesi] olmadan kurtulmaz. Mesih’in ölümü, Eski Antlaşma kutsallarının geçmişteki günahlarının ve Yeni Antlaşma [İncil] kutsallarının da gelecekteki günahlarının cezasını ödemiştir.

Kurtuluşun şartı her zaman iman olmuştur. Kişinin kurtuluş için imanının konusu her zaman Tanrı olmuştur. Mezmur yazarı, “Ne mutlu O'na sığınanlara!” diye yazmıştır (Mezmur 2:12). Yaratılış 15:6 bizlere, İbrahim’in Tanrı’ya iman ettiğini ve bunun da Tanrı’nın bunu ona aklanma sayması için yeterli olduğunu söyler (ayrıca bakınız Romalılar 4:3-8). İbraniler 10:10’un açıkça öğrettiği gibi, Eski Antlaşma’nın kurban sistemi günahları ortadan kaldırmak yerine Tanrı Oğlu’nun günahlı insanlık için kanını dökeceği güne işaret etmiştir.

Çağlardır değişen şey, inanlının imanının içeriğidir. Tanrı’nın neye inanılması gerektiği şartı Kendisinin insanlığa o zamana kadar verdiği vahiyleri temel alır. Buna ilerleyen vahiy adı verilir. Adem, Tanrı’nın Yaratılış 3:15’de verdiği vahiy olan kadının soyunun İblis’i yeneceği vaadine inanmıştı. Adem Tanrı’ya inanmıştı ve bunu Havva’ya verdiği isimle göstermişti (ayet 20) ve Rab onları kabul ettiğini onları derhal deriden giysilerle örterek göstermişti (ayet 21). O noktada Adem’in bildiği her şey bu kadarla sınırlıydı ama bildiklerine inanmıştı.

İbrahim Tanrı’ya, Tanrı’nın kendisine Yaratılış 12 ve 15’de verdiği vaatlere ve yeni vahye göre O’na inandı. Musa’dan önce yazılı Kutsal Yazılar yoktu ama insanlık Tanrı’nın vahyettiklerine karşı sorumluydu. Eski Antlaşma boyunca, inanlılar Tanrı’nın bir gün günah sorunlarını halledeceğine inandıkları için kurtuluşa erişmişlerdi. Günümüzde bizler imanımız için, O’nun günahlarımız için gerekeni İsa’nın çarmıha gerilmesinde gerçekleştirdiğine inanarak geriye dönüp geçmişte gerçekleşen bu olayı temel alıyoruz (Yuhanna 3:16; İbraniler 9:28).

Ya Mesih’in zamanındaki, O daha çarmıha gerilmeden ve dirilmeden önce yaşayan inanlılar? Onlar neye inanıyorlardı? Mesih’in çarmıhta kendi günahları için öleceğini tam olarak anlıyorlar mıydı? İsa hizmetinin son zamanlarında şöyle yapmıştı: “Bundan sonra İsa, kendisinin Yeruşalim'e gitmesi, ileri gelenler, başkâhinler ve din bilginlerinin elinden çok acı çekmesi, öldürülmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini öğrencilerine anlatmaya başladı” (Matta 16:21-22). Öğrencilerinin bu mesaja tepkisi nasıl mı olmuştu? “Bunun üzerine Petrus O'nu bir kenara çekip azarlamaya başladı. ‘Tanrı korusun, ya Rab! Senin başına asla böyle bir şey gelmeyecek!’ dedi.” Petrus ve diğer öğrenciler gerçeğin tamamını bilmiyorlardı, buna karşın Tanrı’nın günah sorunlarının gereğini yapacağına inandıkları için kurtulmuşlardı. Tanrı’nın bunu nasıl yapacağını, Adem’den, İbrahim’den, Musa’dan ya da Davut’tan daha çok bilmiyorlardı ama Tanrı’ya inanıyorlardı.

Günümüzde bizler, İsa Mesih’in dirilmesinden önce yaşayan insanlardan daha çok vahye sahibiz; resmin bütününü biliyoruz. “Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir”” (İbraniler 1:1-2). Kurtuluşumuz hâlâ Mesih’in ölümünü temel alır, kurtuluş için hâlâ imanımız gereklidir ve imanımızın konusu hâlâ Tanrı’dır. Bugün bizim için, imanımızın içeriği İsa Mesih’in günahlarımız için öldüğü, gömüldüğü ve üçüncü gün dirilmiş olduğudur (1 Korintliler 15:3-4).