Taš
fekk vald at geva mynd dżrsins anda, so at mynd dżrsins enntį kundi tala
og gera, at oll, iš ikki vildu tilbišja mynd dżrsins, skuldu verša
dripin. Taš far oll, baši smį og stór, baši rķk og fįtak, baši frals og
tralir, at lata seta sar merki į hogru hond ella į pannuna, so at
eingin skal kunna keypa ella selja uttan tann, iš hevur merkiš, navn
dżrsins ella tal navns tess. Her rašur um vķsdóm! Tann, iš skil hevur,
rokni śt tal dżrsins! Taš er tal menniskja - tal tess er 666. |
Triši
eingilin fylgdi aftan į teimum; hann segši viš haršari rodd: "Tilbišur
onkur dżriš og mynd tess - tekur hann merkiš į pannuna ella į hondina -
so skal hann drekka av vreišivķni Guds, sum óblandaš er skonkt ķ
vreišibikar Hansara; og hann skal verša pķndur viš eldi og svįvuli fyri
eygum hinna heilagra eingla og lambsins. 11 Roykurin av pķnu teirra
stķgur upp ķ aldur og allar avir, og tey hava ikki hvķld - hvorki
dag ella nįtt - sum tilbišja dżriš og mynd tess, og ein og hvor, sum
tekur merki navns tess. (sum var 666) |
Nógvar gitingar hava
veriš um hvussu alt hetta einaferš fer at henda, men hesum kanst tś vera
vķsur ķ...
EIN OG HVŲR sum
tekur dżrsins merki, 666, er bannašur! Tį veršur
EINGIN afturvending, EINGIN fyrigeving, EINGIN mųguleiki at angra,
EINGIN endurloysing, Eingin frelsa! Tį
ber ikki til at vóna at, "Gud fer at
skilja alt, Hann fer at fyrigeva męr, at eg tók merkiš, Hann er
nįširķkur, og Hann ynskir ikki, at eg skal fortapast. Męr nżtist ikki at
stśra, eg kann vera frelstur, tó at eg havi tikiš merkiš, ikki so?"
NEI!!!!
Um tś tekur merki
dżrsins, 666, į pannuna ella hondina, so er śti viš tęr! Tį kanst tś
IKKI verša frelstur! Viš at hava tikiš merkiš hevur tś svoriš dżrinum
trśskap. Taš fer at verša stór forfylging og trongd um ta tķš, merkiš
veršur giviš śt. Óivaš fer taš at sżnast, sum um taš er taš besta at
gera fyri at verša į lķvi og sleppa undan trupulleikum. Stórt trżst fer
at verša lagt į teg at fįa taš: Tś fert at verša pķndur, vanvirdur, tś
fert at missa arbeišiš, ogn tķna, hśsini, fręlsiš, kropslimir, bųrnini
verša tikin frį tęr o.s.fr. Profetar hava veriš įvarašir um, at djevulin
vil ikki lata teimum, iš nokta at taka merkiš, sleppa viš eini skjótari
avhųvding, men hann vil pķna tey miskunnarleyst fyri at tvinga tey at
taka merkiš sķtt. Tś ert ikki fųrur fyri at keypa ella selja nakaš uttan
taš. Ķ tķ lųtu MĮST tś vera til reišar at doyggja heldur enn at taka taš.
Tś mįst vera til reišar at verša avręttašur heldur enn at taka dżrsins
merki, sama hvųr revsingin er. Tak onga neyšloysn, og lat ongan iva vera
um taš, at tey. iš taka merkiš, sjįlvt trśgvandi,
skulu ķ allar ęvir vera DŲMD
SEK til brennandi vreiši Guds! |