تجدید پیمان خداوند در سرزمین موآب
29
1 این است متن پیمانی که خداوند در سرزمین موآب به وسیلهٔ موسی با قوم اسرائیل بست. این پیمان غیراز پیمانی است که در کوه سینا بسته بود.
2 موسی تمام قوم اسرائیل را گرد هم آورد و به آنها گفت: «شما با چشمان خود دیدید که خداوند در سرزمین مصر با فرعون و خدمتکارانش و تمام سرزمینش چه کرد.
3 آزمایشهای بزرگی که چشمان شما دید، نشانهها و شگفتیهای عظیم را در آن سرزمین به شما نشان داد.
4 ولی تا به امروز خداوند دلی که بفهمد و چشمی که ببیند و گوشی که بشنود را به شما نداده است.
5 مدّت چهل سال خداوند شما را در بیابان هدایت کرد. لباسها و کفشهای شما کهنه و پاره نشدند.
6 شما نه نان برای خوردن و نه شراب و نوشیدنی تخمیرشده برای نوشیدن داشتید، امّا خداوند احتیاجات شما را برآورده کرد تا به شما یاد بدهد که او خدای شماست.
7 وقتی به اینجا آمدید، سیحون، پادشاه حشبون و عوج، پادشاه باشان به جنگ ما آمدند، ولی ما آنها را شکست دادیم.
8 سرزمین ایشان را تصرّف کردیم و به طایفههای رئوبین، جاد و نصف طایفه منسی دادیم.
9 پس از هر کلمهٔ این پیمان به دقّت پیروی نمایید تا در هر کاری که میکنید موفّق شوید.
10 «امروز شما رهبران، ریش سفیدان، افسران و همهٔ مردان اسرائیل،
11 زنان، بچّهها، بیگانگانی که با شما زندگی میکنند، کسانیکه هیزم میشکنند و کسانیکه آب میآورند، در حضور خداوند خدایتان ایستادهاید
12 تا با خداوند خدایتان پیمان ببندید و مسئولیّت انجام آن را بپذیرید
13 تا آنکه امروز خداوند همانطور که به شما و به نیاکانتان، یعنی ابراهیم، اسحاق و یعقوب وعده داد، شما را به عنوان قوم خود بپذیرد و او خدای شما باشد.
14-15 شما تنها کسانی نیستید که خداوند با شما پیمانی با مسئولیّت میبندد. او با همهٔ ما که امروز در حضورش ایستادهایم و همچنین فرزندان ما که هنوز به دنیا نیامدهاند، نیز پیمان میبندد.
16 «به یاد دارید که در سرزمین مصر چگونه زندگی میکردیم و چطور از بین اقوام مختلف گذشتیم.
17 شما بُتهای نفرتانگیز ایشان را که از چوب و سنگ و نقره و طلا ساخته شده بودند، دیدید.
18 مطمئن باشید که امروز در میان شما هیچ مرد، زن، خانواده یا طایفهای، از خداوند خدایمان روی برنگرداند و خدایان ملّتهای دیگر را پرستش نکنند. این مانند ریشهای است که رشد میکند و گیاهی تلخ و زهرآگین میشود.
19 مطمئن باشید، امروز کسی در میان شما نباشد که این هشدارها را بشنود و خود را قانع کند به اینکه حتّی اگر به راههای خود برود، ایمن خواهد بود. زیرا او باعث خواهد شد که تر و خشک باهم بسوزند.
20 خداوند چنین مردی را نخواهد بخشید، در عوض، آتش سوزندهٔ خشم خداوند، علیه او شعله خواهد کشید و تمام لعنتهایی که در این کتاب نوشته شده است تا هنگامیکه خداوند او را نابود سازد، بر او فرود خواهند آمد.
21 خداوند او را از همهٔ طایفههای اسرائیل جدا خواهد کرد و بلاها و لعنتهایی را که در این کتاب نوشته شده است، بر سر او خواهد آورد.
22 «نسلهای آینده و فرزندان شما و بیگانگانی که از سرزمینهای دوردست بیایند و از سرزمین شما عبور کنند، بلاها و بیماریهایی را که خداوند به این سرزمین فرستاده است، خواهند دید.
23 کشتزارها بیحاصل و با گوگرد و نمک پوشیده خواهند شد، هیچ چیز در آنها کاشته نخواهد شد و حتّی علف نیز در آنجا نخواهد رویید. سرزمین شما مانند شهرهای سدوم و غموره و اَدُمَه و صبوئیم خواهد بود که خداوند با آتش خشم خود آنها را نابود کرد.
24 آنگاه جهانیان خواهند پرسید: 'چرا خداوند با سرزمین ایشان چنین کرده است؟ دلیل خشم عظیم او چه بوده است؟'
25 سپس پاسخ خواهند داد: 'زیرا ایشان پیمانی را که هنگام خروج از مصر، خداوند خدای نیاکانشان با ایشان بست، شکستهاند.
26 ایشان خدایان دیگری را که نمیشناختند، خدمت و پرستش کردهاند، خدایانی که خداوند پرستش آنها را منع کرده بود.
27 بنابراین آتش خشم خداوند برضد آنها افروخته شد و آنها را به تمام لعنتهایی که در این کتاب نوشته شدهاند، گرفتار کرد.
28 خداوند با قهر و غضب و خشم شدید خود، آنها را از این سرزمین ریشه کن ساخت و به سرزمین دیگری راند که تاکنون در آنجا به سر میبرند.'
29 «اسرار به خداوند خدای ما تعلّق دارد، امّا آنچه بر ما آشکار گشته است، برای همیشه به ما و فرزندانمان تعلّق دارد تا از همهٔ آنها پیروی کنیم.