قوانین مربوط به خون قربانی
17
1 خداوند به موسی فرمود
2 که این دستورات را به هارون، پسران او و قوم اسرائیل بدهد:
3-4 «اگر کسی از قوم اسرائیل، گاو، گوسفند یا بُزی را در جای دیگری به غیراز جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس برای خداوند قربانی کند، خون ریخته و گناهکار است و دیگر از جمله اعضای قوم خداوند به شمار نمیآید.
5 معنی این قانون این است که مردم اسرائیل از این به بعد در صحرا قربانی نکنند، بلکه آنها باید قربانیهای خود را نزد کاهن به جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس ببرند و به عنوان قربانی سلامتی به حضور خداوند، تقدیم نمایند.
6 کاهن باید خون قربانی را بر قربانگاه خداوند در جلوی درِ ورویِ خیمهٔ مقدّس بپاشد و چربی آن را که مثل عطر خوشبو برای خداوند خوشایند است، بسوزاند.
7 قوم اسرائیل دیگر نباید با قربانی کردن برای ارواح شریر در صحرا به خداوند خیانت کنند، این یک قانون جاودانی است که نسلهای آینده نیز باید آن را رعایت کنند.
8 «به مردم بگو که اگر یک اسرائیلی و یا بیگانهای که در بین آنها زندگی میکند،
9 به غیراز جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس در جای دیگری برای خداوند قربانی کند، باید از میان قوم بیرون رانده شود.
10 «هرگاه یک اسرائیلی و یا بیگانهای که در میان آنها زندگی میکند، خون بخورد، از او روی میگردانم و از بین قوم خود طردش میکنم.
11 جان هر موجود زندهای در خون اوست و من آن را به شما دادهام که برای کفّارهٔ گناهان خود در قربانگاه بریزید تا گناهان شما پاک گردد. خونی که در آن حیات است، گناهان را پاک میکند
12 به این دلیل من به شما دستور میدهم که نه خودتان و نه بیگانهای که در میان شماست، نباید خون بخورید.
13 «هر اسرائیلی یا بیگانهای که در بین مردم اسرائیل زندگی میکند، اگر حیوان یا پرندهای شکار کند، باید خونش را بریزد و خون را با خاک بپوشاند.
14 زیرا زندگی هر موجود زندهای در خون اوست، بنابراین به قوم اسرائیل گفتم که آنها نباید خون هیچ جانوری را بخورند، چرا که زندگی هر موجودی در خون اوست و هرکسی که آن را بخورد، باید از بین قوم رانده شود.
15 «هرکسی که گوشت حیوان مرده یا حیوانی را که توسط یک جانور وحشی دریده شده باشد، بخورد خواه آن شخص اسرائیلی باشد، خواه بیگانهای در بین ایشان، باید لباس خود را بشوید و غسل کند. آن شخص تا شام ناپاک میباشد و بعد از آن پاک میشود.
16 امّا اگر لباس خود را نشوید و غسل نکند، گناهکار شمرده میشود.»