प्रश्न: येश शू ख्रीष्ट को हुनुहुन्छ?

उत्तर: प्रतिकुल प्रश्न, के परमेश्वरको अस्तित्व छ, धेरै थोरै मानिसहरुले प्रश्न गरेका छन् कि येशू ख्रीष्ट बाँच्नुभयो । यो सामान्यतया स्वीकार गरियो कि येशू साँच्चैनै मानिस हुनुहुन्थ्यो । जो झण्डै २००० वा २००८ वर्षअगाडि यस पृथ्वीको इस्रायलमा हिंड्नुभयो । येशूको विषयमा जब विवाद शरुहुन्छ, पुर्ण पहिचानको तर्क गरियो । झण्डै प्रत्येक मुख्यर् धर्मले शिक्षा दिन्छकि येशू अगमवक्ता हुनुहुन्थ्यो वा असल शिक्षा वा परमेश्वरको मान्छे । समस्या यो हो, बाइबलले हामीलाई यो भन्छ कि येशू अगमवक्ता, असल शिक्षक अथवा परमेश्वरको मान्छेभन्दा पनि असिमित हुनुहुन्थ्यो । निर्णय

C.S. Lewis ले उनका Mere Christianity पुस्तकमा निम्न कुराहरु लेख्नुहुन्छ : "म यहाँ जरैबाट कुनैलाई भन्ने कोशिष गरिरहेको छ, कि मानिसहरुले वारम्वार उहाँ -येशूख्रीष्ट) को बारेमा साँच्चिकै मुर्ख कुरा भनेको : म येशूलाई महान नैतिक शिक्षकको रुपमा स्वीकार्न तयार छ, तर म उहाँको परमेश्वर हुँ भन्ने दावीलाई स्वीकार गर्दिन" । त्यो एउटा कुरा हामी भन्न सक्दैनौ । मान्छे जो केवल मान्छे मात्रै हुनुहुन्थ्यो र भन्नुभयो, केहि कुरामा येशू महान नैतिक शिक्षक हुनुहुन्छ भनेर भन्न सकिन्न । उहाँ बौलाहा हुनुहुन्थ्यो कि, मान्छेकै आकारमा जसले भन्छन् उहाँ आधा पकाएको काँचो अण्डा हो वा सायद उहाँ नर्कको शैतान हुनुहुन्छ । तपाईको इच्छा तपाईले बनाउन सक्नुहुन्छ । सायद यो मान्छे थियो र के यो परमेश्वरको पुत्र हो अथवा बरु मर्ुखमान्छे हो अथवा केही खराबी थियो । तपाईले उहाँको मुर्खतामा हिर्काउन सक्नुहुन्छ, तपाईले उहाँलाई बुझ्न सक्नुहुन्छ, तपाईले उहाँलाई मार्न सक्नुहुन्छ अथवा उहाँको खुट्टालाई तल खसाल्न सक्नुहुन्छ र प्रभु र परमेश्वर भनि बोलाउन सक्नुहुन्छ तर अब उहाँ महान मानविय शिक्षक भएको बारेमा कुनै वेकारको/वाहियात कुरामा कुनै र्समर्थन गरेर माथि नआऔं । हामीमा खुल्ला विकल्प त्यो उहाँले छोड्नुभएको छैन । उहाँले त्यो बारेमा केहि वास्ता पनि राख्नुभएन ।

त्यसैले, कसले येशू हुने तुल्याउनुभयो - बाइबलले के भन्छ उहाँ को हुनुहुन्थ्यो भनेर - प्रथमतः यूहन्ना १०:३० मा येशूको वचन हेरौं, "म र पिता एकै हौं" । पहिलो झलकमा सरसरी पढ्दा, यो देखिंदैन कि परमेश्वर उहाँनै हुनुहुन्छ भनि दावी गर्नुभएको । जे भएपनि यहूदीहरुलाई हेरौं । उहाँको भनाइलाई प्रतिक्रिया जनाउँछन्, "असल कामको लागि हामी तिमीलाई ढुंगाले हान्दैनौ, तर्रर् इश्वरनिन्दा गरेको कारणले, किनकि तिमी मानिस भएर पनि

आफैलाई परमेश्वर तुल्याउँछौं" । उहाँ परमेश्वर हुँ भनि तुल्याउँनुभएको हो भन्ने येशूको भनाईलाई यहूदीहरुले बुझे । निम्न पदहरुमा यहूदीद्धारा भनेका कुरा येशूले सच्याउँदैनन्, परमेश्वर हुँ भनि मैले तुल्याएको छैन । त्यसले संकेत गर्छ कि उहाँ परमेश्वर हुनु हुन्थ्यो भनि येशूले साँच्चै भनि रहनुभएको थियो, घोषणा गर्दै, म र पिता एकै हौं -यूहन्ना १०:३०, ८:५८) अर्को उदाहरण हो । येशले तिनीहरुलाई भन्नभयो, साच्चै म तिमीहरुलाई भन्दछ, "अब्राहाम हुनुभन्दा अघिबाटै म छदैछ" । फेरि प्रतिउत्तरमा, यहूदीहरुले ढुंगा उठाएर हिर्काउने कोशिष गर्छन् -यूहन्ना ८:५९) । येशूले घोषणा गर्दै उहाँको पहिचानमा "म हुँ", यो चाँहि परमेश्वरको नाउँमा प्रत्यक्ष निवेदन पुरानो करारको हो -प्रस्थान ३:१४) । किन यहूदीहरुले फेरि येशूलाई ढंुगाले हान्न चाहन्थे - यदि उहाँले केहिपनि भन्नुभएको थिएन, जे तिनिहरुले विश्वास गरे परमेश्वरको निन्दा भएको, नामको, परमेश्वर हुँ भनि तुल्याएको - यूहन्ना १:१ ले भन्छकि, "वचन परमेश्वर हुनुहुन्थ्यो" । यूहन्ना १:१४ ले भन्छकि, "वचन देहधारी हुनुभयो" । यसले स्पष्ट संकेत गर्छकि येशूनै देहधारी परमेश्वर हुनुहुन्छ । थोमा येशूको चेलाले येशूलाई स्पष्ट भन्यो, "मेरो प्रभु र मेरो परमेश्वर" -यूहन्ना २०:२८) । येशूले उसको कुरालाई सच्याउनुहुदैन । पावल प्रेरित उहाको वर्णन गर्छन्, "मेरो परमेश्पर र मेरो मुक्तिदाता येशूख्रीष्ट" -तितस २:१३) । प्रेरित शिमोन पत्रुसले पनि उस्तै भन्छन्, "हाम्रो परमेश्वर र मुक्तिदाता येशूख्रीष्ट" -२ पत्रुस १:१) । येशूख्रीष्टको गवाही पिता परमेश्वर हुनुहुन्छ, येशू को परिचय दिनुहुन्छ, तर पु त्रको बारेमा उसले भन्छ, "ओ परमेश्वर तपाईको सिंहासन अनन्त सम्मका लागि र धार्मिकता तपाईको राज्यको मुकुट हुनेछ" । पुरानो करारले येशूको भविष्यवाणीहरु गर्छन् ।

उहाँको दैविक शक्तिको घोषणा गर्छ, "हाम्रा निम्ति पुत्र जन्मन्छ, पुत्र हाम्रो निन्ति दिइएको छ, र शासन उहाको काधमा हुनेछ र उहा अचम्मको सल्लाहकार कहलाइनुहुनेछ, शक्तिशाली परमेश्वर, अनन्तको पिता, शान्तिका राजकुमार" ।

त्यसैले जब C.S. Lewis ले तर्क गरे येशूलाई असल शिक्षक हुनुहुन्छ भनि विश्वास गरेको यो एउटा विचार होइन । येशूले स्पष्ट र सत्य तरिकाले परमेश्वर हु भनि तुल्याउनुभयो । यदि उहा परमेश्वर होइन भने त्यसपछि उहा झुटो बोल्ने हुनुहुन्छ । त्यसकारण उहा भविष्यका होइन, असल शिक्षक होइन अथवा परमेश्वरको मान्छे होइन । येशूका वचन टाढा छन् भन्ने कुरामा व्याख्या गर्ने कोशिष गरिन्छ, आधुनिक विद्धान्हरु दावीर् गर्छन्, येशू ऐतिहासिक सत्य । उहाँलाई बाइबलले उपाधी दिएको धेरै कुराहरु भनेको छन् । हामी को हौं र परमेश्वरको वचनमा तर्क गर्ने उहाँले के गर्नुभयो वा के गर्नुभएन भनेर सरोकार राख्ने - येशूले के गर्नुभयो/के गर्नुभएन भनेर विद्धान्ले कसरी २००० वर्षयेशूबाट हटेर गएको कुरा भन्न सक्छन् - येशूसंग राम्रो अन्तरदृष्टि छ, येशूले के गर्नुभयो, केर् गर्नुभएन भनेर विद्धान्ले कसरी २००० वर्षअगाडि येशूबाट हटेर गएको कुरा भन्न सक्छ के त्यो जो उहाँसंग बस्यो, सं गै सेवा गर्यो र येशूद्धारा पढ्यो उहाँ आफैबाट - -यू हन्ना १४:२६) । किन येशू माथिको सत्य पहिचानको प्रश्न त्यति धेरै महत्वपुर्ण छ - किन येशूनै परमेश्वर हुन कि होइनन् भन्ने कुरा गर्छन् – महत्वपुर्ण कारण छ कि येशूसंग परमेश्वर होइन भने उहाँको मृत्युले पुरै संसारको पापका लागि चुकाउनुभएको मुल्य उपयुक्त हुदैनथ्यो होला र -१ यूहन्ना २:२) मात्र परमेश्वरले साँचो अनन्तको दण्डको मुल्य चुकाउन सक्नुहुन्छ –रोमी ५:८, २ कोरिन्थी ५:२१) । येशू परमेश्वर हुनुहुन्थ्यो त्यसकारण उहाले हाम्रो ऋणको मुल्य चुकाउन सक्नुभयो । येशू मानिस हुनुभएको थियो त्यसैले उहा मर्न सक्नुभयो । येशूख्रीष्टमा मात्रै विश्वासद्धारा मुक्ती उपलब्ध छ, उहाँ मुक्तीको एकमात्र बाटो हुनुहुन्छ । येशूको देखासिकी यो हो, किनिकी उहाँले दावी गर्नुभयो, बाटो, सत्य र जिवन म नै हुँ मद्धारा बाहेक कोही पनि पिताकहाँ पुग्न सक्दैन ।

प्रश्न: के येशू परमेश्वर हुनुहुन्छ?

उत्तर: येशूले बाइबलमा प्रमाणित गर्नुभएको छैन, उचित शब्दहरु भनेर, "म परमेश्वर हुँ " त्यो मानेमा होइन, जे भएपनि किनभने उहाँले दाबी गर्नुभएन कि उहाँ परमेश्वर हुनुहुन्छ ।

उदाहरण लिऊः येशूका शब्दहरु यूहन्ना १०:३० मा, "पिता र म एक हौ", पहिलो हेराइमा यो कुरा देखिन्न कि परमेश्वर हुँ भनि दाबी गर्नुभएको । जे भएपनि, यहुदीहरुलाई हेरौ, उहाँको भनाइमा यहुदीहरुको प्रतिक्रिया, "असल कामको लागि हामी तिमीलाई ढुंगाले हान्दैनौ, तर्रर् इश्वरनिन्दा गरेको कारणले, किनकि तिमी मानिस भएर पनि आफैलाई परमेश्वर तुल्याउँछौं" -यूहन्ना १०३३०) । यहूदीहरुले येशूलाई चिने, यो भनाइले उहाँ परमेश्वर हुनुहुन्छ भनि दाबी गर्दछ । यहाँ उल्लेख गरिएका पदहरुमा येशूले यहूदीहरुको भनाइमा सच्याउँदैनन् । "मैले परमेश्वर हुँ भनेर दाबी गरेको छैन" । यसले त्यो संकेत गर्छ कि येशूले साच्चै भनिरहन भएको थियो कि उहाँनै परमेश्वर हुँ भनि घोषणा गर्दै, "पिता र म एक हौं -यूहन्ना १०:३०)" । यूहन्ना ८:५८ अर्को उदाहरण हो, येशूले तिनिहरुलाई भन्नुभयो, "साँच्चै म तिमीहरुलाई भन्दछु, अब्राहाम हुनुभन्दा अघिबाटै म छदैछ", फेरि प्रतिउत्तरमा यहूदीहरुले येशूलाई हान्न भनि ढंुगा टिपे -यूहन्ना ८:५९) । किन यहूदीहरुले येशूलाई ढंुगाले हान्न खोजे उहाँले केहि पनि भन्नुएको थिएन र पनि तिनीहरुले परमेश्वरको निन्दा भयो भनेर आफु परमेश्वर हुँ भनि नामाकरण गरेर - यूहन्ना १:१ भन्दछकि "परमेश्वर वचन हुनुहुन्थ्या"े, यूहन्ना १:१४ ले भन्छकि "वचन

देहधारी हुनुभयो", यसले यो स्पष्ट संकेत गर्छकि येशू नै देहधारी परमेश्वर हुनुहुन्छ । प्रेरित २०:२८ ले हामीलाई भन्दछ, "उहाँले आफ्नै रगतले किन्नुभएको परमेश्वरका मण्डलीको हेरचाह तपाईहरु गर्नुहोस्" । कसले मण्डली किन्नुभयो, उहाँको आफ्नै रगतले – येशूख्रीष्ट्रले । प्रेरित २०:२८ ले घोषणा गर्छ कि परमेश्वरले आफ्नै रगतले मण्डली किन्नुभयो, त्यसकारण येशूनै परमेश्वर ।

थोमा जो येशूका चेला हुन्, उनले येशूलाई भने, मेरा प्रभु, मेरा परमेश्वर –यूहन्ना २०:२८० । येशूले उसलाई मनासिव मानेनन् -तितस २:१३० र हाम्रो धन्यको आशा हाम्रा महान परमेश्वर र मुक्तिदाता येशूख्रीष्टका महिमाको आगमनको हामी प्रतिक्षा गर्दछौं । -हर्ेनुहोस् २ पत्रुस १:१ मा पनि० । हिबु्र १:८ मा, पिताले येशूको बारेमा घोषणार् गर्नहन्छ, पुत्रको विषयमा चाहि उहाँ भन्नुहुन्छ, । हे परमेश्वर तपाईको सिंहासन

सदार्सवदाको निम्ति रहिरहन्छ र न्यायको राजदण्ड तपाईका राज्यको राजदण्ड हुँ । प्रकाशको पुस्तकमा, एउटा र्स्वर्गदूतले प्रेरित यूहन्नालाई परमेश्वरलाई दण्डवत गर भनि आज्ञा दियो -प्रकाश १९:१०० । धर्मशास्त्रका धेरै समयहरुमा येशूले दण्डवत पाउँछन् - मत्ती २:११, १४:३३,२८:९,१७, लुका २४:५२, यूहन्ना ९:३८० । उहाँलाई दण्डवत गर्नलाई मानिसहरुलाई उहाँले हप्काउनुहुन्न । यदि येशू परमेश्वर हुनुहुन्नथ्यो भने, उहाँले

मानिसहरुलाई उहाँको दण्डवत गर्न भन्न हुन्नथ्यो, जसरी प्रकाशको पुस्तकमा र्स्वर्गदूतले भन्यो, धर्मशास्त्रका धेरै पदहरु र खण्डहरुले येशूको दिव्य शक्तिको कुरा गर्दछ । महत्वपुर्ण कारण

यो छ कि येशू परमेश्वर हुनुहुन्छ, यदि उहाँ परमेश्वर नभएको भए, उहाँ हाम्रा पापका निम्ति मात्र होइन, तर सारा संसारका पापका निम्ति पनि -१ यूहन्ना २:२० । मात्र परमेश्वरले अनन्त दण्डको मूल्य चुकाउन सक्नुभयो । मात्र परमेश्वरले संसारको पापहरु लिन सक्नुभयो, मर्नुभयो र बौरीउठ्नुभयो, पाप र मृत्यु माथि उहाँले विजय प्रमाणित गरेर ।

प्रश्न: के परमेश्वरको अस्तित्व छ? के परमेश्वरको अस्तित्व को प्रमाण छ?

उत्तर: के परमेश्वरको अस्तित्व छ ? यो वादविवादलाई धेरै नै ध्यान दिइयो र मैले यसलाई धेरै नै रुचीदिए“।अन्तिम र्सर्भेक्षण अनुसार संसारभरका ९०% भन्दा धेरै मानिसहरु परमेश्वरको अस्तित्वमाथी अथवा कुनै माथिल्लो शक्तिको अस्तित्वमाथि विश्वार्स गर्दछन्। जे होस् जतिले परमेश्वरको अस्तित्व छ भनी विश्वास गर्दछन् तिनीहरुमाथि एउटा जिम्मेवारी थपिएको छ त्यो हो परमेश्वरको अस्तित्व प्रमाण दिनु । मेरो लागि , म सोच्छु कि यो अर्को तरिकाबाट हुनुपर्दछ।

तैपनि, परमेश्वरको अस्तित्वको न त प्रमाण दिन नै सकिन्छ न त नदिन नै सकिन्छ । बाइबलले योपनि भन्दछ कि परमेश्वरको अस्तित्वको सत्यतालाई हामीले विश्वासद्वारा स्विकार गर्नुपर्दछ । "विश्वासविना परमेश्वरलाई प्रसन्न पार्नु असम्भव छ किनकी जो परमेश्वरको नजिक आउँछ, त्यसले परमेश्वर हुनुहुन्छ र उहाँलाई खोज्नेहरुलाई उहाँले प्रतिफल दिनुहुन्छ भन्ने पक्का विश्वास गर्नुपर्दछ।(हिब्रु ११:६)।परमेश्वरले चाहने हो भने उहाँसारा संसार सामु आफ्नो अस्तित्वको प्रमाण दिन प्रकट हुन सक्नुहुन्थ्यो ।यदि परमेश्वरले त्यसो गर्नुभएको भए देखि विश्वासको आवश्यकता नै हुने थिएन ।" येशूले तिनलाई भन्नुभयो, "तिमीले मलाई देखेको कारणले म माथि विश्वास गरेका हौ ?धन्य हुन तिनीहरु,जसले मलाई देखेका छैनन् र पर्न विश्वार्स गर्छन्।"(यूहन्ना२०:२९)। यसको अर्थ यो होइनकी परमेश्वरको अस्तित्वको कुनै प्रमाण नै छैन । वाइवलले घोषणा गर्छकी, "आकाशले परमेश्वरका महिमाको वर्णन र्छ, र तारामण्डलले उहाँका हातको सीपको घोषणा गर्छ । दिनहु“ तिनीहरुले वार्तालाप गर्छन् र रातैपिच्छे तिनीहरुले ज्ञानको प्रदर्शन गर्छन् । कुनै बोली छैन न भाषा छ, जहाँ तिनीहरुको सोर सुनीदैन ।

तिनीहरुको सोरले सारा पृथ्वी गुञ्जायमान छ, तिनीहरुका शब्द पृथ्वीको सिमान्तसम्मै पुगेका छन् । (भजनसंग्रह १९:१-४) जब हामी ताराहरुलाई हेर्दछौं, जब हामी सम्पुर्ण हे जगतको महानतालाई बुझदछौं, जब हामी प्रकृतिको अवलोकन गर्दछौं र जब हामी सुर्यास्तको सुन्दरतालाई हेर्दछौं, यि सम्पुर्ण कुराहरुले हामीलाई सृष्टिकर्ता परमेश्वरलाई सुर्या

देखाइरहेका हुन्छन् । यदी यि कुराहरु प्रयाप्त छैनन् भने, हाम्रो आफ्नै हृदयमा पनि परमेश्वरको उपस्थितिको प्रमाण छ। उपदेशक३:११ ले भन्छ, "उहाँले मानिसका हृदयमा अनन्तता पनि राखीदिनुभएको छ । हाम्रो हृदयको गहिर्राईमा केही छ जसले हामीलाई निरन्तर भन्छ कि यो जीवन भन्दा धेरै माथि वा धेरै पर केही छ र यो संसार भन्दा पर कोही छ। बौद्धिक रुपमा हामी यो ज्ञानलाई इन्कार्र गर्न सक्छौं तर जहिले पनि परमेश्वरको उपस्थिति हामीहरु भित्र हुन्छ र हामीहरुसंग हुन्छ। यि सबै कुराका बावजुद पनि बाइबलले

हामीलाई चेतावनी दिन्छ कि अझै पनि कति मानिसहरुले परमेश्वरको अस्तित्वलाई इन्कार गरिरहेका हुनेछन्। ,"मुर्खले आफ्नो मनमा भन्छ, परमेश्वर छदैछैन।"(भजनसंग्रह१४:१) जवकी इतिहासभरीका ९८% भन्दा धेरै मानिसहरु सबै संस्कृतिहरु, सबै सभ्यताहरुर सबै महादेशहरुबाट का हुन् उनीहरुले कुनै न कुनै अस्तित्वमा रहेको परमेश्वरमाथि विश्वास गरे पक्कै पनि केही छ र केही छ जसले गर्दा मानिसहरु विश्वार्स गर्दछन्। परमेश्वरको अस्तित्वको प्रमाणको सम्बन्धमा केही तार्किक वाइवलिय प्रमाणहरु वा तर्कहरु छन्।पहिलो

तर्क हो सत्वशाष्त्रिय तर्क। सत्वशाष्त्रिय तर्क सबै भन्दा प्रचलित र लोकप्रिय तर्क होजसले आधारभूत रुपमा परमेश्वरसम्बन्धी अवधारणाले नै परमेश्वरको अस्तित्वको प्रमाणको तर्क दिन्छ । यसको सुरुवात परमेश्वरको परिभाषाबाट सुरु हुन्छ, "परमेश्वर भनेको त्यो हो जसद्वारा आफू भन्दा महान कुनै पनि कुराको उत्पत्रि भएन।"यसरी यस्तो तर्क दिन्छ की परमेश्वरको अस्तित्व हुनुभनेको परमेश्वरभन्दा महान कुनै पनि कुराको अस्तित्व नहुनु हो । त्यसकारण महान सृष्टिकर्ता परमेश्वरमात्र अस्तित्वमा रहनु सम्भव हुन्छ । यदि परमेश्वरको अस्तित्व नभएको भए परमेश्वर सबै भन्दा महान सृष्टिकर्ता रचनाकार हुनुहुने थिएन र यो नै उहाँको वा परमेश्वरको परिभाषासंगन मिल्दो हुने थियो। दोस्रो तर्क हो खोज शाष्त्रियतर्क।खोज शाष्त्रिय तर्क अनुसार अब की सम्पुर्ण जगतले महान र अदभुत रचना, ढाचाको प्रदर्शन गर्दछ र यसले यस्तो तर्क दिन्छ कि पक्कै पनि यसको लागिर् इश्वरीय रचनाको अस्तित्व छ । उदाहरणको लागि यदि पृथ्वी अहिले जुन स्थानमा छ त्यहाँबाट लगभग सुर्यबाट १०० माइल टाढा वा नजिक भएको भए जसरी अहिले पृथ्वीमा जीवन छ सो जीवन लगातार रुपमा हुन सम्भव थिएन । अहिले वायूमण्डलमा भएका तत्वहरुमा केही प्रतिशत मात्रै घटबढ भएको भए सबै जिवित प्राणी र वनस्पतिहरु मर्ने थिए । एक प्रोटीन परमाणुको विचित्रपन यो हो कि १ मा १०२४३ को अनुपातमा घटनास्वरुप एक प्रोटीन परमाणुको स्वरुप बन्दछ। एकमात्र कोषपनि लाखौलाख प्रोटीन परमाणुहरुद्वारा बनिएको हुन्छ।

परमेश्वरको अस्तित्वको तार्किक प्रमाण दिने तेश्रो तर्क हो विश्वविद्याशाष्त्रियतर्क हरेक परिणमको कारण हुनैपर्छ। यो जगत र यसमा भएका सबैथोकहरु परिणामहरु हुन। यसको कारण हुनु आवश्यक छ जसले यसलाई अस्तित्वमा ल्यायो । अन्त्यमा एउटा यस्तो कारण छ जसले सबैथोकलाई अस्तित्वमा ल्यायो त्यो मूल कारण नै परमेश्वर हुनुहुन्छ। परमेश्वरको अस्तित्वको तार्किक प्रमाण दिने चौथो कर्त हो नैतिक तर्क । इतिहासमा भएका हरेक संस्कृतिहरुका कुनै न कुनै प्रकारका व्यवस्थाहरु थिए । हरेक व्यक्तिसंग असल र खरावको ज्ञान छ । हत्या गर्नु, झुटो बोल्नु, चोर्नु र अनैतिकतालाई प्राय जसो सारा संसारभर नै दोष लगाइएको छ र इन्कार गरिएको छ। यदि यी असल र खरावको ज्ञान पवित्र परमेश्वरबाट नआएका हुन भने यि ज्ञानहरु कहाँबाट आएत- यि सबै कुराको वावजुद पनि वाइवलले हामीलाई यो भन्छ कि मानिसहरुले परमेश्वरको स्पष्ट र इन्कार गर्ने नसकीने ज्ञानलाई पनि इन्कार गर्नेछन त्यसको सट्टामा झुटमाथि विश्वास गर्नेछन् । रोमी १:२५ ले घोषणा गर्छ कि, "किनकी तिनीहरुले परमेश्वरको सत्यतालाई झूटसंग साटेर सदार्सवदाको परमधन्य सृष्टिकर्तालाई त्यागेर बरु सृष्टिगरिएका थोकहरुको पूजा र सेवा गरे । जो सधैभरी प्रशंसा गरिन योग्य हुनुहुन्छ ।आमीन ।" वाइवलले यस्तो घोषण पनि गर्छ कि परमेश्वरलाई विश्वास नगर्न अव मानिसहरुलाई कुनै वहाना छैन, "उहाँको अदृश्य गुण, अर्थात उहाँको अनन्त शक्ति र इश्वरिय स्वभाव संसारको सृष्टिदेखि नै वनाइएका थोकहरुमा र्छलङ्गै देखिएको छ । यसैले यिनीहरुलाई कुनै किसिमको बहाना छैन।(रोमी१:२०) मानिसहरु परमेश्वरलाई विश्वास नगर्न दावी गर्छन किनभने यो "बैज्ञानीक छैन" अथवा "किनभने यो प्रामाणिक छैन, प्रमाणित छैन ।" तर सत्य कारण यो होकी जब मानिसहरु स्विकार्र गर्छ न्कि परमेश्व्र हुनुहुन्छ , उनीहरुले यो पनि बुझ्नुपर्छ कि तिनीहरु परमेश्वरप्रति उत्तरदायि छन्र उनीहरुलाई पनि परमेश्व्रबाट पाप क्षमाको खा“चो छ. रोमीन ३:२३,६:२३)। यदि परमेश्व्रको अस्तित्व छ भने हामी हामीले गरेका कामहरुको लेखा परमेश्वरलाई दिनुपर्दछ । यदी परमेश्वरको अस्तित्व छैन भने हामी जे मनलाग्यो त्यही निर्धक्कसंग र निस्फ़्रिक्रिसंग “गर्न सक्छौं किन भने हामीलाई दण्डदिने परमेश्वरको अस्तित्व छैन।म विश्वार्स गर्दछु । यसैकारणले गर्दा नै जीवविकासको सिद्धान्तलाई हाम्रो समाजका मानिसहरुले बलियोसंग समातिराखेका छन् जसले परमेश्वरमाथि विश्वास नगर्ने मानिसहरुलाई अर्को विकल्पको प्दान गर्दछ । परमेश्वर अस्तित्वमा हुनुहुन्छ र अन्त्यमा सबैले जान्दछन् की उहाँको अस्तित्व छ । वास्तविक सत्य चाँही यो हो धेरै मानिसहरु परमेश्वरको अस्तित्व छैन भनी प्रमाणित गर्न मरिहत्ते गर्दछन् । वास्तवमा यही नै परमेश्वरको अस्तित्व छ भन्ने सबै भन्दा ठूलो र बलियो प्रमाण हो।

परमेश्वरको अस्तित्वको प्रमाण दिने मलाई एउटा अर्को तर्क प्रस्तुत गर्न अनुमति दिनुहोस्। परमेश्वरको अस्तित्व छ भनी म कसरी जान्न सक्छु ? म जान्दछु परमेश्वरको अस्तित्व छ किनभने हरेक दिन म उहाँसंग वातचित गर्दछु। सुन्न सकिने गरी मतिर फर्केर परमेश्वर मसित बोलेको म सुन्दिन तर म उहाँको उपस्थितिको थाहागर्दछु , उहाँले मलाई डोर्याइरहनु भएको म अनुभव गर्दछु, म उहाँको प्रेम थाहापाउँदछु, म उहाँको अनुग्रहको चाहना गर्दछु, मेरो जीवनमा धेरै कुराहरु आइपरेका छ न्तर कुनैसितपनि मेरो यति सजिलो व्याख्या छैन जति सजिलो व्याख्या परमेश्वरको बारेमा छ । परमेश्वरले आर्श्चर्यजनक तवरले मलाई बचाउनु भयो र मेरो जीवन परिवर्तन गर्नुभयो । तर म परमेश्वरलाई सहायता गर्न सक्तिन तर म यसको लागि उहाँलाई धन्यवाद दिन सक्छु र उहाँको अस्तित्वको स्विकार गर्दछु । जसले सिधा र सत्य तथ्यहरुलाई इन्कार गर्दछन् ति

मानिसहरुलाई यी माथीका तर्कहरुले परमेश्वरको अस्तित्वलाई स्विकार गर्न वाध्य पार्दैनन् । अन्त्यमा परमेश्वरको अस्तित्वलाई मात्र विश्वासबारा स्विकार गर्नुपर्दछ -ह्रि्रु ११:६) । परेश्वरमाथि विश्वासगर्नु भनेको अन्धकारमा उफ़्रिर्नु होइन, तर ९०% मानिसहरु पहिल्यै उभिरहेको सुरक्षित कोठामा मात्र पाइला चाल्नु हो ।

प्रश्न: के परमेश्वर वास्तविक हुनुहुन्छ : निश्चित रुपमा परमेश्वर वास्तविक हुनुहुन्छ भनी म कसरी जान्न सक्छु?

उत्तर: हामी जान्दछौ कि परमेश्वर वास्तविक हुनुहुन्छ किनभने तीन प्रकाद्धारा हामीहरुलाई प्रकट गर्नुभयो,सृष्टिमा,वचनमार उहाँका पुत्र येश ख्रीष्टमा। परमेश्वर ले जे बनाउनु भयो त्यो नै उहाँको अस्तित्वको साधारण तर मुख्य आधारभुत प्रमाण हो । "उहाँको अदृश्य गुण, अर्थात उहाँको अनन्त शक्ति र इश्वरिय स्वभाव संसारको सृष्टिदेखी नै बनाइएको थोकहरुमा छलङ्गै देखिएको छ। यसैले यिनीहरुलाई (अविश्वासी)हरुलाई कुनै किसिमको बहाना छैन।"(रोमी१:२०)।आकाशले परमेश्वरको महिमाको वर्णन गर्छ र तारामण्डलले उहाँका हातको सिपको घोषणा गर्छ .भजनसग्रह १९:१)

यदि मैले कुनै मैदानको विचमा हातमा बाध्ने घडि भेट्टाए भने मैले यसो भनेर मानि लिन्न कि यो घडि कुनै पनि थोक विना नै बनिएको हो र देखापरेको हो अथवा जहिले पनि प्रवर्ति यो घडिको अस्तित्व थियो।घडिको वनावटको आधारमा म यो भन्न सक्छु कि यो घडिको रचानकार छ ! तर जब म हाम्रो वरिपरिको संसारलाई देख्दछु म अति महान वनावट र सरचनालाई देख्दछु । हाम्रो समयको माप हातमा बाध्ने घडिमा आधारित छैन तर परमेश्वरको कार्यमा छ-जुनचाही पृथ्वीको दैनिक घुम्ने चक्र हो (जसलाई बैज्ञानिकहरुले Cesium-133 अणुको रेडियो भार भन्दछन्)। सम्पुर्ण संसारलाई देख्दछु म अति महान वनावट र संरचनालाई प्रदर्शन गर्दछ, र यसले अतिमहान सृष्टिकर्ता परमेश्वरको वा रचानाकारको अस्तित्वको पक्षमा तर्क प्रस्तुत गर्दछ।

यदि मैले कुनै कोड नं दिएर बन्द गरिएको सन्देश पाए भने म एकजना सो गुप्त कोड नं लाई खोल्न सक्ने व्यक्तिको खोजी गर्छु । मेरो बुझाई यस्तो हुन्छ कि त्यो सन्देश पठाउने व्यक्ति निश्चय नै बुद्धिमान हुनुपर्छ, जे होस कुनै एकजना व्यक्तिले सो कोर्ड नं बनाएको हो । डि.एन.ए."कोर्ड" को जटिलताले र उद्देश्यले के अति महान डि.एन.ए.रचनाकार हुनुहुन्छ भनी उहाँको अस्तित्वको विषयमा तर्क दिदैन र ?

परमेश्वरले अतिनै जटिल र राम्रोसंगमिलाइएको पार्थिक संसार मात्र बनाउनु भएन तर उहाँले हरेक मानिसको हृदयमा अनन्ततापनि राखीदिनुभएको छ .उपदेशक ३:११) मानिससंग व्यक्तिगत स्वभाव सम्बन्धितज्ञान वा बोध हुन्छ कि यो संसारमा मानिसका आँखाले देखेका भन्दा बढि जीवन चाहि यो पृथ्वीको नियमभन्दा माथी आतित्वका छ।२ प्रकाद्धारा हाम्रो ज्ञानले अनन्ततालाई प्रकट गराउँदछ, व्यवस्था निर्माण र आराधना। ऐतिहाँसीक कालखण्डका हरेक सभ्यताहरुमा देखिएका नैतिक कानुनहरुमा आर्श्चर्यजनक हिसावले प्रत्येक संस्कृतिहरुमा समानता भेटिएका छ । उदाहरणमा लागी प्रेमको आदर्शलाई संसारलाई सम्मान गरिएको छ जबकी झुट बोल्ने कार्यलाई संसारभर दोस्याइएको छ । यि साझा नैतिक नियमहरुले - साथै यी असल र खराब सम्बन्धी संसारभरको बुझाइहरुले- साथै हामीलाई एक महान र अति उच्च नैतिक व्यक्तितिर देखाउदछन जसले हामीलाई यस्ता शंकाहरु दिनुभयो।

यसैगरी संसारभरका मानिसहरु र सबै संस्कृतीहरुलाई ध्यान दिदा मानिसहरु सधै आरधनाको प्रकृतिको विकास गरेको पाइएको छ। आराधनाको बस्तु धेरै होलान तर "उच्च शक्ति को बारेमा ज्ञान चाही मानिसमा छ जसलाई इन्कार गर्न सकिदैन । हाम्रो आराधनाको प्रवर्ति जो हामीमा छ जसले हामीलाई आराधना गर्न लगाउँछ कारण परमेश्वरले हामीलाई सृष्टि गर्नु भएको हो, "उहाँको आफ्नै स्वरुपमा ". उत्पत्ति१:२६) परमेश्वर आफैलाई हामीसंग बाइबलद्धारा प्रकट गनुभएको छ । धर्मशास्त्र भरी परमेश्वरको अस्तित्वलाई स्वयसिद्ध तथ्यको रुपमा प्रस्तुत गरिएको छ। (उत्पत्ति१:१) (प्रश्थान ३:१४) जब बेन्जामि फ़्रन्कलिनेले आफ्नो आत्मकथा लेखे कि उनले कहिल्यै पनि आफ्नो अस्तित्वको प्रमाण दिन को लागी आफ्नो पुस्तकमा धेरै समय खेर फालेनन । यसैगरी परमेश्वरले पनि आफ्नो अस्तित्वको प्रमाण दिन आफ्नो पुस्तकमा धेरै समय खर्च गर्नु भएन।बाइबलको जीवनपरिवर्तनकारी प्रकृती, यस्को सत्यता र ति आर्श्चर्यकर्महरु जो यसका लेखाइहरुमा संलग्न छन यिनीहरु परमेश्वरतिर डोर्याउने हाम्रो लागी काफी/प्रशस्त छन्।

तेश्रो प्रकार जसमा परमेश्वरले आफैलाई आफ्ना पुत्र येशूख्रीष्टद्धारा प्रकट गर्नुभयो- यहुन्ना १४: ६-११) "आदीमा वचन हुनुहुन्थ्यो,वचन परमेश्वरसंग हुनुहुन्थ्यो अनि वचन परमेश्वर हुनुहुन्थ्यो, उहाँआदीमा परमेश्वरसंग हुनुहुन्थ्यो ..........अनि वचन देहधारी हुनुभयो, र अनुग्रह र सत्याले पुर्ण भई हाम्रा बिचमा वास गर्नुभयो" (यहुन्ना १: १,१४) किनकी ख्रीष्टमा ईश्वरत्वको सारा परि पुर्णता शरीरमा वास गर्दछ। (कलस्सी२:९) आफ्नो आर्श्चर्यमय जीवनकालमा ख्रीष्टले पुर्णरुपमा पुरानो करारको व्यवस्थालाई पालना गर्नुभयो र ख्रीष्ट सम्बन्धी सम्पुर्ण भविष्यवाणीहरु उहाँले पुर्णरुपमा पुरा गर्नुभयो .मत्ति ५:१७) आफ्नो वचनको अधिकारको पुष्टि गर्न र आफ्नोर् इश्वरत्वको प्रमाण दिन ख्रीष्टले अनगीन्ती दयाका कामहरु गर्नुभयो र र्सार्वजनिक रुपमा चिन्ह र चमत्कारहरु प्रदर्शन गर्नुभयो (यहुन्ना २१:२४-२५) र मुत्युप्रश्चात जब उहाँलाई चिहानमा गाडियो यसको तिनदिन प्रश्चात उहाँ पुनरुत्थान हुनुभयो यो सत्यता सयौ गवाहीहरुद्धारा पुष्टि गरिएको छ(१ कोरिन्थी १५:६) ऐतिहाँसीक रुपमा उल्लेखीत "प्रमाणहरुले" वताउँछन की येशूको हुनुहुन्छ जसरी प्रेरित पावलले भने "यी कामहरु कुनै कुनामा भएका होइनन"(प्रेरित २६:२६) हामी अनुभव गर्दछौ की जहिले पनि मानिसहरु अनुभवलाई विश्वास गर्नेहरु हुन्छन हुनेछन जससंग परमेरश्वर सम्बन्धी तिनीहरुको आफ्नो विचारधारा हुन्छ र तिनीहरुले यस सम्बन्धी तिनीहरुको आफ्नै विचारधारा हुन्छ र तिनीहरुले यस सम्बन्धी प्रमाणहरु अध्ययन गर्नेछन र यस्ता मानिसहरु पनि हुनेछन जसलाई कुनै प्रकारका प्रमाणहरुले पनि काम गर्नेछैन र कहिल्यै पनि तिनीहरु वोधीत हुनेछैनन (भजनसग्रह १४: १) यो सबैकुरा विश्वासमा आउँदछ (हिब्रु ११:६)

प्रश्न: के वाइवल साँच्चै परमेश्वरको बचन हो?

उत्तर: यस प्रश्नको हाम्रो कसरी बाइबललाई हेर्दर्र्छौ, बाइबलको हाम्रो जीवनमा के महत्व छ यि कुराहरुलाई मात्र निश्चित गर्दैन अन्त्यमा यसले हामीमा अनन्त प्रभाव पनि पार्नेछ । यदि साँच्चै बाइबल परमेश्वरको बचन हो भने हामीले यसलाई लिनुपर्दछ, पढ्नु पर्दछ, पालना गर्नुपर्दछ र अन्त्यमा यसमाथि हामीले भरोसा गर्नुपर्दछ । यदि वाइवल परमेश्वरको बचन हो भने वाइवललाई उल्लंघन गर्नु र इन्कार गर्नुभनेको परमेश्वरलाई नै इन्कार गर्नु हो ।

हामीप्रति परमेश्वरको प्रेमको प्रमाण र उदाहरण भनेको चाही परमेश्वरले हामीलाई दिनुभएको वाइवल नै हो । "प्रकाश" शब्दको साधारण अर्थ चाही परमेश्वर कस्तो हुनुहुन्छ र हामीले कसरी उहाँसंग ठीक सम्बन्ध राख्न सक्छौ भनी मानिससित परमेश्वरले गर्नुभएको वातचित हो । यि यस्ता चिजहरु हुन यदि परमेश्वरले यी कुराहरुलाई वाइवलमा प्रकट नगर्नु भएको भए हामीले कहिल्यै पनि यि चीजहरुलाई जान्ने थिएनौ । परमेश्वरले आक्ष्नो प्रकाश वाइवलमा क्रमिकरुपमा लगभग १५०० वर्षलगाएर दिनुभएको हो, मानिसले परमेश्वरको वारेमा जान्न चाहेमा र उहाँसंग ठीक सम्बन्ध राख्न चाहेमा मानिसलाई यिसंग सम्बन्धी त चाहीने सबैथोक परमेश्वरले बाइबलमा राखिदिनुभएको छ । यदि बाइबल साँच्चै परमेश्वरको बचन हो भने यो नै विश्वासको विषयमा, धार्मिक अभ्यासको बिषयमा र नैतिकताको विषयमा अन्तिम अधिकार हो । एउटा प्रश्न हामीले आफैलाई सोध्नै पर्छ कसरी हामी जान्न सक्छौं कि वाइवल परमेश्वरको बचन हो र यो एक असल पुस्तकमात्रै होइन - बाइबल कुन कारणले अबितीय छ कि जसले वाइवललाई अहिलेसम्म लेखिएका सबै धार्मिक पुस्तकहरुबाट भिन्न तुल्याउँछ ? के यस्तो कुनै प्रमाण छ जसले बाइबल साँच्चै परमेश्वरको बचन हो भनी बताउँछ ? यस्ता प्रकारका प्रश्नहरु लगायत यदि हामी गम्भीर भई बाइबलिय दावीहरुलाई हेर्र्छौ भने र जाँच्छौ भने हामी निश्चय नै बुझनेछौं की वाइवलमात्र परमेश्वरको बचन हो, यो परमेश्वरको प्रेरणाबारा लेखिएको हो र यो हाम्रो विश्वास र अभ्याससंग सम्बन्धीत सबैकुराहरुको लागि प्रयाप्त छ । बाइबल आफैले नै परमेश्वरको बचन हो भनी गरेको दावीको कुनै शंकै छैन । यो कुरो २ तिमोथी ३:१५-१७ मा स्पष्टै देख्न सकिन्छ, जसले भन्छ कि, "तिमी बालककाल देखि पवित्र धर्मशास्त्रसंग परिचित छौ, जसले ख्रीष्ट येशूमा भएको विश्वासबारा मुक्तिको निम्ति तिमीलाई शिक्षा दिन सक्छ । सम्पुर्ण धर्मशास्त्र परमेश्वरको प्रेरणाबाट भएको हो र यो सिकाउनलाई, अर्ति दिनलाई, सच्यचउनलाई, धार्मिकतामा तालिम दिनलाई लाभदायक हुन्छ, ताकी परमेश्वरको जुन हरेक सुकर्ममा पुर्णरुपले सुसज्जित भई सिद्धभएको होस् ।" यि प्रश्नहरुको उत्तर दिन हामीले वाइवल परमेश्वरको बचन हो भन्ने विषयका आन्तरिक र वाहय दुवै प्रमाणहरुलाई हेर्नुपर्दछ ।

आन्तरिक प्रमाणहरु वाइवल भित्रबाट कै हुन जसले वाइवलको इश्वरीय सुरुवातको बारेमा गवाही दिन्छन् । यि मध्ये एक आन्तरिक प्रमाण चाही बाइवल भित्र बाटै दिनसकिन्छ त्यो चाही हो वाइवलको एकता । तैपनि वाइवलमा छुट्टाछुट्टै ६६ पुस्तकहरु छन्, यि कितावहरु ३ महादेशहरुमा लेखिएका हुन्, ३ छुट्टाछुट्टै भाषाहरुमा लेखिए, यि कितावहरु लेख्न झण्डै १५०० वर्षलाग्यो, यि कितावहरु ४० भन्दा बढी लेखकहरुले लेखे -जो भिन्न भिन्नै पृष्ठभूमिबाट अएका थिए) तैपनि बाइबल सुरुवात देखि अन्त्यसम्मै मात्र एक पुस्तकको रुपमा निर्विवाद रहन्छ र यो एकताले नै वाइवल परमेश्वरको बचन भएको प्रमाण दिन्छ कि परमेश्वरका जगहरु परमेश्वरबारा चलाइए र तिनीहरुले परमेश्वरका बचनहरुलाई अभिलेख गरे अनि एकत्रित गरे । बाइबल परमेश्वरको बचन हो भनी प्रमाण दिने दोस्रो आन्तरिक प्रमाण हो अगमवाणी जो बाइबलका पाताहरुमा स्पष्टसंग राखिएको छ । नोस्त

बाइबलले सयौं भविष्यवाणीहरुसंग सरोकार राख्दछ जो स्पष्टसंग बाइबलमा राखिएको छ । यिनीहरु छुट्टाछुट्टै राष्ट्र र शहरहरुसंग सरोकार राख्दछन् र सम्बन्धीत छन् । जस्तै इस्राएल राष्ट्र अरु कति शहरहरुको भविष्यको बारेमा, मानिस जातीको भविष्यको बारेमा र आउनेवाला ख्रीष्ट अथवा मसिहको बारेमा, मात्र इस्राएल देशका मुक्तिदाता होइन तर सारा संसार सबैका जातिले उहाँलाई विश्वास गर्दछन् । यि भविश्यवाणीहरु अरु धर्मशास्त्रमा भेटिएका भविष्यबाणीहरु जस्ता छैनन्, अथवा नोस्टॣदामसले गरेका भविष्यवाणीहरु जस्तापनि छैनन् कारण बाइबलीय अगमवाणीहरु पुर्णरुपमा स्पष्टसंग अभिलेख गरिएका छन् र पुरा हुनबाट कुनै भविष्यवाणीहरु चुकेका छैनन् । प्रभु येशू ख्रीष्टससंग सम्बन्धीत मात्र पुरानो करारमा मात्र लगभग ३०० भविष्यबाणीहरु छन् । यि भविष्यवाणीहरुमा उहाँ “ कहाँ “ जन्मनु हुन्छ र कुन परिवारबारा आउनुहुनेछ मात्र भनिएन तर मर्नुहुनेछ र त्यसको तेस्रोदिनमा मृतकहरुबाट पुनरुत्थान पनि हुनुहुनेछ भनी बताइएको छ । पुराभएका भविष्यवाणीहरुलाई व्याख्या गर्ने अर्को कुनै पनि तार्किक तरिका छैन जवसम्म हामी मानिलिन्नौ कि वाइवलको सुरुवात इश्वरीय प्रेरणा नै हो । यस्तो कुनै पनि धार्मिक पुस्तक संसारमा छैन जसमा वाइवलको जस्तै ऐतिहासिक अगमवाणीको उल्लेख भइ पुरा भएको प्रमाण होस् । बाइबल परमेश्वरको बचन हो भन्ने सम्बन्धमा तेस्रो बाइबलिय आन्तरिक प्रमाण चाही बाइबलको अबितीय अधिकार र शक्ति हो । पहिलेका दुई आन्तरिक प्रमाणहरु भन्दा यो प्रमाण चाही धेरै विषयगत देखिन्छ । यसमा पनि वाइवलको इश्वरीय सुरुवातको विषयमा धेरै कम्ती नै शक्तिशाली गवाही छ भनेको चाही होइन । अहिलेसम्म लेखिएका पुस्तकहरु मध्ये वाइवल मात्र यस्तो अबितीय पुस्तक हो यसको अधिकारको तुलनामा कुनैपनि पुस्तकहरु वाइवल झै आधिकारीक छैनन् ।

बाइबलको शक्ति र अधिकार सयौं रीतिबारा देखिएको छ की अनगिन्ती जीवनहरु परिवर्तन भए जव तिनीहरुले बाइबल अध्ययन गने । लागु औषधका दुर्व्यसनीहरु वाइवलबारा निको पारिए, पुरुषगामीहरु लेयसबारा छुटकारा पाए, अरुबाट तिरस्कृत र निरुत्साहित व्यीक्तिहरु यसबाट परिवर्तन भए, कडा हृदय भएका अपराधीहरुको यसबाट जीवन सुध्रियो, पापीहरुले यसबाट हप्की र चेतावनी पाए, जव वाइवल पढियो घृणा प्रेममा परिवर्तन भयो ।

वाइवलले अति शक्तिशाली जीवन परिवर्तनकारी शक्ति प्रदान गरिरहेको छ, यो साँच्चीकै परमेश्वरको वचन भएको कारणले नै सम्भव भएको हो । बाइबल परमेश्वरको बचन हो भनी प्रमाणदिने बाइबलीय आन्तरिक प्रमाणहरुबाहेक अरु पनि वाहय प्रमाणहरु छन् जसले बाइबल साँच्चीकै परमेश्वरको बचन भएको प्रमाण दिन्छन् । यि मध्ये एउटा प्रमाण चाही बाइबलको ऐतिहासिक विषयबस्तु हो । किनभने बाइबलले अन्य ऐतिहासिक पुस्तकहरु जस्तै ऐतिहासिक कागजातकै जस्तो पनि गर्दछ, जुन कुराहरु पुर्णरुपमा सत्य, प्रामाणिक रुपमा अकाट्य छन् । त्यतिमात्र नभएर पुरातात्विक प्रमाणहरुबारा र अरु लिखित कागजातहरुबारा बाइबलमा उल्लेखित घटनाहरु समय समयमा पृष्टी भएरहेका छन् जसले वाइबललाई सत्य र ठीक सावित गर्दछन् । वास्तवमा सबै पुरातात्विक र हस्तलिपीहरुले यस्तो प्रमाण दिन्छन्की जसले वाइवललाई सबैभन्दा उत्तम र प्राचीन पुस्तक बनाउदछन् । वास्तवमा बाइबलले ऐतिहासिक महत्वपुर्ण घटनाहरुलाई एकदमै ठीक र सत्यतापुर्ण तवरले अभिलेख गर्दछ र जब हामी अन्य धार्मिक विषयहरुमा र सिद्धान्तहरुमा सम्बन्ध राख्छौं । यो बाइबलिय अभिलेखहरु नै महान चिन्ह वा लक्षणहरु हुन् जसले बाइबलमात्र परमेश्वरको बचन हो भन्ने दावीलाई प्रमाणित गर्दछ । बाइबल परमेश्वरको बचन हो भन्ने विषयमा अर्को बाहिरी प्रमाण चाही बाइबलका मानविय लेखकहरुको चरित्र हो पहिले नै बताइसकियो की परमेश्वरले विभिन्न पृष्ठभूमिका मानिसहरुलाई आक्ष्नो बचन लेख्न चलाउनुभयो । यि मानिसहरुको जविनको अध्ययन गर्दा ती मानिसहरु इमानदार र गम्भिर मानिसहरु थिएनन् भन्ने एउटै पनि असल कारण छैन । तिनीहरुको जीवनको जाँचगर्दा वास्तवमा यो कुरो सत्य होकी आक्ष्नो विश्वासका खातीर तिनीहरु गर्नपनि तयार थिए । -प्राय जसो तिनीहरु क्रूसमा चढ्न पनि तयार थिए) यसबाट हामी सजिलै बुझन सक्छौ कि यी साधारण तर इमान्दार मानिसहरुसंग परमेश्वर बोल्नुभएको थियो । ति मानिसहरु जसले नया“ करारलेखे र ति सयौं विश्वासीहरुले आक्ष्नो सन्देशको सत्यतालाई थाहा पाए किनभने तिनीहरुले येशूख्रीष्टलाई देखेका थिए र येशूको पुनरुत्थान पश्चात तिनीहरुले उहाँसंग समय बिताएका थिए । -१ कोरीन्थी १५:६) पुनरुत्थान पश्चात परिवर्तन हुनुभएका ख्रीष्टलाई यिनीहरुले देखेका हुनाले उनीहरुमा ख्रीष्टप्रति अति नै शाक्तिशाली प्रभाव परेको थियो । डरले लुक्नुभन्दा तिनीहरु परमेश्वरबाट पाएको मूल सन्देशको खातीर मर्न पनि तयार थिए । तिनीहरुको जीवन र मृत्युले वास्तवमै प्रमाणित गर्दछ की बाइबल परमेश्वरकै बचन हो ।

बाइबल परमेश्वरको बचन हो भन्ने सम्बन्धमा अन्तिम बाहिरी प्रमाण चाही बाइबलको नष्टपार्न नसकिने गुण हो । बाइबलको आक्ष्नो महत्वपुर्णता र परमेश्वरको एकमात्र बचन भएको दावीको कारण वाइबलले इतिहासमा कुनै पनि पुस्तकभन्दा धेरै आक्रमण र निन्दा र कष्ट सहेको छ । प्राचीन रोमी सम्राट डायोक्लेरिएन देखि कम्यूनिष्ट शासकहरु र आजका आधुनिक नाष्तिक र ज्ञानवादीहरु सबैबाट बाइबलले आक्रमण र खेदी सहेको तर पनि आज बाइबल आक्ष्नै ठाउँमा खडा छ र दुनियामा सबैभन्दा धेरै छापिने पुस्तकहरुमा प्रथम छ ।

समयबित्दै जाँदा skeptics हरुले बाइबल मगदन्ते कथा वा दन्त्यकथा हो भने तर पुरातात्वविधाले बाइबललाई ऐतिहासिक पुस्तकको रुपमा स्थापित गर्यो । विरोधीहरुले बाइबलका शिक्षाहरुलाई पुराना र बितिसकेका भनेर आक्रमण गरे तर इतिहासभरी नै इबलका नैतिक र कानुनी अवधारणा र सत्यताहरुको सकारात्मक र प्रभावकारी छाप समाजहरुमा र संस्कृतिहरुमा परेको छ । बाइबललाई निरन्तररुपमा विज्ञानले, मनोविज्ञानले र राजनैतिक आन्दोलनहरुले आक्रमण गरिरहेका छन् तर पनि बाइबल आजपनि सत्य परेश्वरको बचन पनि आक्ष्नो ठाउँमा स्थिर छ र बाइबल लेखिएको समयमा झै आज पनि यो उत्तिकै नयाँ छ । यो त्यही पुस्तक हो जसले बितेका २००० बर्षरुमा अनगिन्ती जीवनहरु र संस्कृतिहरुलाई परिवर्तन गरेको छ । कुनै समस्या र सन्देह छैन कसरी यसका बिरोधीहरुले बाइबललाई आक्रमण गर्ने, नाशगर्ने र मूल्यहिन बनाउने तयारी गर्दछन्, तर बाइबल एकदमै बालियो साथ खडा भइरहन्छ, र आक्रमण गरिइनुभन्दा पहिलेकै अवस्थामा पुर्णरुपमा सत्य पुस्तकको रुपमा रहिरहन्छ । हरेक प्रकारका आक्रमणका बाबजुदपनि बाइबललाई नष्ट र भ्रष्ट बनाइन खोज्दा पनि बाइबलको सठिकता अझै पनि सुरक्षित छ यो नै बाइबल परमेश्वरको बचन हो भन्ने सत्य गवाही हो । कसरी बाइबललाई आक्रमण गरिएको छ यसले हामीलाई चकित पार्नु हुदैन तर जहिले पनि बाइबल अपरिवर्तनशिल र नाश गनै नसकिने पुस्तकको रुपमा रहिरहेको छ । यी सबैपछि, येशूले भन्नुभयो, "र्स्वर्ग र पृथ्वी टलिजानेछन् तर परमेश्वरको बचन कहिल्यै पनि टल्नेछैन (मर्कुस १३:३१) यी सबै प्रमाणहरुलाई हेरिसकेपछि कसैलेपनि विना शंका भन्न सक्छकी, हो, विश्वमा नै वाइवल साँच्चीकै परमेश्वरको बचन हो ।"

प्रश्न: परमेश्वरका विशेषताहरु के हुन? परमेश्वर के जस्तै हुनुहुन्छ?

उत्तर: सु-समाचार, जब हामी यो प्रश्नको उत्तर दिने कोशिष गछौ, यो छ कि परमेश्वरको बारेमा यहाँ धेरै कुरा पत्ता लगाउन सकिएको छ । यो पुर्णरुपले प्रथम पर्ढाईद्धारा सहयोगी हुनसक्छ भनेर तिनीहरु ज्ो व्याख्याको जाँच गर्छन्, त्यसलाई पछाडी जान्छन् र आगामी स्पष्टताको लागि धर्मशास्त्रबाट छानेको खण्ड हेछन् कि धर्मशास्त्रका सर्न्दर्भसामग्री पुर्णरुपले आवश्यक छन् किनभने बाइबलले अधिकार विना मानिसहरुको विचार भन्दा राम्रो यि वचनका संग्रहहरु हुनसक्दैन्थ्यो होला । जुन परमेश्वरलाई बुझ्न बारम्बार आफै असत्य हुन्छ -अय्यूब ४२:७) । हाम्रो निम्ति यो महत्वपुर्ण कि भन्ने कुरा बुझ्न कोशिष गर्नुपर्छ कि परमेश्वर को जस्तै हुनुहुन्छ भन्ने विशाल भनाई छ, यो स्थापना गर्न हामीलाई असफलताको कारण छ, परमेश्वरको इच्छा विपरित, खराब परमेश्वरलाई पुज्नु अनुसरण कुरा जान्न सकिन्छ । परमेश्परको एउटा गुण वा विशेषता हो "ज्योती" अर्थ त्यो हो उहाँ आफै प्रकट गर्दै, उहाँ आफैको जानकारी हो -यशैया ६०:१९, याकूब १:१७), सत्यता त्यो हो परमेश्वरले उहाँ आफैको ज्ञान प्रकट गर्नुभएको छ, हामीहरु मध्ये कोहि परमेश्वरको विश्राममा प्रवेश पाउनबाट बञ्चित नहोऔं -ह्रि्रु ४:१) । परमेश्वर के जस्तै हुनुहुन्छ भन्ने कुरा जान्नलाई सृष्टि, बाइबल र वचन देहधारी बन्नुभयो -येशूख्रीष्ट) ले सहायता गर्नेछ । शुरु गरौं, परमेश्वर हाम्रो सृष्टिकर्ता हुनुहुन्छ भन्ने कुरालाई बुझेर र किनकि हामी उहाँका सृष्टिका अंश हौं -उत्पत्ति १:१, भजनसंग्रह २४:१) । परमेश्वरले भन्नुभयो कि मानिस उहाँकै स्वरुपमा सृष्टि भयो । मानिस सृष्टिको विश्रामदेखि उच्च छ र यी माथि अधिकारमार् गर्न दिइएको थियो -उत्पत्ति १:२६-२८) । पतनका लागि सृष्टिले विवाह गरे तर सृष्टिको विशालता सम्झेर, जटिलता, सुन्दरताद्धारा अझै उहाँको कामको प्रस्ताव झल्किन्छ र हामीलाई परमेश्वरको डरको भाव उत्पन्न हुन सक्छ ।

परमेश्वर के जस्तै हुनुहुन्छ भन्ने हाम्रो खोजमा परमेश्वरका केहि नामहरु पढाइद्धारा सहयोगी हुनसक्छन्:

इलोहिम - एकमात्र महान दैविक -उत्पत्ति १:१)
डोनाई - प्रभु, गुरुदेखी नेाकरको संकेत -प्रस्थान ४:१०,१३)
इल इलोई - धेरै उच्च, एक शक्तिशाली -उत्पत्ति १४:२०)
इल रोइ - एक शक्तिशाली जसले देख्छ -उत्पत्ति १६:१३)
इल सर्डाई - र्सवशक्तिमान परमेश्वर -उत्पत्ति १७:१)
इल ओलाम - अनन्तको परमेश्वर -यशैया ४०:२८)
यहोवे - प्रभु "म हु म हुँ" अर्थ अन्तको आफ आफ्नै अस्तित्वको परमेश्वर -प्रस्थान ३:१३,१४)

केहि जाँचद्धारा परमेश्वरका विशेषताहरुलाई हामी अहिले शुरु गर्नेछौं, परमेश्वर अनन्त अनन्तको हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाको आदी थिएन र उहाको अस्तित्वको अन्त कहिल्यै हुनेछैन । उहा अमर, असिमित हुनुहुन्छ -व्यवस्था ३३:२७, भजनसंग्रह ९०:२, १ तिमोथी १:१७) । परमेश्वर अपरिवर्तनशिल, यसको अर्थ उहाँ कहिल्यै परिवर्तन नहुने, यसको अर्थ हुन्छकि परमेश्वर पुर्ण भरोसा र विश्वास योग्य हुनुहुन्छ -मलाकी ३:६, गन्ति २३:१९,

भजनसंग्रह १०२:२६,२७) । परमेश्वर दाँज्न नमिल्ने हुनुहुन्छ, यसको अर्थ कामहरुमा अथवा उहाँ जस्तो कुनैपनि र एउटैपनि छैनन्, उहाँ एकैनाश नभएको र पुर्ण हुनुहुन्छ -२ शमूयल ७:२२, भजनसंग्रह ८६:८, यशैया ४०:२५, मत्ति ५:४८) । परमेश्वर जाँच गर्न नसकिने, विगतका कुरा पत्ता लगाउन पुर्ण रुपले उहाँलाई बुझ्नर्ुपर्छ -यशैया ४०:२८, भजनसंग्रह १४५:३, रोमी ११:३३,३४) ।

परमेश्वर पक्षपातरहित हुनुहुन्छ, यसको अर्थ पक्षपात देखाउने अभ्रि्रायले मानिसहरुको आदरनगर्ने उहाँ हुनुहुन्छ -व्यवस्था ३२:४, भजनसंग्रह १८:३०) । परमेश्वर र्सवशक्तिमान हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाँ पुर्ण शक्तिशाली हुनुहुन्छ । जसले उहाँलाई खुशी पार्छ, उहाले कुनैपनि कुरा गर्नसक्नुहुन्छ, तर उहाँको चरित्रको स्थिरतासंगै उहाँका कामहरु सधैं दुवैपक्षको सम्झौतामा हुनेछन् -प्रकाश १९:६, यर्मिया ३२:१७,२७) । परमेश्वर र्सवव्यापी हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाँको जहापनि उपस्थिति छ, जहितहि, यसको अर्थ यो होइनकि परमेश्वर सबै कुरा हुनुहुन्छ -भजनसंग्रह १३९:७-१३, यर्मिया २३:२३) । परमेश्वर र्सव-ज्ञानी हुनुहुन्छ, यसकोर् अर्थ उहाँ भूत वर्तमान र भविष्य थाहा पाउनुहुन्छ, यहाँ सम्मकि कुनैपनि दिइएको पलमा के हामीले सोचिरहेका छौं भन्ने प्रत्येक कुरा उहाँलाई थाहा छ, उहाँको न्याय संधै निष्पक्ष तरिकाले वन्दोवस्त गरिको हुनेछ -भजनसंग्रह १३९:१-५, हितोपदेश ५:२१) ।

परमेश्वर एउटै हुनुहुन्छ, यसको अर्थ त्यो मात्रै होइन, यहाँ अरु केहि छैन तर उहाँ एक्लै भएर पनि हाम्रा भित्र-भित्रका गहिरा चाहना र हृदयका इच्छा बुझ्न सक्षम हुनुहुन्छ र उहाँ हाम्रो आराधना र उपासना एक्लै उपयुक्त हुनुहुन्छ -व्यवस्था ६:४) । परमेश्वर धार्मिक हुनुहुन्छ, यसको अर्थ यो हो परमेश्वरले खराब काम गर्नुहुन्न र गर्नुहुदैन, उहाँको धार्मिकता र न्यायको कारणले हाम्रा पापहरु क्षमा भएका छन्, परमेश्वरको न्याय गर्ने अनुभव येशूमा थियो, जब हाम्रा पापहरु उहामाथि थुपारेका थियौं -प्रस्थान ९:२७, मत्ति २७:४५-४६, रोमी ३:२१-२६) ।

परमेश्वर र्सार्वभौम हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाँ सर्वोच्च हुनुहुन्छ, उहाँले सबै सृष्टिलाई साथसाथै राख्नुहुन्छ, उहाँको उद्देश्यहरुलाई जानेर वा नजानेर पुर्णगर्न सकिन्न - भजनसंग्रह ८३:१, ९५:५, यर्मिया २३:२०) । परमेश्वर आत्मा हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाँ हुनुहुन्छ -यूहन्ना १:१८, ४:२४) । परमेश्वर त्रिएक हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाँ एउटैमा तिनवटा हुनुहुन्छ, अस्तित्वमा उस्तै, शक्ति र महिमामा समान । सूचना गरिन्छ किर् धर्मशास्त्रको खण्डमा उल्लेख गरिएको छकि "नाम" एकवचन छ, यद्यपि यसले तिनवटा भिन्नभिन्नै व्यक्तिहरुको प्रतिनिधित्व गर्दछ, पिता, पुत्र र पवित्रआत्मा, -मत्ति २८:१९, मर्कूस १:९-११) । परमेश्वर सत्य हुनुहुन्छ, त्यसको अर्थ उहा सबैसंग सम्झौतामा हुनुहुन्छ, उहा झूटो बोल्न सक्नुहुन्न र भ्रष्टयोग्य पनि रहनुहुनेछैन -भजनसंग्रह ११७:२, १ शमूयल १५:२९) ।

परमेश्वर पवित्र हुनुहुन्छ, यसको अर्थ उहाँ सबै नैतिक असुद्धताबाट अलग हुनुभएको छ र यसको विरुद्धमा हुनुहुन्छ । परमेश्वरले सबै दुष्टता देख्नुहुन्छ र यसले उहाँलाई रिस उठ्छ । धर्मशास्त्रमा पवित्रासंगै आगोलाई धेरै जसो उल्लेख गरिएको छ । आगो निभाउनलाई जसरी परमेश्वरले निर्देशन गर्नुभयो -यशैया ६:३, हबकूक १:१३, प्रस्थान ३:२,४,५, ह्रिबु १२:२९) । परमेश्वर अनुग्रही हुनुहुन्छ, यसले उहाँको असल कुरालाई भलाई, दया र प्रेम समावेश गर्दछ । जुन ति शब्दहरु हुन्, त्यसले उहाँको असलपनको अर्थको आभाष दिन्छ । यदि यो परमेश्वरको अनुग्रहद्धारा हुनुन्थ्यो भने यो देखिन्थ्योकि उहाँका विशेषताहरुमा भर परेर हामी उहाँबाट बाहेक हुन्थ्यौं, धन्यवादी छौं, यस्तो भएन, किनभने हामी प्रत्येकलाई व्यक्तिगत रुपमा जान्ने इच्छा उहाँले राख्नुहुन्छ -प्रस्थान ३४:६, भजनसंग्रह ३१:१९, १ पत्रुस १:३, यूहन्ना ३:१६, १७:३) । यो परमेश्वरले दिनसक्ने आकारको प्रश्नको उत्तर दिने एकमात्र मर्यादायुक्त कोशिष भएको छ, कृपया उच्चतरिकाले उत्साह गरिन्छकि उहाँलाई लगाता खोजेपछि उहाँलाई भेट्याउनेछौं -यर्मिया २९:१३) ।

प्रश्न: जिवनको अर्थ के हो?

उत्तर: कसरी मैले मेरो जिवनभित्रको सन्तुष्टि, पुर्णता र उद्देश्य पत्ता लगाउन सक्छु ? मसंग केहि कुरा पुरा गर्न अन्तिम अर्न्तनिहित प्रभावशालित्व भएका हुनेछन् र - जिवनको अर्थ के हो भन्नेकुरा विचार गर्न धेरै मानिसहरुले रोक्न सकेका छैनन् । तिनिहरु केहि वर्षरु पछि पछाडि हेछन् र अचम्म मान्छन्, किन तिनिहरुको सम्बन्ध खसेको वा एक्लो भएको छ र किन तिनिहरु रित्तिएको यद्यपि तिनिहरुले प्राप्त गर्न सकेको महशुस गर्छन् । के पुरा गर्ने अवस्था तिनिहरु गर्छन् । एउटा बेसबल खेलाडीले बेसबलको प्रसिद्धिलाई बनायो, जसले सोध्यो के उसले चाह्यो केहीले उसलाई भन्न सकेको हुन्थ्यो भने जब उसले बेसबल खेल्न प्रथमतः शुरु गर्यो ।

उसले प्रतिउत्तर दियो, "म इच्छा गर्छुकि कोहिले मलाई भन्न सकेको भए, जब टुप्पामा पुग्छौं, त्यहाँ केहिपनि छैन" त्यहाँ, तिनिहरुको अनेकौं लक्ष्यहरुले रित्तोपनलाई प्रभाव पार्छ । त्यो वर्षछि तिनिहरुको प्राप्तिको प्रयासमा सकिएर गएको छ ।

हाम्रो मानविय समाजमा, मानिसहरु अनेकौं उद्देश्यहरुको प्राप्तिको प्रयासमा तिनिहरुले त्यो सोचिरहेका छन्, तिनिहरुले यसरी अर्थ पत्ता लगाउने छन् : व्यापारिक सफलता, धनसम्पत्ति, असल सम्बन्धहरु, यौन सम्बन्ध, मनोरञ्जन, अरुलाई राम्रो गरेर इत्यादी मानिसहरुले प्रमाणित गरेका छन्कि जब तिनिहरु धनसम्पत्ति, सम्बन्धहरु र आनन्दको लक्ष्य प्राप्ति गरे, त्यो अझै गहिरो शून्यता भित्र थियो, त्यो रित्तोपनको भावना

भरिन कुनैपनि कुरा देखिएन । बाइबलिय किताबका उपदे शकका लेखकले यो भावना वर्णन गर्छन्, जब उसले भने, "र्व्यर्थ नै र्व्यर्थ, पुर्णरुपमा र्व्यर्थ, सबै र्व्यर्थ हुन्" । यो लेखकसंग नपाई अतिरिक्त धनसम्पत्ति, उसकोसमयको मान्छेको अथवा हाम्रो, सयौं आइमाइभन्दा अतिरिक्त बुद्धी थियो । त्यहाका राज्यहरुको दरबारहरु र बगैंचाहरुमार् इर्श्या थियो, प्रत्येक मनोरञ्जनका साधन र असल खानेकुरा र रक्सी उपलब्ध थिए, र उसले एक विषयमा भन्यो, उसले हृदयबाट चाह्यो, उसले खोज्यो, त्यो कुरा होइन र अझै उसले सार संक्षेपमा भन्यो "जिवन सुर्य मुनि" हाम्रो आँखाद्धारा जे हामी हर्ेन सक्छौं र चेतनाद्धारा हामी अनुभव गर्न सक्छौं त्यो सबै त्यहा जिवनका लागि छन्, यद्यपि जिवन बस्यो जसरी र्व्यर्थ छ । किन त्यहाँ साँच्चै शून्य छ - किनभने परमेश्वरले हामीलाई सृष्टि गर्नुभयो केहि कुराका अतिरिक्तका निम्ति जे हामी अनुभव गर्न सक्छौं यस जिवनमा र अहिले । सुलेमानले परमेश्वरको बारेमा भन्यो, "मानिसको हृदयमा उहाँले अनन्ततालाई पनि मिलाउनुभएको छ" । हाम्रो हृदयमा हामी

सचेत छौं, कि यो "यस जिवनमा र अहिले" सम्पुर्ण होइन, जुन त्यहाँ छ । बाइबलको पहिलो पुस्तक, उत्पत्तिमा, हामी पत्ता लगाउन सक्छौं कि परमेश्वरले मानिसलाई आफ्नै स्वरुपमा सृष्टि गर्नुभयो -उत्पत्ति १:२६) । यो मानेमा कि हामी अरु कुनै चिजवस्तु जस्तै भन्दा परमेश्वर जस्तै अलि बढि छौं -कुनै अरु जिवन रुपी) । हामी पत्ता लगाउन सक्छौंकि मानिस पापमा खस्नु पहिले र श्राप यस पृथ्वीमा अ।यो, निम्न उल्लेखित कुराहरु सत्य थिए : १. परमेश्वरले मानिसलाई सामाजिक प्राणी बनाउनुभयो -उत्पत्ति २:१८-२५), २. परमेश्वरले मानिसलाई काम दिनुभयो -उत्पत्ति २:१५), ३. परमेश्वरले मानिससंग संगति थियो -उत्पत्ति ३:८) र परमेश्वरले मानिसलाई पृथ्वीमाथि अधिकार दिनुभयो -उत्पत्ति १:२६) ।

यी कुराहरुको के विशेषता छ - म विश्वास गर्छुकि परमेश्वरले ति प्रत्येक कुरा हाम्रो जिवनमा थप्न, परिपर्ूण्ा गर्नका लागि चिताउनुभयो । तर यी सबैको विशेष गरी मानिसको परमेश्वरसंगको संगति) विपरित तरिकाले असल पर्यो, मानिस पापमा खसेको कारण र परिणाम स्वरुप यस पृथ्वीमा श्राप आएको कारणले -उत्पत्ति ३) ।

बाइबलको अन्तिम पुस्तक प्रकाशमा अन्त्यको समयमा परमेश्वरले अरु अनेकौं घटनाहरु प्रकट गर्नुहुन्छकि यो वर्तमान पृथ्वी र र्स्वर्गलाई विनास गर्नुहुनेछ । त्यसबेला हामी ति कुराहरु थाहा पाउँछौं र नयाँ पृथ्वी र र्स्वर्ग सृजना गरेर अनन्तको राज्यमा प्रवेश पाउँछौं । त्यो समयमा, उहाँले पुर्ण संगति पुर्णस्थापना सहित मानिस जातिलाई बचाउँनुहुनेछ ।

केहि अयोग्य मानिसहरुको न्याय गरिएको हुनेछ र तिनिहरुलाई अग्नीकुण्डमा फ्याकिनेछन् - प्रकाश २०:११-१५) र पापका श्रापहरु वितेर गएका हुनेछन्, त्यहाँ दुःख, पिडा, पाप, रोग, मृत्यु इत्यादी हुनेछैनन् -प्रकाश २१:४) र विश्वासीहरुले सबै कुराको उत्तराधिकार पाउनेछ, परमेश्वर तिनिहरुसंग वास गर्नुहुनेछ र तिनिहरु उहाँका छोराहरु हुनेछन् -प्रकाश २१:७) । तब हामी त्यो पर्ूण्ा घेराभित्र आउँछौं, किनभने परमेश्वरले हामीलाई उहाँसंग संगति गर्नलाई सृजना गर्नुभयो, मान्छेले पाप गर्यो र त्यो संगति टुट्यो, परमेश्वरले त्यो जो उहाँद्धारा पत्याउन योग्यको छ, त्यससंग अनन्तको राज्यमा पुर्णरुपले संगति गर्नलाई पर्ुनस्थापनर् गर्नुहुन्छ । अब जिवनद्धारा कुनै कुरा र सबै कुरा प्राप्त गरेर मात्रै जाऔं, अनन्तता निर्रथक भन्दा खराब हुनसक्छ भने र परमेश्वरले मृत्युलाई उहाँबाट अलग गर्नुभयो । तर परमेश्वरले बाटो बनाउनुभएको छ, अनन्तको परमआनन्द सम्भव बनाउन उनलाई मात्रै होइन –लूका २३:४३) । तर जहासम्म यो जिवन पनि सन्तुष्टिपुर्ण र अर्थपुर्ण नै छ । अब, कसरी यो अनन्तको परम आनन्द र "र्स्वर्ग र पृथ्वीमा" प्राप्त गर्न सकिन्छ - येश शूख्रीष्टद्धार पुनस्थापना गरिएको जिवनको अर्थ माथि सूचना दिइएको छ, दुबै साँचो अर्थहरु छन्, आदम र हब्बा पापमा खसेको समयमा, परमेश्वरसंगको सम्बन्ध हराएको थियो र अहिले एउटाको बौरी उठाइले अनन्तता पाइएको छ, आज त्यो परमेश्वरसंगको सम्बन्ध उहाको पुत्र, येशूख्रीष्ट्रद्धारा मात्र सम्भव छ - प्रेरित ४:१२, यूहन्ना १४:६, १:१२) । एउटाले उसको/उनको पापको पश्चाताप गर्छ, तब अनन्त जिवन प्राप्त गर्दछ -लामो समयसम्म निरन्तर यी कुरारु उनिहरुभित्र गर्न चाहन्न तर ख्रीष्ट्रले परिवर्तन गर्न चाहनुहुन्छ र नयाँ व्यक्ति तिनिहरुलाई बनाउनुहुन्छ) र मुक्तिदाताको रुपमा येशूख्रीष्टमा भर्रपर्न शुरु गर्छ -प्रश्न हेनुहोस्, "मुक्तिको योजना भनेको के हो - मुक्तिको " अलि धेरै जानकारीका लागि यो महत्वपुर्ण विषय हो) । अहिलेसम्म जिवनभित्रको साँचो अर्थ पत्ता लागेको छैन, केवल येशूमा मात्रै पत्ता लागेको छ, उहाँ मुक्तिदाताको रुपमा हुनुहुन्छ ?

जहाँसम्म आर्श्चर्यपुर्ण कुरा त्यो छ) बरु जिवनभित्रको साचो अर्थ पत्ता लागेको छ, जब एउटाले ख्रीष्ट्रलाई पछ्याउन शुरु गर्छ, उहाँको चेलाको रुपमा, उहाँको कुरा सिकेर उहासंग, उहाँका वचनसंग, बाइबलसंग समय बिताएर, प्रार्थनामा उहासंग कुराकानी गरेर र उहाँसंगै हिंडेर, उहाको आज्ञाहरुमा आज्ञाकारी भएर । यदि तपाई अविश्वासी हुनुहुन्छ -अथवा सायद नया विश्वासी जस्तै) तपाईले भनिरहनुभएको छ, तपाई आफै जस्तै त्यो आवाज धेरै उत्तेजित र भरिभराऊ मेरा लागि छैन । तर कृपया केहि समयका लागि मात्र भएपनि पढ्नुहोस् । उल्लेखित भनाइहरु येशूले बनाउनुभयो: "हे सबै मेहेनेत गर्ने र बोझले दबिएका हो, मकहाँ आओ, म तिमीहरुलाई विश्राम दिनेछु । मेरो जुवा आफुमाथि लेओ र मसंग सिक, किनभने म विनम्र र कोमल हृदयको छु,

अनि तिमीहरुले आफ्ना आत्मामा विश्राम पाउँनेछौं, किनकि मेरो जुवा सजिलो छ र मेरो भारी हलुका छ -मत्ति ११:२८-३०)" । "म त तिनिहरुले जीवन पाऊन त्यो पनि प्रशस्त मात्रमा पाऊन भन्ने हेतुले आए - यूहन्ना १०:१० दोश्रो हरफ)" । "कोही मेरोपछि आउने इच्छा गर्दछ भने, यसले आफुलाई इन्कार गरोस् र आफ्नो क्रुश उठाएर मेरो पछि लागोस्, किनकि जसले आफ्नो प्राण बचाउन चाहन्छ, उसले त्यो गुमाउँनेछ, तर जसले आफ्नो प्राण मेरो निम्ति गुमाउँछ, त्यसले त्यो पाउँनेछ –मत्ति १६:२४-२५)" । "परमप्रभुमा आनन्दित होऊ र उहाँले त्रि्रो मनोरथ पुर्ण गर्नुहुनेछ –भजनसंग्रह ३७:४)" ।

यि माथिका सम्पुर्ण पदहरुले के भनिरहेका छन्, त्यो हामी छनौट गर्न सक्छौं । हामी निरन्तर खोज्न, मार्गदर्शनहरुको रुपमा हाम्रो आफ्नो जिवनमा सक्छौ -खाली जिवनको जिवित परिणाम सहित) अथवा परमेश्वरलाई पछ्याउनलाई हामी छनौट गर्न सक्छौ र पुर्ण हृदयसहित उहाँको इच्छा हाम्रो जिवनमा छ । हृदयले भेटेको त्रि्रो इच्छाहरु पाएर आनन्द र सन्तुष्टि भेटेर पुर्ण जिवन जिउन पाएर कस्तो परिमाण हुन्थ्यो) यो होकि हाम्रो सृष्टिकर्ताले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र हाम्रो

निम्ति सबैभन्दा असल इच्छा राख्नुहुन्छ -धेरैभन्दा धेरै सजिलो जिवन आवश्यक नभएर तर धेरै भरिपुर्न भएर) । अन्तमा, म पाष्टर साथीबाट ल्याएको सदृश्य नक्कल बाँडचुड गर्न चाहन्छु । यदि तपाई खेलहरुको खेलप्रेमी हुनुहुन्छ र व्यवसायिक खेलमा जाने निर्णय गर्नुहुन्छ, केहि रुपैयाँमा काँटा थाप्न सक्नुहुन्छ र रंगशालाको टुप्पो घेरामा बस्नुहुन्छ र "नाकबाट रगत बगेको" केहि सय रुपैयाँको लागि खोक्न सक्नुहुन्छ र समाप्त हुन्छ र व्यक्ति कार्य गर्ननै थाल्छ, यो ख्रीष्ट्रियनको जिवन पनि त्यस्तै हो । परमेश्वरले प्रथमहातमा काम गर्नुहुन्छ भनेर हेरिरहनु यो आइतबारका ख्रीष्ट्रियनका लागि होइन । तिनिहरुले मुल्य तिरेका छैनन । परमेश्वरले प्रथमहातमा काम गर्नुहुन्छ भनेर हेरिरहनु यो पुर्ण हृदय सुम्पेका ख्रीष्टका चेलाहरुको निम्ति हो, जसले साँच्चैनै जिवनका इच्छाहरु उसले/उनले आफै अनुसरण गर्न रोकेका छन् । त्यसै ले, उसले /उनले परमेश्वरको उद्देश्यहरु जिवनमा अनुसरण गर्न सक्छ । तिनिहरुले मुल्य तिरेका छन् -उहाँको इच्छामा सम्पुर्ण कुरा ख्रीष्टमा र्समपण गर्नु), तिनिहरुले जिवनको धेरै पुर्ण अनुभव गरिरहेका छन् , तिनिहरुले तिनिहरु आफैलाई सामना गर्न सक्छन्, तिनिहरुको साथी मान्छे र तिनिहरुलाई बनाउनसंग दिक्दार हुन्नन । के तपाईले मुल्य तिर्नुभएको छ - के तपाई इच्छा जाहेरर् गर्नुहुन्छ - यदि हो भने, फेरि पछि तपाई अर्थ र उद्देश्यमा भोको हुनुहुनेछैन ।

प्रश्न: ख्रीष्टियन धर्म के हो - र ख्रीष्टियनहरुले के विश्वास गर्छन् ?

उत्तर: १ कोरिन्थी १५:१-४ ले भन्छ ,“भाई हो, मैले तिमीहरुलाई प्रचार गरेको सुसमाचार म तिमीहरुलाई याद दिलाउन चाहन्छु , जुन सुसमाचार तिमीहरुले ग्रहण गर्यो , र जसमा तिमीहरु स्थिर रहन्छौ । यस सुसमाचारद्धारा तिमीहरुको उद्धार भएको छ , यदि तयसमा तिमीहरु अटल रहयौ भने, नत्रता तिमीहरुले व्यथैमा विश्वास गर्यौं । किनभने मैले जे पाएँ त्यसैलाई सबैभन्दा मुख्य विषयको रुपमा तिमीहरुलाई सुम्पिदिएँ , अर्थात पवित्र धर्मशास्त्र अनुसार ख्रीष्ट हाम्रा पापका निमित मर्नुभयो । उँहा गाडिनु भयो , र पवित्र धर्मशास्त्र अनुसार तेस्रो दिनमा उहाँ पुनजीवित पारिनु भयो ।”

संक्षेपमा, त्यहि नै ख्रीष्टियन धर्मको विश्वास हो । अरु सबै विश्वासहरु मध्ये ख्रीष्टियन धर्मको छुट्टै पहिचान छ , किनकि धार्मिक अभ्यासहरु भन्दा , ख्रीष्टियनवाद एउटा सम्वन्धमा अरु बढी छ । “ के गर्नुहुन्छ र के गर्न हुदैन ” भन्ने सुचिलाई अनुशरण गनु भन्दा एउटा ख्रीष्टियनको लक्ष्य भनेको परमेश्वर पिता संगको नजिकपनामा हिड्न आफूलाई विकास गर्नु हो । येशू ख्रीष्टको काम , र पवित्र आत्माद्धारा ख्रीष्टियनहरुको जीवनमा सबैकाईले यो सम्वन्धलाई सम्भव बनाउँछ ।

ख्रीष्टियनहरुले विश्वास गर्छन् कि बाईबल परमेश्वरको आफ्नै वचनको प्रेरणाबाट हो , र यसमा शिक्षाको अन्तिम अधिकार रहेको छ (२ तिमोथी ३:१६ सपत्रुस १:२०-२१) । एउटा परमेश्वर तीनवटा व्यक्तित्वमा रहनु हुन्छ भनी ख्रीष्टियनहरु विश्वास गर्छन् ?पिता परमेश्वर , पुत्र (येशू ख्रीष्ट) , र पवित्र आत्मा ।

ख्रीष्टियनहरुले विश्वास गर्छन् कि मानवजाती परमेश्वसंग सम्वन्धमा रहन विशेष रुपमा सृष्टि गरिएका थिए , तर पापले सबै मानिसलाई परमेश्वरबाट अलग पार्दछ (रोमी ५:१२ रोमी ३:२३) । येशू ख्रीष्ट पर्ूण्ा रुपमा मानिस र पुर्णरुपमा परमेश्वर भएरै यस संसारमा हिड्नु भयो (फिलिप्पी २:६-११) , र क्रुसमा मर्नुभयो भनी ख्रीष्टियन धर्मले सिकाउँछ । ख्रीष्टियनहरु विश्वास गर्छन् कि उँहाको क्रुसमा मृत्यू पछि , ख्रीष्ट गाडिनु भयो , उँहा फेरि बौरिउठ्नु भयो , र अहिले पिताको दाहिने हाततर्फविराजमान हुनुहुन्छ , विस्वासीहरुको निम्ति सधैका लागि मध्यस्थता गरिरहनु भएको छ (हिब्रु ७:२५) । ख्रीष्टियन धर्मले दाबी गर्छ कि क्रुसमा येशू मृत्यु सबै मानिसको आफ्नो पापको ऋण पुर्ण रुपमा चुकाउन पर्याप्त थियो र यसले परमेश्वर र मानिस बीच टुटेको सम्बन्धलाई पून जोड्दछ (हिब्रु ९:११-१४ , ९हिब्रु १०:१०, रोमी ६:२३ , रोमी ५:८) ।

बचाईनको मिम्ति , कसैले ख्रीष्टले क्रुसमा सिद्धयाउँन भएको कार्यमा उसले पर्ूण्ा रुपमा विश्वास गर्नेपर्छ । यदि कसैले ख्रीष्ट उसको सट्टमा मर्नुभयो र उसको आफ्नै पवपको मूल्य चुकाउनु भयो, र फरी बौरी उठ्नु भयो भनी विश्वास गर्छ भने त्यो व्यक्ति बाचर्यएको छ । उद्धार पाउँनको लागि कसैले पनि केहि गर्न सक्दैन् । कोहि पनि परमेश्वरलाई प्रशन्न तूल्याउन “आफैमा” “सिद्ध” छैन , किनकि हामी सबै पापी छौं (यसैया ६४:६-७ , यसैया ५३:६) । दोस्रो अब अरु बढी गर्नुपर्ने केहि छैन किनकि ख्रीष्टले सबै काम गरिसक्नु भएको छ ।जब येशू क्रुसमा हुनुहुन्थ्यो , उँहाले भन्नु भयो , “अब सिद्धियो ।” (यूहन्ना १९:३०) ।

कसैले पनि आफैले उद्धार कमाउँन नसके जस्तै , कसैले एक पटक उसको । यनको भरोसा क्रुसमा येशू ख्रीष्टको कार्यमा राख्दछ भने , त्याहा कसैले पनि उसको उद्धारलाई गुमाउन केहिपनि गर्न सक्दैन । याद राख्नोस् , ख्रीष्टद्धारा कार्य गरिएको छ र पुरा भएको छ । उद्धारको बारेमा यसलाई पाउन कसैमा पनि यो निर्भर रहदैन । (यूहन्ना १:२७ -२९) ले भन्छ , “ मेरो भेडाहरुले मेरो सोर सुन्छन , र तिनीहरुलाई म चिन्छु , र तिनीहरु मेरो पछि आउछन् तिनीहरुलाई म अनन्त जीवन दिन्छु , र तिनीहरु कहिल्यै नष्ट हुने छैनन् , र कसैले (मानिस) तिनीहरुलाई मेरो हातबाट खोसी लैजाने छैन । मेरो पिताले ती (तिनीहरु) मलाई दिनुभएको छ , उहाँ सबैभन्दा महाँन हुनुहुन्छ । पिताको हातबाटल कसैले तिनीहरुलाई (मानिस) खोसी लाने छैनन् ।”

कसैले सोच्न सक्छ , “यो एकदमै महान छ - एकपटक म बाचईए पछि , कलाई ठीक लागेका कुराहरु म गर्न सक्छु , र मेरो मुक्तिलाई गुमाउदिन ।” तर उद्धार (मुक्ति) भनेको आफुलाई ठीक लागेको कुरा गर्न स्वतन्त्र हुनु होईन । उद्धार भनेको पूरानो पापमय स्वभावलाई पछ्याउनबाट स्वतन्त्र हुनु हो , र परमेश्वरसंगको सही सम्बन्धलाई पछ्याउन स्वतन्त्र हुनु हो। विस्वासीहरु तिनीहरुको पापमय शरीरका भएर यस संसारमा जीउँन्जेलसम्म , त्यँहा निरन्तर रुपमा पापलाई परित्याग गर्न एउटा संर्घष् हुनेछ । पापमा जीउँनाले परमेश्वरले मानवजातीसंग चाहनु भए सम्बन्धमा बाधा पूर्याउँछ , र एउटा विस्वासीको रुपमा कसैले जवसम्म पापमा जीइरहन्छ , उसमा हुनु्पर्ने परमेश्वरसंगको सम्बन्धमा उ आनन्दित हुन सक्ने छैन् । जे भएतापनि ख्रीष्टियनहरु तिनीहरुको जीवनमा परमेश्वरको वचन(बाइबल ) अध्यायन गर्नाले र पालना गर्नाले पापसंगको संर्घष् माथि विजय प्राप्त गर्न सकछन् , र पवित्र आत्माद्धारा नियन्त्रणमा रहनाले त्यो चाहीँ , हरेक दिनको परिस्थितिहरुमा आत्माको प्रेरणा र अगुवाईमा आफैलाई र्समर्पण गर्नु र आत्माद्धारा परमेश्वरको वचन पालन गर्नु हो ।

त्यसैले ,धेरै धार्मिक प्रणालीमा एउटा व्यक्तिले निश्चित कुराहरु गर्नुपर्छ । वा निश्चित कुराहरु गर्नु पर्दैन भनी आवश्यक परे जस्तै ख्रीष्टियनवाद भनेको परमेश्वरसंग एउटा सम्बन्धमा रहनु हो ख्रीष्टियनवाद भनेको यो विस्वास गर्नु हो कि तपाईकोआफ्नै पापको मूलय चूकाउन क्रुसमा मर्नुभयो र फेरी बौरी उठ्नु भयो । पापको ऋण तिरीएको छ र तपाई परमेश्वरसंग संगति गर्न सक्नु हुन्छ । तपाईको पापमय स्वभावमाथि तपाई विजय पाउँनसक्नु हुन्छ र परमेश्वरसंगको संगति र आज्ञाकारीतामा हिड्नसक्नु हुन्छ । यो साँचो बाइबलिय ख्रीष्टियनवाद हो ।

प्रश्न: के ख्रीष्टियनहरुले पूरानो करारको नियमलाई मान्नु पर्छ ?

उत्तर: पूरानो करारको नियम इस्राएलको राज्यलाई दिइएको थियो ,ख्रीष्टियनहरुलाई होईन भनी जान्नु यो विषयको मुख्य बुझाई हो । नियमहरु मध्यका केहि परमेश्वरलाई कसरी प्रशन्न तुल्याउँने र आज्ञाकारी हुने भनि इस्राएलीहरुलाइ थाहाँ दिनलाई थिए (उदाहरणको लागी दश आज्ञाहरु) ,तिनिहरुमध्ये केहि चाँहि परमेश्वरलाई कसरी आराधना गर्ने भनी देखाउन थियो (बलिदानपुर्ण प्रणाली) , तिनीहरु मध्ये केही चाँही केवल इस्राएलीहरु ऋरु राष्ट्रहरु भन्दा भिन्न हुन थियो (खाना र लत्ताकपडा सम्बन्धि नियमहरु )। पुरानो करारका कुनैपनि नियमहरु आज हामी प्रयोगमा ल्याउँदैनौ । जब येशू क्रुसमा मर्नुभयो , उँहाले पुरानो करारका नियमहरुलाई खारेज गर्नुभयो (रोमी १०:४सगलाती ३:२३-२५ एफिसी २:१५) ।

पूरानो करारको नियमको सट्टमा , हामी ख्रीष्टको नियममूनी रहेका छौं (गलाती ६:२) जुन चाँही , “तैले परमप्रभू आफ्ना परमेश्वरलाई आफ्नो सारा हृदयले ,र आफ्नो सारा प्राणले, र आफ्नो सारा समझले पे्रम गर्नु। महान र प्रथम आज्ञा यहि हो। दोस्रो पनि यस्तै छ, तैले आफ्नो छिमेकिलाई आफैलाई जस्तै प्रेम गर्नु । सारा अवस्था र अगमवहरुका शिक्षाको आधार नै यी दुई आज्ञाहरु हुन् । “( मत्ती २२:३७ -४०) । यदि हामीले यी दुईवटा कुराहरु गर्यौ भने , ख्रीष्टले हाम्रो निम्ति चाहनु भएका हरेक कुराहरु हामीले पुरा गर्नेछौंस “परमेश्वरको प्रेम यहि हो कि हामी उँहाका आज्ञाहरु पालन गर्दछौ ,र उँहाका आज्ञाहरु भर्मपुर्ण छैनन् । “ (१ यूहन्ना ५:३ ) व्यवहारिक रुपमा , दश आज्ञाहरु पनि ख्रीष्टयनहरुको लागि उपयुत छैनन् । जेभएतापनि दश आज्ञाहरु मध्ये नौवटा आज्ञाहरु नयाँ कुरामा दोहोरिएका छन् । (शाबथ दिन पालन गर्नु भन्ने बारेका सबै ) । अवस्थापनि , यदि हामीले परमेश्वरलाई प्रेम गरिरहेका छौ भने हामी अरु इश्वरहरुलाई वा अरु मुर्तिहरुलाई आराधाना गदैनौ । यदि हामीले आफ्ना छिमेकिहरुलाई प्रेम गरिरहेका छौ भने हामीले उनीहरुको हत्या गर्ने छैनौ , तिनीहरुलाई झुटो बोल्ने छैनौ ,तिनीहरु विरुद्ध व्यभिचार गर्ने छैनौ, वा तिनीहरुको कुराहरुमा लोभ गर्ने छैनौं । त्यसैले हामी पुरानो करारको नियमको मागेको कुनैपनि क’शराको अधिनमा छैनौं । हामी परमेश्वरलाई प्रेम गछौं र हाम्रा छिमेकिहरुलाई प्रेम गछौं । यदि हामी यी दुई कुराहरु विश्वासयोग्य तरिकाले गछौं भने , अरु सबै कुराहरु ठीक ठाउँमा आउँछन् ।

प्रश्न: के ख्रीष्टको इश्वरत्व बाइबलीय छ ?

उत्तर: येशू उँहा आफैले गर्नु भएको विशेष दाबीहरु अतिरित, उँहाको चेलाहरुले पनि ख्रीष्टको इश्वरत्वको र्समर्थन दिलाए । तिनीहरुले दाबी गरे कि परमेश्वरले मात्र गर्न सक्ने कुनै पनि पापहरुको क्षमा गर्ने अधिकार येशूसंग थियो , जो पापद्धारा उपेक्षित हुनु भयो उँहा नै साक्षत परमेश्वर हुनुहुन्छ । (प्रेरित ५:३१ कलस्सी ३:१३ , सि एफ। भजन संग्रह १३०:४स यर्मिया ३१: ३४ ) । यो अन्तिम दाबी सहित नजिकको सम्बन्धमा , येशूले उँहा यस्तो हुनुहुन्छ भनेर पनि भन्नु भएको छ जसले “ जिवित र मृतकको न्याय गर्नुहुनेछ ” (२ तिमोथी ४:१ )।थोमा येशू कहाँ यसरी कराए , “ मेरा प्रभु अनि मेरा परमेश्वर १” (यूहन्ना २०:२८) । पावलले येशूलाई “ महान परमेश्वर र मुक्तिदाता” भनेर पुकाछन् (तितस २:१३ ), अनि संकेत गछन् कि प्राचिन उहाको स्वरुपमा येशू परमेश्वरको रुपमा हुनुभयो (फिलिप्पी २:५-८ ) । येशूको सम्बन्धमा ह्रि्रुका लेखकले भन्छन् कि “ हे परमेश्वर , तपाईको सिंहासन , सदा र्सवदा रहनेछ ” (हिब्रु १:८ ) । यूहन्नाले उल्लेख गर्छन् कि “ आदिमा वचन थियो , औ वचन परमेश्वरसंग थियो , औ वचन (येशू )परमेश्वर नै थियो ” (यूहन्ना १:१ ) । धर्मशास्त्रले सिकाउँछ कि ख्रीष्टकोर् इश्वरत्व गुणात्मक हुन सक्थ्यो ( हेर्नोस् प्रकास १:१७ ;२:८ २२:१३ ; १ कोरिन्थी १०:४ स १ पत्रुस २:६-८; cf. । भजन संग्रह १८:२ ; ९५:१ ;१ पत्रुस ५:४ ; हिब्रु १३:२० ० ,तर उँहाका चेलाहरुद्धारा येशूमा इश्वरत्व हुने कुरालाई मानिलिएकोलाई देखाउँन यी मध्ये एउटा पनि पर्याप्त छ ।

येशूलाई नाउहरु दिईएको छ जुन चाही पुरानो करारमा यहोवे नाउँ परमेश्वरको औपचारिक नाम अद्भूत छन् । पुरानो करारको “ उद्धारकर्ता ” (भजन संग्रह १३०: ७ होरो १३:१४ ) भन्ने नाउँलाई नयाँ करारमा -येशूको निम्ति प्रयोग गरिएको छ ( तितस २:१३ ; प्रकाश ५:९० । येशूलाई इम्मानुएल भनिनेछ ( मती १ अध्यायमा “ परमेश्वर हामीहरुसित ” । जकरिया १२१० मा यो यहोवे हो जसले भन्नु हुन्छ ।

“ तिनीहरुले मलाई हेर्नेछन् , जसलाई तिनीहरुलाई घोचेथे ।” तर नयाँ करारले यसलाई येशूको क्रुशको दुस्खसित प्रयोग गर्दछ । (युहन्ना १९:३७ प्रकाश १:७ ) । यदि यो यहोवे नै हो भने जसलाई घोचिइयो र माथि हेरिएको छ , र येशू नै त्यही एक व्यक्ति हुनुहुन्छ जसलाई घोचिइ ऋझ बढी , “ हाम्रा परमेश्वर पिता र प्रभु येशूख्रीष्टबाट तिमीहरुलाई अनुग्रह र शान्ति” भन्ने प्रार्थनामा यहोवाको साथसाथै छेऊमा नाउँ प्रयोग गरिएको छ । (गलाती १:३ एफिसी १:२) ।

इदि ख्रीष्टमार् इश्वरत्व नभएको भए योर् इश्वरनिन्दा हुन्थ्यो येशूको नाउँ येशूले बप्तिस्मा दिनु भनी आज्ञा गरिएकोमा यहोवाको साथ देखा पर्छ “ पिता अनि पुत्र अनि पवित्र आतमाको नाममा (एक वचन) (मती २८ :१९ ; २ कोरिन्थी १३ :१४ पनि हेर्नुहोस् ) ।

परमेश्वरद्धारा मात्र पु्रा गर्न सकिने कामहरु येशूमा सुम्पिएका गरिएका छन् । येशू मृत्युबाट मात्र बितउँनु भएन (यूहन्ना ५:२१ ; ११: ३८ -४४) अनि पापहरुमात्र क्षमा गर्नु भएन ( पे्रित ५:३१ ; १३:३८) । उहाँले ब्रम्हाण्डलाई सृजनु भयो र त्यसलाई बसाल्नु भयो (यूहन्ना १: २ ; कलस्सी १: १६ -१७ ) , यस भनाईले अझ धेरै सामार्थ्यवान तुल्याएको छ जब एक जनाले बिचार गर्छ कि यहोवाले भन्नु भयो उँहा सृष्टि देखि संगै हुनुहुन्थ्यो (यशैया ४४:२४ ) । अरु बढी प्राप्त गर्न सक्छन्न इश्वरत्व मात्र गुणहरु ख्रीष्टले अत्रिकारमा राख्नु हुन्छ । अनन्तता (यूहन्ना ८:५८ ) , र्सवव्यापी (मती १८:२० , २८:२० ) , र्सवज्ञानी ( मती १६:२१ ), र्सवशक्तिमान (यूहन्ना ११:३८- ४४) ।

अहिले परमेश्वर हँु भनि दाबी गर्नलाई अर्थात यो सत्य हो भनी कसैलाई विस्वास गर्राई मुर्ख बनाउँनु एउटा कुरा हो , अनि यसलाई पुर्णरुपले त्यस्तै हो भनेर प्रमाणित गर्नु कुनै एक कुरा हो इश्वरत्व सम्बन्धि विभिन्न आर्श्चर्यकर्महरु र मृत्युबाट समेत बौरी उठी उँहाको दाबीको निम्ति प्रगाणको रुपमा ख्रीष्टले प्रकट गर्नु भयो । केवल येशूको थारै आर्श्चर्यकर्महरु निम्न संलग्न छन् पानीलाई दाखमधमा परिणत (यूहन्ना २: ७ ) , पानी माथी हिर्डाई (मती १४:२५ ) , भौतिक बस्तुहरुको गुणनात्मक गराउने काम (यूहन्ना ६: ११ ) , अन्धोको चँगाई (यूहन्ना ९: ७) , लंगडोको चँगाई (मर्कूस २ :३ ) , विरामीका चँगाई (मती ९:३५ मर्कूस १:४०-४२ ) , अनि मृतकबाट समेत मानिसहरुलाई बौरी उठाउने काम (युहन्ना ११:४३ ; लुका ७:११-१५ ; मर्कूस ५: ३५ ) । अझ बढता , ख्रीष्ट उँहा आफै मृतकबाट जीवित हुनु भयो । पागल देविदेवताको पौराणिक तथाकचित मर्ने र वितउँने देखि दुर , पुनरुस्थान जस्तो विषय लाई अन्य धर्महरुद्धारा गंभीररुपमा दावी गरिएको छैन ? अनि अरु कसैको दावीमा यनि धेरै पृथक धर्मशास्त्रीय निश्चयता छैन । डाब्टर गेरी हबरमासको भनाई अनुशार , अख्रीष्टियन समिक्षक विद्धानहरुले पनि अखण्डनिय भनी स्वीकार गर्ने त्यहाँ कम्तीमा बाह्रवटा ऐतिकहासिक तथ्यहरु छन्

(i) येशू क्रुसको दण्डबाट मर्नुभयो ।
(ii) उँहालाई गाडियो ।
(iii) उँहाको मृत्युको कारणले गर्दा चेलाहरुले भाग्नु र आशा गुमाउनु पर्यो ।
(iv) येशूको चिहान केहि दिन पटि रित्तो भेर्टाईएको थियो (अर्थात पत्ता लगाउनको निम्ति दाबी गरियो) ।
(v) चेलाहरुले विस्वास गरे बिउँतनु भएको येशूको रुपलाई तिनीहरुले अनुभव गरे ।
(vi) यसपछि चेलाहरु श्कालुहरुबाट साहसिलो विस्वासीहरुमा परिणत भएका थिय ।
(vii) यही सन्देश शुरुवादको मण्डलीमा प्रचारको केन्द्र थियो ।
(viii) यही सन्देश यरुशलेममा सिकाईएको थियो ।
(xi) यस प्रचारको परिणाम स्वरुप , मण्डली जन्मिएको थियो र यो हुर्कियो ।
(x) पुनरुस्थानको दिन , आईतबारले , आराधानाको प्राथमिक दिनको रुपमा सबाथ (शनिबार) लाई हटायो ।
(xi) याकूब , एकजना घरेलु सिकर्मी , परिर्वतन भएको थियो जब उसले पनि विश्वास गर्यो कि पुनरुस्थान हुनु भएको येशूलाई उसले देख्यो ।
(xii) पावल र इशाई विश्वासको एकजना शत्रु , एउटा अनुभवद्धारा परिर्वतन भएको थियो जुन चाही उसले मृतकबाट जीवित हुनु भएको येशूको रुप हो भनी विश्वास गरे ।

यधपि यदि कोहि व्यक्ति यस विशेष सुचिलाई सिकायत गर्ने थिए भने , पुनरुस्थान र सुसमाचारको स्थापनालाई प्रमाणित गर्न अलिकति मात्र चाहिन्छन् । येशूको मृत्यु , दफन , पुनरुस्थान , अनि रुपहरु (१ कोरिन्थी १५:१- ५ ) माथिका तथ्यहरु मध्ये एउटा या दुईटालाई व्यख्या गर्न त्याहाँ केहि सिद्धान्तहरु छन् , पुनरुस्थानले मात्र उनीहरु सबैको निम्ति प्रष्ट्याँउछ र लेखा राख्दछ । आलोचनाहरुले अखण्डनीय भनी स्वीकार गर्छन् कि चेलाहरुले दावी गरे तिनीहरुले मृतकबाट जीवित भएका येशूलाई देखे । पुनरुस्थानले गरेको मार्गलाई नत झुटहरुले यात मतीभ्रमहरुले मानिसलाई बदल्न सक्छ । पहिले तिनीहरुले के कुरा प्राप्त गर्नु पर्दथ्यो त ? ख्रीष्टियन विस्वास लोकप्रिय थिएन अनि यसले निश्चित रुपमा उनीहरुलाई कुनै फाईदा बनाएन । दोस्रो , झुटाहरुले असल शहिदहरु बनाउदैन । उनीहरुको विस्वासको खातिर भयावह मृत्युहरुमा मर्नेचेलाहरुको सदिच्छाको निम्ति पुनरुस्थान भन्दा त्याहाँ कुनैपनि हरु राम्रो भनाई छैन । ज्यू , तिनीहरु सत्य ठानेका झुटाहरुको निम्ति धरै मानिसहरु मर्छन् तर तिनीहरुले असत्य ठानेका कुराका निम्ति कोहि पनि मर्दैनन् ।

इश्वरत्व थियो सारांशमा , ख्रीष्टले दाबी गर्नु भयो उँहा नै यहोवा हुनुहुन्छ , उँहामा (केवल “देवता” मात्र होईन तर सत्य परमेश्वर ) , उँहाका अनुयायीहरु (अहदिहरु जो मुर्तिपुजादेखि भयभित हुने गर्दथे ) ले यँहालाई विश्वास गरे अनि उहालाई यस्तो निरुपण गरे ख्रीष्टले आर्श्चयकर्महरु लगायत संसार परिर्वतन गर्ने पुनरुस्थान मार्फत इश्वरत्वको उँहा दावीहरुलाई प्रमाणित गर्नु भयो । अरु कुनै पनि अनुमानले यी तथ्यहरुलाई व्वाख्या गर्न सक्दैन ।

यो अनि माथि हेरियो , तब येशू नै यहोवा हुनुहुन्छ । पावलले यसैया ४५:२२-२३ लाई फिलिप्पी २:१०-११ मा येशूको रुपमा प्रयोग गर्दै अर्थ लगाउँछन् ।

प्रश्न: के उद्धार विश्वासद्धारा मात्रै, वा विश्वास र कार्यहरुद्धारा हुन्छ ?

उत्तर: सायद सबै ख्रीष्टियनर् इश्वरशास्त्रीहरुमा यो एउटा महत्वपुर्ण प्रश्न हो यो प्रश्न सुधारको कारण हो प्रोटेस्टेन्ट चर्च र क्याथोलिक चर्चको बिचमा बिभाजन । यो प्रश्न बाइबलिय ख्रीष्टियवाद र धेरै जसो “ख्रीष्टियन’’ रितिरीवाजलाई जोड दिनेहरु (अगतिक) बीच एउटा प्रश्न भिन्नता हो । के उद्धार विश्वासद्धारा मात्रै, वा विश्वास र कार्यहरुद्धारा पाईन्छ ? के म ख्रीष्टमा

विश्वासद्धारा बाचाईन्छु , वा मैले यशूमा विश्वास गर्नु पर्छ र निश्चित कुराहरु गर्नुपर्छ - विश्वासद्धारा मात्रै, वा विश्वास र कामहरु भने प्रश्नलाई केहि पहिचान गर्न अप्ठ्यारो पर्ने बाइबलिय खण्डहरुले गाह्रो बनाएको छ । रोमी ३:२८ , ५ :१ र गलाती ३ :२४ संग याकूब २:२४ लाई दाँज्नोस् । कसैले पावल (विश्वासद्धारा मात्रै उद्धार छ) र याकूब विश्वास र (कामहरुद्धारा उद्धार छ ) बिच एउटा भिन्नता पाउँछन् । वास्तवमा पावल र याकूब असहमत थिएनन् । केहि मानिसहरुले दाबी गरेको असहमतिको एउटा प्रमूख विषय चाहिँ विश्वास र कामहरु बीचको सम्बन्ध बारे हो । पावल सिद्धान्तात्मक रुपमा भन्छ कि विश्वासद्धारा मात्रै धर्मी ठहरिन्छ (एफिसी २:८-९) जव कि याकूबले भनिरहेका छन् कि विश्वास र कामहरु धर्मी ठहरिन्छ । यो वाहिरी देखिने समस्यालाई याकूबले वास्तवमा के भनिरहेका छ भनी जाँच्न सकिन्छ । कुनै पनि असल कामहरु नगरी कुनै एउटा व्यक्ति मा विस्वास हुन सक्छ भन्ने विस्वासलाई याकूबले खण्डन गरिरहेका छन् (याकूब २:१७ -१८) वाकूबले यो विषयमा जोड दिईरहेका छन् कि ख्रीष्टमा गरिएको साँचो विस्वासले एउटा परिवर्तित जीवन र असल कामहरु उत्पन्न गर्छ (याकूब २:२०-२६) याकूबले भनिरहेका छैन्न कि विश्वास र कामहरुद्धारा धर्मी ठहरिन्छ , तर त्यसको सट्टामा एउटा व्यक्ति जो साँचो रुपमा विश्वासद्धारा धर्मी ठहरिन्छ उसको जीवनमा असल कामहरु हुनेछ भनि उनी भन्छन् । यदि एउटा व्यत्तीले म विश्वासी हुँ भनी दाबी गर्छ तर उसको जीवनमा कुनै असल काम छैन भने - त्यसपछि सम्भवत उसले ख्रीष्टमा साँचो विश्वास गरेको हुँदैन (याकूब २ :१४, १७ ,२०,२६ )।

पावलले त्यहि कुरालाई उनको लेखमा भन्छन् । विश्वासीहरुको जीवनमा हुनुपर्ने असल फललाई गलाती ५ :२२ -२६ मा सूची गरिएको छ । हामी विश्वासद्धारा बचाएका हौं , कामहरुद्धारा होइन भनी हामीलाई बताए लगतै (एफिसी २:८-९) ।, पावलले हामीलाई जानकारी दिन्छन् कि हामी असल कामहरु गर्नको निम्ति सृजिएका हौं (एफिसी २:१०)। एउटा परिवर्तित जिवनको लागी याकूबले जतिकै पावलले अपेक्षा गरेका छन् । “ यसकारण कोही ख्रीष्टमा छ भने त्यो नयाँ सृष्टि हो पुरानो वितिगएको छ , हेर नयाँ आएको छ’’ (२ कोरिन्यी ५:१७ ) पावल र याकूब उद्धार बारे तिनिहरुको शिक्षामा असहमत छैनन् । तिनिहरु समान (एउटै) विचारलाई फरक दृष्टिकोणबाट सहमती जनाएका छन् । पावलले केवल विश्वासद्धारा मात्रै धर्मी ठहरिन्छ भन्ने कुरालाई बढी जोड दिएका छन् भने याकूबले यो तथ्य कुरामा जोड दिएका छन् कि ख्रीष्टमा विश्वासले असल कामहरु उत्पन्न गर्छ ।

प्रश्न: मेरो जीवनको निम्ति म कसरी परमेश्वरकोर् इच्छालाई जान्न सक्छु ? परमेश्वरको इच्छालाई जान्ने बारे बाइबलले के बताउँछ ?

उत्तर: दिइएको अवस्थाको निम्ति परमेश्वरको इच्छा थाहाँ पाउँनलाई दुई वटा साँचाहरु रहेका छन् । (१) तपाईले जे कुराको निम्ति भागिरहनु भएको छ वा जे कुरा गर्न विचार गरिरहनु भएको छ त्यो बाइबलले मनाही गरेको छैन भनी निश्चित हुनुहोस । (२) तपाईले जे कुराको निम्ति भागिरहनु भएको छ वा जे कुरा गरीरहने विचार गरिरहनु भएको छ त्यसले परमेश्वरलाई महिमा दिनेछ र तपाईलाइ आत्मिक रुपमा बुद्धि हुन सहायता गर्छु भन्ने कुरामा निश्चित हुनुहोस् । यदि यी दुई

वटा कुराहरु साँचो छ भने र परमेश्वरले अफसल तपाईले भागिरहनु भएको कुरा दिनुभएको छैन भने तपाईले भागिरहनु भएको कुरा तपाईको निम्ति परमेश्वरकोर् इच्छा अनुसारको होईन् । अथवा , सायद यसको निम्ति तपाइले अरु केहि लामो समयसम्म वर्णन आवश्यक छ । कहिले काँही परमेश्वरकोर् इच्छा जान्न कठिन हुन्छ । मानिसहरु साधारणतया परमेश्वरबाट के गर्ने , कँहा काम गर्ने , कँहा बस्ने , को संग विवाह गर्ने आदि बारे उनीहरुलाई भनेको चाहन्छन् (रोमी १२:२ ले ) हामीलाई भन्छ , “ यस संसारको ढाँचामा नचल ,तर आफ्नो मनमा नँया भई पुर्ण रुपले परविर्तित होआ , र परमेश्वरको असल , ग्रहणयोग्य र सिर्द्धर् इच्छा के हो, त्यो तिमिहरुले जाँन्न सक ।”

परमेश्वरले मानिसलाई विरलै मात्रमा सिधै र निश्चित जानकारी दिनुहुन्छ । परमेश्वरले हामीलाई यी कुराहरुबारे छनोट गर्न दिनु भएको छ । एउटै मात्र निर्णय हामीले गरेका उँहा चाहनु हुन्न त्यो हो , त्यो हो पाप गर्ने निर्णय उँहाको इच्छालाई रोक्ने निर्णय । हाम्रो छनौट उँहाको इच्छा अनुसार सहमत हुने खालको भएको परमेश्वर चाहनु हुन्छ । त्यसैले, तपाईको निम्ति परमेश्वरकोर् इच्छालाई कसरी जान्नु हुन्छ - यदि तपाई परमेश्वरसंग घनिष्ट रुपमा हिडिरहनु भएको छ भने र साँचो रुपमा तपाईको जीवनको निम्ति उँहाकोर् इच्छाको अपेक्षा गर्नु भएको छ भने-परमेश्वरले उँहा चाहना अनुसारका कुराहरु तपाईको हृदयमा हाली दिनु हुनेछ ।

मुख्य कुराचाँहि परमेश्वरको इच्छालाई चाहनु हो, तपाईको आफ़्नै इच्छा होईन् । “ परमप्रभुमा आनन्दित होऊ, र उँहाले त्रि्रो मनोरथ पुर्ण गर्नुहुनेछ । “ (भजनसंग्रह ३७:४) । यदि बाइबलले यसको विरुद्धमा भन्दैन भने , र यसले साँचो रुपमा तपाईलाई आत्मिक रुपमा फाईदा दिन सक्छ भने बाइबलले तपाइलाई निर्णय गर्ने र तपाईक हृदयलाई पछ्याउने “अनुमति” दिन्छ ।”

प्रश्न: पवित्र आत्मा को हुनुहुन्छ ?

उत्तर: पवित्र आत्माको चिनारी (पहिचान) मा धेरै गलत धारणाहरु रहेका छन् एउटा रहस्यात्मक शक्तिको रुपमा पवित्र आत्मा बारे केहि दृष्टिकोण रहेको छ ।अरुको बुझाईमा पवित्र आत्मा ख्रीष्टलाई पछ्याउनेहरुको लागि परमेश्वरले उपलब्ध गराउनु भएको अवैय व्यक्तिक शक्तिको रुपमा बुद्छन् । पवित्र आत्माको पहिचान बारे बाइबलले के भन्छ - स्पष्ट लेखिएको छ - बाइबलले भन्छ पवित्र आत्मा परमेश्वर हुनुहुन्छ । बाइबलले हामीलाई बताउँछ कि पवित्र आत्मा बौदिक , भावनात्मक र इच्क्षाशक्ति सहितको एक व्यक्ति हुनुहुन्छ ।

पवित्र आत्मा परमेश्वर हुनुहुन्छ भन्ने तथ्य प्रेरित ५:३-४ लगायत धैरै धर्मशास्त्रको पदहरुमा स्पष्ट देख्न सकिन्छ । यो पदमा पत्रुसले हननियाको सम्मुख भन्छन् कि किन तिमि पवित्र आत्मालाई ढाँट्दछौं र उनलाई भन्छन् कि उनले “मानिसलाई होइन तर परमेश्वसंग झुटो बोलेका छन् ।’’यो एउटा स्पष्ट घोषणा छ कि पवित्र आत्मालाई ढाट्नु भनेको परमेश्वरलाई ढाट्नु हो । हामी यो पनि जान्न सक्छौ कि पवित्र आत्मा परमेश्वर हुनुहुन्छ किनकि परमेश्वरको गुण वा विशेषता उहाँमा रहेको छ । उदाहरणको लागि भजनसंग्रह १३९ :७ - ८मा पवित्र आत्मा र्सवव्यापी हुनुहुन्छ भन्ने तथ्य देखिन्छ , “ तपाईका आत्माबाट म काँहा अलग्ग जान सक्छु - अथवा तपाईको उपस्थितिबाट म काँहा भाग्न सक्छु - म आकाशमा गएँ भने , तपाई त्याहाँ हुनुहुन्छ । गहिर्राईमा आफ्नो ओछ्यान बनाएँ भने , त्याहाँ पनि तपाई हुनुहुन्छ ’’ त्यसपछि १ कोरिन्थी २:१० मा हामी पवित्र आत्मा र्सवज्ञानी हुनुहुन्छ भन्ने विशेषता देख्न सक्छौं । “ परमेश्वरले हाम्रा निम्ति पववत्र आत्माद्धारा त्यो प्रकट गर्नु भएको छ । किनकि पवित्र आत्माले प्रत्यक कुरा खोज्नुहुन्छ , परमेश्वरका गहिरा गहिरा कुराहरु प्नि खोजी गर्नुहुन्छ । मानिसभित्र रहेको आफ्नै आत्मा बाहेक कसले मानिसका विचारलाई बुझ्न सक्छ - त्यसरी नै परमेश्वरका विचार परमेश्वरका आत्मा वाहेक कसैले बुझ्दैन् ।”

हामी जान्न सक्छौ कि पवित्र आत्मा वास्तवमा एउटा व्यक्ति हुनुहुन्छ किनकि उहाँमा एउटा बुद्धि, भावनाहरु र इच्छाशक्ति रहेको छ । पवित्र आत्माले विचार गर्नुहुन्छ र जान्नु हुन्छ (१ कोरिन्थी २:१० ) पवित्र आत्मा दुस्खित हुन सक्नु हुन्छ (एफिसि ४:३०) आत्माले हाम्रो निम्ति मध्यास्थता गर्नुहुन्छ (रोमी ८:२६-२७)। पवित्र आत्माले उहाँका इच्छा अनुसार निर्णय गर्नुहुन्छ (१ कोरिन्थी १२:७-११)। पवित्र आत्मा परमेश्वर हुनुहुन्छ, त्रिएकत्वको तेस्रो “व्यक्ति’’। परमेश्वरको रुपमा ,येशू ख्रीष्टिले प्रतिज्ञा गर्नुभएकै पवित्र आत्माले सान्त्वना दिने र सल्लाहकारको रुपमा वास्तविक रुपमा कार्यगर्न सक्नुहुन्छ (यूहन्ना १४:१६, २६ ; १५:२६) ।

प्रश्न: मेरो ख्रीष्यिन जीवनमा पापमाथि मैले कसरी विजय प्राप्त गर्न सक्छु ?

उत्तर: हामीले हाम्रो पापस्वभाव माथि विजय प्राप्त गर्नै पर्ने निम्न उपायहरुको बारेमा बाइबलले बताउँछ :

(1) पवित्र आत्मा - ख्रीष्टियन जीवन जिउनमा परमेश्वरले हामी - उहाँको मण्डली ) लाई दिनु भएको एउटा वरदान चाहि पवित्र आत्मा हो । गलाती ५: १६-२५ मा परमेश्वरले शरीरका कामहरु अनि आत्माका फलहरुका फरक छुट्याउनु हुन्छ । त्यो अनुच्छेदमा हामीहरुलाई आत्मामा हिडनु भनेर भनिएको छ । " सम्पुर्ण विश्वासीहरुले अगावै पवित्र आत्मा प्राप्त गर्छन् ।

तर यो अनुच्छेदले हामीलाई बताउँछ कि हामीहरु आत्मामा हिंडडुल गर्नुपर्छ , उहाँको नियन्त्रणलाई स्वीकारेर । यसको अर्थ हो शरीरका कुरालाई पछ्याउने भन्दा बरु हाम्रो जीवनमा पवित्र आत्माका उत्साहरुलाई "छालाका जुता" लगाउनको निम्ति छान्ने हो ।

एउटा विश्वासीको जीवनमा पवित्र आत्मा बनाउन सक्ने भिन्नता पत्रुसको जीवनमा प्रदर्शन गरिएको छ जसले पवित्र आत्माले भरपूर हुन अघि येशूलाई तीनपटक इन्कार गरे ,पवित्र आत्माले भरपूर भए पछि , छुटकाराको पेन्तिकोसको दिनमा उसले खुल्लम खुल्ला र सामर्थपुर्वक यहूदीहरुको सामुन्ने बोले एकजना व्यक्ति आत्मामा हिडंछ जसै उसले पवित्र आत्माको उत्साहहरुमाथि "एउटा ढकनी लगाउने" कोशिस गर्दैन ( “आत्मालाई निभाउने" जसै १ थेसलोनिक ५ : १९ मा बताइएको छ ) अनि त्यसको सट्टा उ पवित्र आत्माले भरपूर हनको निम्ति खोज्दछ ( एफिसी ५ :१८ -२१ ) । कसरी एकजना व्यक्ति पवित्र आत्माले भरिदछ त ? र्सवप्रथम , यो पुरानो नियममा जे जस्तो भएता पनि यो परमेश्वरको छनोट हो । उहाँले गर्न चाहनु भएको कामलाई पूरा गर्न उहाँले छान्नुभएको व्यक्तिहरुलाई भरपुर गर्न उहाँले व्यक्तिहरु र विशेष घटनाहरुलाई छनौट गर्नु भयो ( उत्पति ४१:३८ , प्रश्थान ३१ :३ गन्ती २४:२ ,१ शमुएल १०:१० इत्यादि । ) म विश्वास गर्छु कि एफिसि ५:१५-२१ र कलस्स ३:१६ मा त्यहाँ प्रमाण छ किनकि परमेश्वरले तिनैलाई भरपूर गर्न छान्नु हुन्छ जोहरु उनीहरु आफै परमेश्वरको वचनले भरपूर भइरहेका छन् जसै ती पदहरुमा हरेक भरपूरीको वास्तविक परिणामद्वारा प्रमाणित भएको उस्तै उस्तै हो । यसरी , त्यसले हामीलाई हाम्रो अर्को उपाय ल्याउँदछ ।

(२) परमेश्वरको वचन , बाइबल -२ तिमोथी ३ : १६-१७ ले भन्दछ कि हरेक असल कामको निम्ति हामी आफैलाई तालिम दिनको निम्ति परमेश्वरले उहाँको वचन हामीलाई दिनु भएको छ । यसले हामीलाई कसरी जिउनु र केलाई विश्वास गर्नु भन्ने बारे सिकाउँदछ , जब हामीले गलत मार्ग लिनलाई छानेका हुन्छौं तब यसले हामीलाई प्रकाश दिन्छ , उसले हामीलाई सही मार्गमा र्फकन सहायता गर्छ , अनि त्यस्तो मार्गमा रहन यसले हामीलाई मद्दत गर्छ । जसै हिब्रु ४ : १२ पदले जाहेर गर्छ , यो जीवित र शक्तिशाली हुन्छ अनि समस्याहरुको सब भन्दा गहिर्राई जरा - जरासम्म हाम्रो हृदयलाई वारपार छेडनलाई यो सक्षम छ किनकि मानवीय बोली विजयी हुन सक्दैन । भजन संग्रह रचयिताले भजन संग्रह ११९ :९, ११, १०५ र अरु पदहरुमा यसको जीवन परिवर्तन गर्ने शक्तिको बारेमा बताउँछन् । यहोशूलाई उसको शत्रुहरुमाथि विजयी हनमा उसको सफलताको उपाय बताइएको थियो (सादृश्यदेखि हाम्रो आत्मिक युद्धसम्म ) यो उपाय उसले बिर्सनु हुँदैनथ्यो बरु यसमाथि दिनरात मनन् गर्नु पथ्र्यो ताकि उसले यसलाई निरीक्षण गर्न सकोस् । उसले यही गर्यो , यद्यपि जब परमेश्वरले

उसलाइ जे आदेश दिनुभएको थियो उसले यसलाई सैनिक अर्थमा ढालेन , अनि यो नै प्रतिज्ञाको भूमिको निम्ति उसको युद्धमा उसको विजयको साँचो थियो ।

यो उपाय सामान्यरुपले त्यही एउटा जस्तै हो जुन हामी अनावश्यक ढाँचामा व्यवहार गर्र्छौं । हाम्रो बाइबलहरु चर्चमा बोकेर अथवा एउटा दैनिक आराधानामय या एक दिनमा एउटा अध्याय पढेर हामीले यसलाई सेवाको संकेत दिन्छौं , तर हामी यसलाई स्मरण गर्न ,यसमाथि मनन् गर्न , हाम्रो जीवनहरुमा यसलाई प्रयोग गर्ने , यसले प्रकट गर्ने पापहरु स्वीकार गर्ने , उहाँले हामीलाई दिनु भएको यसले देखाउने वरदानहरुको निम्ति परमेश्वरलाई प्रशंसा गर्ने कुरामा हामी असफल हुन्छौं । हामीहरु प्रायः अरुचिकर हुन्छौं या रोगसूचक भोका हुन्छौं जब यो बाइबलमा आइपुग्छ ठीक जब हामी चर्च जान्छौं - तर स्वस्थ हुनको निम्ति कहिल्यै प्रशस्त पेट भर्ने होइन , समृद्ध ख्रीष्टियनहरु ) अथवा हामीहरु प्रायः खुवाइमाग्न आउँछौ तर यसबाट आत्मिक पौष्टिक तत्व पाउनलाई हामी कहिल्यै पर्याप्त मात्रामा यसमाथि चिन्तन मनन गर्दैनौं ।

या एउटा महत्वपुर्ण छ कि यदि तपाईले एउटा अर्थपुर्ण तरिकामा दैनिक रुपमा परमेश्वरको वचन अध्ययन गर्ने आदत बनाउनु भएका छैन भने , अनि तपाईको हृदय माथि पवित्रआत्माले प्रभावित गर्ने अनुच्छेदहरुलाई जसै तपाईले पार गर्न लाग्दा यसलाई स्मरण गर्ने आदत छैन भने , त्यो तपाईले यसको एउटा आदत बानाउने शुरुवात गर्नु हन्छ । घटनाको रीपोर्ट राख्न शुरु गनुहोस् भनि म तपाईलाई सुझाव दिन्छु - या त कम्पुटरमा , यदि तपाई लेख्नु भन्दा तपाई टाइप गर्न अझ छिट्टो हुनुहन्छ भने ) अर्थात एउटा स्पाइरल बाइन्ड नोटबुकमा इत्यादि । जब सम्म तपाईले यसबाट प्राप्त गर्नु भएको कुनैपनि कुरालाई तपाईले लेखिसक्नु हुन्न तबसम्म वचनलाई त्यतिकै नछाडने बानी बनाउनुहोस् परमेश्वरले मेरो निम्ति बताउनु भएको क्षेत्रहरुको बारेमा पनि मलाई बदलाव गर्न उहाँले मद्दत गरुन् भनी परमेश्वरसित बिन्ती गरेका प्रार्थनाहरुलाई प्रायः म रेकर्ड गर्दछु । हाम्रो जीवनहरु र अरुहरुको जीवनहरुमा आत्माले प्रयोग गर्ने बाइबल औंजार हो - एफिसि ६:१७ ) , हाम्रो आत्मिक युद्धहरु लडनको निम्ति परमेश्वरले हामीलाई हुने अस्त्रको एउटा आवश्यक अनि प्रमुख भाग हो ( एफिसि ६: १२-१८ ) !

(३) प्रार्थना - परमेश्वरले दिनु भएको यो अर्को आवश्यक साधन हो । फरि , यो एउटा साधन हो कि ख्रीष्टियनहरुले प्रायः ओठे सेवा दिन्छन् तर दुलभ प्रयोग गर्छन् । हामीहरुसंग प्रार्थना सभाहरु , प्रार्थनाका समयहरु र इत्यादि छन् , तर प्राचीन चर्चले दिने नमूनाहरुको जस्तो हामी यसको प्रयोग खोजी गर्दैनौं - पे्रित ३ : १, ४:३१, ६:४, १३:१३ इत्यादि । ) पावलले ती जोहरुको सेवा गरे उनीहरुको निम्ति कसरी प्रार्थना गरे सो कुरा उनले दोहोर्याउँदै उल्लेख गर्दन् । नत हामी गर्र्छौं , जब हामीहरु आफै , हामीकहाँ उपलब्ध भएको यस महान साधनलाई न त प्रयोगगर्र्छौं । तर प्रार्थनाको सम्बन्धमा परमेश्वरले हामीलाई सुन्दर प्रतिज्ञाहरु दिनु भएको छ (मत्ती ७:७-११, लूका १८:१-८, यूहन्ना ६:२३-२७ , १ यूहन्ना ५:१४-१ ५ इत्यादि । ) अनि फेरि , आत्मिक युद्धको निम्ति तयार पार्दा उनको अनुच्छेदमा पावलले यसलाई समावेश गर्छन् -एफिसी ६:१२-१८ ) !

यो कसरी महत्वपुर्ण छ त - जब तपाईले पत्रुसमा हेर्नुहुन्छ । पत्रुसले इन्कार गर्न अघि गेत्समनीको बगैचामा उसको निम्ति ख्रीष्टको वचनहरु तपाईले पाउनु हुन्छ । त्यहाँ , जसै येशू प्रार्थना गरिरहनु हुन्छ , पत्रुस सुतिरहन्छ । येशूले उसलाई बिउँझाउनु हुन्छ र भन्नु हुन्छ , “जागा रहो र प्रार्थना गर , र तिमीहरु परीक्षामा नपर : आत्मा त साँच्चै तयार छ , तर शरीर दुर्बल छ" - मत्ती २६:४१) तपाई , पत्रुस जस्तै , जे ठीक छ सो गर्न चाहनु हुन्छ तर सामार्थ्य पाइरहनु भएका छैन । खोजिरहनको निम्ति , घच्घच्याइ रहनको निम्ति , मागिरहनको निम्ति , हामीले परमेश्वरको अर्तिलाई पालना गर्नु जरुरी छ ................... अनि हामीलाई चाहिने सामार्थ्य उहाँले हामीहरुलाई दिनु हुनेछ - मत्ती ७:७ क्रमश : ) तर यस साधनको लागि सामान्य ओठे सेवा भन्दा हामीले अझ धेरै दिन जरुरी छ ।

प्रार्थना चांहि जादूमय हो भनेर म भन्न गइरहेको छैन । यो होइन । परमेश्वर भययोग्य हुन्छ । सामान्यरुपले हाम्रा आफ्ना सीमाहरु जाहेर गर्ने अनि परमेश्वरको नाश नहुने शक्ति र हामीले जे गरौं भन्ने उहाँले चाहनु हुन्छ त्यस शक्तिको निम्ति उहाँतिर फर्किनु नै प्रार्थना हो ( हामीले जे गर्न चाहन्छौं त्यो होइन )( १ यूहन्ना ५:१४-१५)

(४) मण्डली - यो अन्तिम साधन फेरि एउटा त्यस्तो हो जुन हामी बेवास्ता गर्नलाई टहल गछौं । जब येशूले आफ्ना चेलाहरुलाई बाहिर पठाउनु भयो , उहाँले उनीहरुलाई दुई जना गरेर पठाउनु भयो - मत्ती १०:१ । जब हामी प्रेरितमा सुसमाचार प्रचार यात्राहरु बारेमा पढछौं , तिनीहरु त्यस समयमा बाहिर एक एक जना गएनन् तर दुई या त्यस भन्दा धेरै समूहहरुमा गए । येशूले भन्नु भयो जहाँ दुई या तीन जना उहाँको नाममा जम्मा हुन्छन् , त्यहाँ उनीहरुको माझमा उहाँ हुनुहुन्छ ( मत्ती १८:२०)कसै कसैको बानी भए झैं हामीहरु एकसाथ भेला हुन नछाडनलाई उहाँले आज्ञा दिनु हुन्छ तर त्यस समयलाई प्रेम र असल कार्यहरुमा एउटाले अर्कालाई प्रोत्साहन दिनको निम्ति प्रयोग गर्न उहाँले आज्ञा गर्नुहुन्छ –हिब्रु १०:२४-२५ ) । एउटाले अर्कोसंग हाम्रा भूल गल्तीहरु स्वीकार गर्नलाई उहाँले हामीहरुलाई भन्नु हुन्छ - याकूब ५:१६ ) । पुरानो नियमको साहित्य विद्धतामा , हामीलाई भनिएको छ कि जसरी फलामले फलामलाई उध्याउछ , त्यसरी नै एकजना मानिसले उसका साथीको आकृतिलाई उध्याउछ (हितोपदेश २७:१७ ) “तीन सुतले बाटेको डोरी सजिलै चुँडिन्दैन ।" संख्याहरुमा त्यहाँ सामार्थ्य छ ( उपदेशक ४:११-१२ ) । केही मैले थाहा पाउने ख्रीष्टमा दाजूभाइहरु अथवा ख्रीष्टमा दिदीबैनीहरु पाएको छु ( यदि तपाई एकजना स्त्री हुनुहुन्छ भने ) जोहरु फोनद्धारा अथवा व्यक्ति व्यक्तिमा एकसाथ भेला हुन्छन् अनि उनीहरुको ख्रीष्टियन हिंडाइमा तिनीहरुले कसरी गरिरहेछन् , तिनीहरुले कसरी संर्घष् गर्न सकेका छन् , सो कुरा बाँडचूड गर्छन् , इत्यादि अनि एक अर्काको निम्ति प्रार्थना र्समर्पण गर्छन् अनि उनीहरुको सम्बन्धहरुमा परमेश्वरको वचन प्रयोग गराइमा एक अर्काले जिम्मेवारी लिन्छन् ।

कहिले कांही परिवर्तन चाँडो आउछन् । कहिले कांही , अन्य क्षेत्रहरुमा , यो धेरै बिस्तारै आउँछ । तर परमेश्वरले हामीलाई प्रतिज्ञा दिनु भएको छ कि जब हामीले उहाँको साधनहरुलाई प्रयोगमा ल्याउँछौं , उहाँले हाम्रो जीवनहरुमा करीब परिवर्तन ल्याउँनु हुनेछ । थाहा पाएर निरन्तर प्रयत्न गर्नुहोस् कि उहाँको प्रतिज्ञाहरु प्रति उहाँ विश्वास योग्य हुनुहुन्छ ।

प्रश्न: मैले किन आत्मा हत्या गर्नु हुदैन ?

उत्तर: मेरो हृदय तिनीहरु तिर जान्छ जसले तिनीहरुको आफ्नै जीवन आत्माहत्याद्धारा अन्त्य गर्ने विचार गरेका छन् । यदि अहिले त्यो तपाई हुनुहुन्छ भने , यसले नैराश्यता आशा विहान भावहरु जस्ता धेरै भावनात्मक कुराको वारेमा बोल्न सक्छ । सायद तपाई एकदमै गहिरो खाल्डोमा हुनुभएझै महशुस गर्नु भएको छ , र तपाई त्यहाँ एउटा आशाको किरण छ भनी शंका गर्नुहुन्छ जसले कुराहरु राम्रो हुन सक्छ । तपाई काहाँबाट आईरहनु भएको छ भनी बुझ्ने वा वास्ता गर्ने कोहिपनि भेटिदैन । जीवन जीउन लाएकको छैन र ……………वा छ ?

धेरै व्यक्ति वा बस्तुद्धारा कुनै समय वा अर्को समयमा कमजोर पार्ने खालका भावनाहरु ऋनुभव गछौं । जव म एउटा भावनात्मक खाल्डोमा थिए मेरो दिमागमा प्रश्नहरु आयो , “के यो कहिल्यै परमेश्वरको इच्छा हुन सक्छ , जसले मलाई बनाउनु भयो ? ” “ के मलाई सहायता गर्न परमेश्वर एकदमै सानो हुनुहुन्छ ?” “के मेरा समस्याहरु उँहाका लागि एकदमै ठूला छन् ?”

म तपाईलाई यो कुरा भन्न खुशी छु कि अहिले नै तपाईको जीवनमा परमेश्वर वास्तवमै साँचो परमेश्वर हुनुहुन्छ भनी केहि क्षणको निम्ति तपाई मानिलिनु हुन्छ भने , उहाँ साँच्चि नै कति ठूलो हुनुहुन्छ भनी उँहाले प्रमाणित गर्नु हुनेछ । “ किनकि परमेश्वरको निम्ति कुनै कुरा असंम्भव छैन्” ( लूडा १:३७ ) ।सायद विगतका चोटका दागहरु प्रिणाम अत्याधिक परित्याग वा अस्वीकृतिको अर्थ हुन सक्छ । जसले आत्मदया,रीस ,तीतोपना , बदलाको बिचारहरु वा उपायहरु , स्वास्थ्यलाई हानी गर्ने डरहरु, आदि तिर डोर्याउन सक्छ , जुन चाँहि तपाईको केहि महत्वपुर्ण सम्बन्धहरु समस्याको कारण बन्छ । जे भएता पनि ,आत्महत्याले तपाईले माया गर्नु भएको कुरा जुन तपाई कहिल्यै हानी पुर्याउन चाहनु हुन्न, त्यसमा बरवादी निम्त्याउँ छ । भावनात्मक दागहरुलाई तिनीहरुको बाँकी जीवनमा बाँड्नु पर्छ ।

भएर तपाईलाई हगुवाई गर्नको निम्ति र उँहाको अचम्मको प्रकाशमा पूर्याउँनको निम्ति तपाईलाई पर्खिरहनु भएको छ ।उँहा तपाईको भरपर्दो आशा हुनुहुन्छ। उँहाको नाम येशू हो ।

यो येशू , परमेश्वरको पापरहित पुत्रले , तपाईको तिरस्कृत र अपमानको समयमा तपाईसंग घनिष्ट सम्बन्ध स्थापित गर्नु हुन्छ । अगमववता यशैयाले उँहाको बारेमा लेख्छन् , “ऊ उँहाको सामु कलिलो बोटजस्तो र सुख्खा जमीनबाट निस्केको जरोजस्तो बढ्यो ऊसित हामीलाई आकर्षा गर्ने न केही सुन्दरता नता महत्व नै थियो उसको अनुहारमा हामीलाई मनपर्नेकेहि थिएन । ऊ मानिसहरुबाट घृणित थियो र इन्कार गरियो अफसोचमा मानिस र कष्टसित परिचित । ऊ त्यो जस्तो थियो , जसलाई देखेर मानिसहरु आफ्ना मुख फर्काउँछन् । ऊ घृणित थियो , र हामीले उसलाई केही मोलको गनेनौ। निश्चय नै उसले हाम्रा निर्बलताहरु बोक्यो, र हाम्रा दुस्ख भोग्यो , तापनि हामीले उसलाई परमेश्वरबाट हिर्काईएको , उँहाबाट पिटिएको र दुस्खमा परेको सम्झयों । तर ऊ त हाम्रा अपराधहरुका निम्ति छेडियो । हाम्रा अर्धमका मिम्ति ऊ पेलियो । हामीमा शान्ति ल्याउने दण्ड उसमाती पर्यो ,र उसको कोर्राको चोटले दापी निको भयो । हामी सबै भेंडाकै बरालिएका छौं ।हामी हरेक आफ्नै बाटोतिर लागेका छौं, र परमप्रभुले उसमाथी हामी सबैको अधर्म हालीदिनुभएको छ ।”( यशैमा ५३ :२-६) ।

मीत्र तपाईका सबै पापहरु क्षमा हुन् भन्नाको निम्ति येशूख्रीष्टले यी सबै कुराहरु सहनु भयो । तपाईको वरिपरि रहेका तपाईका जुनसुकै दोषका भारहरु तपाईले बोक्नु भएको भएतापनि,

याद राख्नोस् कि तपाईले नम्रतापुर्बक पश्चताप गर्नु ( तपाईको पापहरुबाट परमेश्वरतिर फर्किनु ) भयो भने उँहाले तपाईलाई क्षमा दिनु हुनेछ । । “ संङ्गटको दिनमा मलाई पुकार , र म तलाई छुट्याने छु ।, र तैले मेरो महिमा गर्नेछस् ।” (भजनसंग्रह ५०:१५) । तपाईले गर्नु भएको कुनै पनि कुराहरु क्षमा दिन येशूको निम्ति एकदमै खराब हुदैन । बाइबलमा भएका उँहाका चुनिएका सेवकहरु मध्ये केहिले एकदमै नराम्रा पापहरु गरेका छन् , जस्तै, हत्या (मोशा), व्यभिचार (राजा दारुह), र शारीरिक र भावनात्मक शोषण ( प्रेरित पावल ) । त्यसो भएतापनि , तिनिहरुले परमेशवरमा क्षमादान र एउटा भरशीको जीवन माग प्राप्त गरे । “मेरो सबै अधर्मबाट मलाई पुर्णरुपमा छोईदिनुहोस् , र मेरो पापबाट मलाई शुद्ध गरिदिनुस् ।” (भजनसंग्रह ५१:२) । “यसकारण कोही ख्रीष्टमा छ भने त्यो नयाँ सृष्टि हो । पुरानो बितिगएको ट, हेर,नयाँ आएको छ ।” (२ कोरिन्थी ५:१७) ।

किन तपाईले आत्मा हत्या गर्नु हुदैन ?मीत्र टुटेको (भत्किएको) कुरा मरम्मत गर्न परमेशवर तयार हुनुहुन्छ अर्थात , तपाईसंग भएको जीवन , जुन तपाई आत्माहत्याद्धारा नष्ट गर्न चाहनु हुनछ । यशैमा अगमववताले लेखेका छन् ।

प।रमप्रभु परमेश्वरको आत्मा ममाथि छ ,किनभने गरिबहरुलाई सुसमाचार सुनाउनका निम्ति परमेश्वरले मलाई अभिषेक गर्नुभएको छ मन भाँचिएकाहरुको हृदयलाई बाँध्न , कैदमा परेकाहरुलाई स्वतन्त्रता दिन र बन्धनमा परेकाहरुलाई सान्त्वना दिन ,र सियोनमा विलाप गर्नेहरुलाई खराबीको सट्टा सुन्दरताको मुकुट र शोकको सट्टा आनन्दको तेल लगाईदिन , निरास मनको सट्टा प्रशंसाको पोसाक पहिर्राई दिन । उँहाका गौरवको प्रदशंन होस् भनेर परमेश्वरले नै रोज्नुभएको धार्मिकताका फलाँटहरु तिनिहरु कहलाईनेछन् । (यशैया ६१:१-३ )।

येशू कहाँ आउँनोस् ,र उँहालाई तपाईको आनन्द र उपयोगिता पूनस्थापित गर्न दिनोस्,जब येशू कहाँ आउँनोस् ,र उँहालाई तपाईको आनन्द र उपयोगिता पूनस्थापित गर्न दिनोस्,जब तपाईको जीवन एउटा नयाँ शुरु गर्नको निम्ति तपाई उँहामा भरोसा गर्नुहुन्छ । “तपाईको मुक्तिको आनन्द मलाई फेरि दिनुहोस् , र मलाई समाल्नर् इच्छुक आत्मा दिनुस् । हे परमप्रभु , मेरा ओठ खोलिदिनुहोस् , र मेरो जिब्रोले तपाईको प्रंशंसाको घोषणा गर्नेछ । किनकि तपाई बलिमा प्रसन्न हुनुहुन्न, नत्रता म बलि चढाउने थिएँ ।होमबलिमा तपाई खुशी हुनुहुन्न । तोडिएको आत्मा नै परमेश्वरको निम्ति बलिदान हो । हे परमेश्वर, तोडिएको हृदयलाई तपाई तिरस्कार गर्नु हुन्न ।” (भजनसंग्रह ५१:१२,१५-१७) ।

जिब्रो के तपाई परमेश्वरलाई तपाईको मुक्तिदाता र गोठालो भनि स्वीकार गर्नुहुन्छ -उँहाले तपाईका विचारहरु र कदमहरुमा अनुवाई गर्नुहुनेछ , एक दिन एउटा समयमा , उँहाको वचन बाइबलद्धारा । “ म तलाई शिक्षा दिनेछु , तँ कुन मार्गमा हिँडनुपर्नेसो तलाई सिकाउनेछु । म तलाई पर्रार्मश दिनेछु र तमाथि नजर राख्नेछु ।” (भजनसंग्रह ३२ :८) । “तिमीहरुका समयका लागि उँहा पक्का जग र मुक्ति तथा ज्ञान र बुद्धिको बहुमूल्य भण्डार हुनुहुनेछ । परमप्रभुको भए मान्नु नै यस भण्डारको साँचो हो ।”(यशैया ३३:६) । ख्रीष्टमा , तिमीले अझ संर्घष् गर्नुपर्नेछतर अब तिमीसंग आशा छ । उँहा एउटा “ मीत्र हुनुहुन्छ जो दाज्यू - भाईभन्दा नजीक टाँसिनुहुन्छ ” । (हितोपदेश १८:२४) । तपाईको निर्णयको समयमा प्रभू येशूको अनुग्रह तपाईसंग रहोस् ।

यदि तपाई येशू ख्रीष्टलाई तपाईको मुक्तिदाता भनि विस्वास गर्न चाहनु हुन्छ भने, तपाईको हृदयमा यि शब्दहरु परमेश्वरलाई भन्नोस् । “परमेश्वर मेरो जीवनमा मलाई तपाईको खाँचो छ । मैले गरेका सबै कुराकोनिम्ति मलाई क्षमा दिनुहोस् । म मेरो विश्वास येशू ख्रीष्टमा राख्छु र उँहा मेरो मुक्तिदाता हुनुहुन्छ भनी विस्वास गर्छु । कृपया मलाई धुनुहोस् , निको पार्नोस् र मेरो जीवनमा आनन्दले भर्नोस् । मेरो निम्ति प्रेमको लागि र मेरो पक्षमा येशूको मृत्यूको लागि धन्यवाद ।

यदि तपाईले यहाँ पढ्नु भएका केही बिषयहरु द्वारा येशुलाई अपनाउने निर्णय गर्नु भएको छ ? भने कृपया यहाँ क्लिक गर्नुहोश”मैले आज प्रभुलाई ग्रहण गरेको छु”