خداوند، خدای آینده است
48
1 ای قوم اسرائیل، ای فرزندان یهودا، گوش کنید:
شما به نام خداوند سوگند یاد می‌کنید
و ادّعا می‌کنید که خدای اسرائیل را پرستش می‌کنید،
امّا حتّی یک کلمهٔ آن را باور ندارید.
2 با وجود این از اینکه شهروندان شهر مقدّس هستید
و به خدای اسرائیل،
خدای متعال، متّکی هستید،
به خود می‌بالید.
3 خداوند به قوم اسرائیل می‌گوید:
«از زمانهای قدیم آنچه را که باید رُخ دهد پیشگویی کردم،
سپس بلافاصله آن را بعمل آوردم.
4 می‌دانستم که شما آدمهایی خودسر و لجباز،
-مثل آهن سخت و مثل برنز غیرقابل انعطاف- خواهید بود.
5 من آیندهٔ شما را به ترتیب از قدیم پیشگویی کردم،
و وقایع را قبل از وقوع اعلام نمودم،
تا شما نتوانید ادّعا کنید و بگویید که
بُتها و شمایل شما باعث وقوع آنها بودند.
6 «آنچه از پیش گفتم، همه تحقق یافته؛
و باید بپذیرید که پیشگویی‌های من همه درست بوده است.
اکنون شما را از چیزهای تازه‌ای که اتّفاق می‌افتد، باخبر می‌کنم؛
اتّفاقاتی که قبلاً آشکار نکرده بودم.
7 فقط در این زمان می‌گذارم آنها روی دهند،
هیچ‌وقت در گذشته چیزی شبیه این رُخ نداده است.
اگر چنین چیزی رُخ داده بود، شما ادّعا می‌کردید که همهٔ آن را می‌دانستید.
8 من می‌دانستم که شما قابل اعتماد نیستید،
و همیشه به عنوان سرکش و یاغی شهرت داشتید.
به این دلیل است که شما تا به امروز چیزی دربارهٔ آن نشنیده‌اید،
و کلمه‌ای از آن به گوش شما نرسیده است.
9 «برای اینکه مردم نام مرا ستایش کنند،
من جلوی خشم خود را می‌گیرم
و آن را مهار می‌کنم و شما را از بین نمی‌برم.
10 همان‌طور که نقره در کورهٔ آتش خالص می‌شود،
همان‌طور من شما را در آتشِ درد و تحمّل آزمودم.
11 آنچه من می‌کنم به‌خاطر نام خودم می‌کنم،
من نمی‌گذارم نامم بی‌حرمت شود،
و نمی‌گذارم هیچ‌کس در جلالی که می‌بایست فقط برای خودم باشد، شریک شود.»
کوروش، رهبر برگزیدهٔ خداوند
12 خداوند می‌گوید:
«ای اسرائیل، ای مردمی که من خوانده‌ام، بشنوید!
من خدا، اولین و آخرین و تنها خدا هستم!
13 دستهای من بنیاد زمین را گذاشت
و آسمانها را گسترانید،
وقتی من زمین و آسمان را احضار کنم،
آنها فوراً می‌آیند و در حضور من می‌ایستند.
14 «گرد آیید، و همه گوش دهید!
هیچ خدایی نمی‌توانست از پیش بگوید
کسی را که من برگزیده‌ام به بابل حمله کند،
او آنچه من از او بخواهم، انجام می‌دهد.
15 من آن کسی هستم که سخن گفت و او را فراخواند،
من او را آوردم و به او موفقیّت دادم.
16 «اکنون نزدیک بیا، و به آنچه می‌خواهم بگویم، گوش بده.
از ابتدا به طور واضح سخن گفتم،
و کلام من همیشه تحقّق یافته است.»
(اکنون خدای متعال قدرت خود را به من داده و مرا فرستاده است.)
نقشهٔ خداوند برای قوم اسرائیل
17 خدای قدّوس اسرائیل
-خداوندی که منجی توست- می‌گوید:
«من خداوند، خدای تو هستم،
خدایی که می‌خواهد خیر و صلاح خودت را به تو بیاموزد
و تو را به راهی که می‌باید بروی، رهبری می‌کند.
18 «اگر تو فقط به دستورات من گوش می‌دادی!
آنگاه برکات، مثل نهری که هرگز خشک نمی‌شود
به جانب تو جریان می‌داشت.
و پیروزی مثل امواج ممتد کنار ساحل،
به سوی تو روان می‌بود.
19 فرزندان تو، مثل دانه‌های شن بی‌شمار می‌شدند،
و نمی‌گذاشتم هیچ‌وقت شکست بخورند.»
20 از بابل خارج شوید، و از آنجا فرار کنید!
با شادی و با صدای بلند، این خبر خوش را در همه‌جا اعلام کنید:
«خداوند بندهٔ خود اسرائیل را رهایی داده است.»
21 وقتی خداوند قوم خود را در صحرای خشک و داغ رهبری می‌کرد،
مردم از بی‌آبی در رنج نبودند.
خداوند از صخره، برای آنها آب روان جاری ساخت،
او صخره را شکافت و آب از آن روان شد.
22 خداوند می‌گوید: «برای گناهکاران، امنیّتی وجود نخواهد داشت.»